Als blogger wil je graag op de hoogte blijven van je vakgebied en als weblog wil je graag het laatste nieuws of artikelen die net wat dieper gaan. Bloggers schrijven al vaak voor niks, maar waarom moeten ze ook zelf betalen voor evenementen?
Voor iedereen met enig interesse in de (hippe) digitale wereld, zijn er evenementen genoeg. PICNIC, The Next Web, Mobile Convention Amsterdam, Emerce Day en alle andere events die raken aan social media en mobiel internet. Het probleem is alleen dat veel van die evenementen een fikse toegangsprijs hebben en door de toename van het aantal bloggers zijn gratis entreekaarten schaars geworden.
Prijzig
Zo probeerde ik een perskaart aan te vragen voor ad:tech in Londen: hét evenement voor digitale marketing: mobile, interactive, de hele rataplan. Twee dagen lang een keur aan sprekers en seminars, waar duizenden bezoekers op afkomen (marketeers, adverteerders, techneuten, uitgevers). Een passepartout kost 795 pond, een dagje 495 pond. Helaas. Als geaccrediteerd blogger mocht ik wel voor de helft. Van 14-16 september is PICNIC in Amsterdam: €995 voor een passepartout en €395 voor een dag (ex btw). Bloggers 50% korting, als je geluk hebt. Het Customer Media Congres? € 425 ex btw en zij reageerden vorig jaar helemaal niet.
Natuurlijk kun je het als blogger zien als een investering, maar alles bij elkaar zijn het wel heel fikse bedragen. Steeds vaker krijg ik als antwoord van de organisatie dat er zo veel aanmeldingen zijn van bloggers, dat het niet langer loont kaarten uit te delen. Ik begrijp het wel, maar voel me toch een beetje aangetast in mijn beroepseer.
Waar is het geld?
Bloggen gaat helaas nog te vaak onbezoldigd. Digitale content moet gratis, terwijl met schrijven voor print een erg leuk freelance bestaan kan worden opgebouwd. Met dat laatste ben ik erg gelukkig, met dat eerste worstel ik nogal. Er zijn nu eenmaal heel veel weblogs, sommige zeer succesvol, maar geld? Weinig blogs hebben potjes met geld en te veel bloggers schrijven graag voor niks. Dat is nu eenmaal zo – vooralsnog – maar waarom moet je dan zelf ook nog eens dokken voor toegangskaarten?
Hoe blijf ik op de hoogte van wat speelt, onderhoud ik mijn netwerk en doe ik nieuwe contacten op, zonder dat het me een fortuin kost? Ik leef van mijn schrijven en de verhouding tussen poen, pret en prestige moet in balans zijn omdat ik anders over de kop ga. Ik verwacht niet dat de wereld mij dingen cadeau doet omdat ik zo’n gezellige meid ben, maar het zou fijn zijn als mijn toegevoegde waarde als blogger vaker wordt onderkend. Het is niet alsof ik schrijf voor de gratis krant van St. Biggenklooster.
Wat nu?
Wat dan te doen? Mijn gedachten hierover gaan in een kringetje rond, maar de sleutel tot een blij bloggersbestaan lijkt mij naamsbekendheid. Anders dan bij print, waar de naam van een publicatie veel meer telt dan die van de schrijver, is de blogger een individu. Ik heb redelijk wat gemijmerd over hoe gratis toegang te verkrijgen tot evenementen en kom – vooralsnog – tot dit loopbaanpad.
Geaccrediteerd blogger
Eerste zaak is dus om een naam op te bouwen of in ieder geval een portfolio, liefst bij gerenommeerde weblogs. Blog vaak over je specialisme of waar je in de toekomst je specialisme van wilt maken.
Freelance woordenhoer
Benader sponsors van het evenement, bedel bij je bestaande opdrachtgevers, verkoop jezelf als freelance woordenhoer. “Stuur mij en ik lever” interviews, (sfeer)verslagen, tweets. Bied een overzicht van innovatieve hoogtepunten van het evenement of beloof schaamteloze promotie van een gewenst product of dienst.
Sterrenstatus
Word iemand. Schrijf een boek, bedenk een concept en verhuur jezelf als spreker. Spijker aan je stijl tot je iets unieks hebt opgebouwd. Bouw een naam op zodat je straks niet meer weet wat je moet kiezen uit de stroom uitnodigingen in je mailbox. Lijkt me heerlijk.
Meer suggesties? Betere? Laat weten!
4 comments
Karina, (middelste in reactie op mijn retweet van jouw blogtitel: "hé mam, leuke naam voor je bedrijf!") Zeer herkenbaar wat je schrijft. Waar ik als freelancer ook vaak tegenaan loop (noodlot van de tekstschrijver?!) is als mensen uit mijn omgeving me vragen 'even' door hun zelfgeschreven persbericht te lopen of 'even' mee te kijken naar een stukje dat ze moeten aanleveren. Hoewel de meesten onmiddellijk zullen beamen dat ze zelf niet kunnen schrijven, hebben maar weinigen er echt geld voor over. Begrijp me niet verkeerd, ik ben echt niet te beroerd om te redigeren of op weg te helpen – en ik zet heus niet onmiddellijk de meter aan bij elke vraag. Maar net als bloggen over relevante ontwikkelingen en wetenswaardigheden in ons vak, vallen sommige schrijfsels in de categorie 'interessant en (nog leuker) gratis!'. Wat het je wel biedt, is (gratis) exposure en de mogelijkheid online een soort portfolio op te bouwen. En daar zijn potentiële opdrachtgevers toch wel gevoelig voor (gelukkig). Volhouden dus en vooral blijven schrijven!
Het is inderdaad jammer die ontwikkeling, maar zoals je zegt is het ergens ook wel begrijpelijk, met zoveel vraag. Het kan ook een idee zijn om je wat meer te richten op de evenementen die nog niet zoveel naam hebben opgebouwd. Toen Picnic net begon kreeg ik probleemloos toegang voor alle dagen, met uitzondering van een paar ruimtes, de tweede keer moesten we daar wat moeilijker voor doen, toen mocht je eigenlijk maar 1 dagje. De vraag is alleen of er nog wel zoveel nieuwe evenementen bijkomen, die interessant genoeg zijn.
Je maakt een vergelijking met het schrijven voor print, waar vaak wel een leuke vergoeding tegenover staat. Maar voor een column ook? Een blog is meestal geen interview met iemand, wat mijn artikelen voor print eigenlijk altijd wel zijn. Ik moet ervoor de deur uit, mensen interviewen, die mensen willen dat artikel soms nog een keertje lezen, commentaar erop leveren. Daar gaat wel wat meer tijd naast het schrijven inzitten. Ik wil niet zeggen dat je dat bij een blog niet hebt, maar wel minder denk ik.
Dus ik vind die vergoeding wel logisch.
Als je dan met een opdracht op zak, naar dergelijke beurzen gaat, vind ik dat je entree dan op z'n minst ook vergoed moet worden. Helemaal gelijk!
Veel informatie vind je gelukkig ook weer gratis op het internet. Ook vind ik veel van mijn info in Engelse boeken of eBooks.
Ik hark ondertussen een redelijk maandbedrag binnen met bloggen, en mijn doel is er van rond te gaan komen! Ik weet dat het kan, want in Amerika zijn er diverse bloggers die het al is gelukt.
Comments are closed.