Dun, dunner, dunst, dat is de vrouw in de wereld van de reclame. Met dansend haar en een perfecte huid, ziet ze er altijd zo’n 15 jaar jonger uit dan ze eigenlijk is. Dat ze maar marginaal op de vrouw lijkt die we dagelijkse op straat zien en dat haar maat in de winkel niet eens te koop is (althans niet in winkels waar kleding voor volwassenen wordt verkocht), weten we allang. Toch blijven reclamemakers ons via televisie en tijdschriften bombarderen met beelden van deze niet-bestaande-medemensen. En wij blijven ernaar kijken.
De laatste jaren laait de discussie over deze gang van zaken steeds vaker op. Dove ging aan de slag met “gewone” vrouwen in hun campagne. De modewereld riep er zelf het een en ander over. En er werden verschillende documentaires gemaakt over de zoektocht naar niet bestaande perfectie via plastische chirurgie en andere drastische maatregelen. Maar echt zoden aan de dijk zet dat niet bij de reclameboys (causaal verband?).
Beïnvloed
Dat de beelden waarmee we dag na dag, uur na uur, elke keer dat we media gebruiken worden overspoeld, invloed hebben op ons wereld- en zelfbeeld, ervoer ik laatst (en niet voor het eerst) op vakantie. De Spaanse stranden liggen nu eenmaal vol met vrouwen die niet voldoen aan het standaard schoonheidsideaal. Nu maken de Engelse Spanjegangers het ook wel érg bont hoor. Maar hier en daar liepen dames rond die er best stylish uit wisten te zien in een bikini. De eerste dag vond ik hen eigenlijk toch nog te dik. Terwijl we het hier hebben over maatjes 36. Maar ik zag buikjes, putjes, schouders die niet perfect in verhouding waren of heupen die net niet liepen zoals ik van tv gewend was.
Het is niet echt
Gelukkig tikte ik mezelf al na een paar uur op de vingers. Dit waren geen vetbuiken. Dit waren hele normale lichaamsdelen, die bij elk mens – die wel eens een klein hapje eet – horen. En nee, deze dames zagen er niet uit als Halle Berry die net uit het water kwam in die James Bond film, maar de kans is érg groot dat Halle Berry er niet uitziet als Halle Berry die uit het water kwam in die ene James Bond film. Totale perfectie bestaat niet en het beeld dat wij opgedrongen krijgen van wat het wél zou moeten zijn, is totaal niet realistisch en potentieel schadelijk voor (in elk geval) jonge mensen.
Tegenwoordig trek ik me veeeel minder aan van wat “men” vindt. Maar ik kan me een tijd herinneren dat ik maat 34 had (en nog lang geen 34 was…en al zeker geen 36) en in de spiegel een dikkertje zag. Natuurlijk ligt dat niet alleen aan de reclameboys, ouders hebben ook wat in de melk te brokkelen. Maar met het mediageweld waar we tegenwoordig aan worden blootgesteld, is het wel érg lastig om dat compleet te negeren.
Verboden
In Engeland werd iets meer dan een week geleden een reclame verboden waarin Julia Roberts de hoofdrol speelt. Men vond het gefotosoepte hoofd van Roberts (die van zichzelf toch mooi genoeg is zou je denken) té misleidend. Terecht wat mij betreft, al vind ik verbieden altijd zo eng.
Vragen
Maar waar ik vooral benieuwd naar ben is hoe jullie hier tegenaan kijken. Misleidend of niet? Is dat erg? Heeft dat invloed op de manier waarop je jezelf en anderen ziet? Of is dat allemaal geen big deal? En moet de modewereld, reclamewereld, televisiewereld (waar mensen met volledig opgemaakte hoofden uit coma’s ontwaken) daar iets mee of helemaal niet? Vragen en nog meer vragen, kies er een of meer, ik ben benieuwd naar je antwoord.
9 comments
Slechts een quote uit een liedje van Marina & the Diamonds als toevoeging:
"TV taught me how to feel
Now real life has no appeal"
Misschien moeten wij vrouwen ons niet zo op laten naaien door de reclameboys. Zonder make-up en photoshop zijn al die sterren gewonen mensen, toch….. http://youtu.be/UdHYIeC-8ZM
Ik vind dat het beeld in de media wordt neergezet belachelijk. Ik snap ook niet dat vrouwen het echt geloven?! Omdat een paar homo's in de modewereld vrouwen met maatje 34/36 zonder billen en borsten mooi vinden, daar laat je je toch niet gek door maken? Maak je niet zo druk, zolang je een gezond BMI hebt is echt alles goed dames!
ik maak me ook niet al te druk (meer), maar dat is lastiger wanneer je nog jong bent, onzeker bent en de wereld voor een relevant deel draait om uiterlijk….
En mannen dan? die moeten toch ook allemaal een wasbordje hebben, naar de schoonheidsspecialist enz. worden we allemaal (mannen en vrouwen) niet willens en wetens beïnvloed door de getoonde perfectie op TV en in modebladen? Ik zeg nu niet meteen dat we er maar als een zak aardappelen bij moeten gaan lopen, want ik zie ook wel eens vrouwen die in leggings en strakke t-shirtjes lopen dat ik denk 'doe dat nou maar niet'. we moeten natuurlijk wel proberen om het leuk te houden. En wat te denken van mannen met driekwart zomerbroeken met sandalen en donkere of witte kniekousen. Pfff daar word je als vrouw ook niet vrolijk van denk ik. Probeer jezelf te zijn, wees gek met je lichaam en be happy with the way you are.
De vraag is wel een beetje hóe willens en wetens dat eigenlijk is. Oftewel: of we ons wel zo bewust zijn van de impact…
Reclame is inderdaad vaak misleidend. Toch moet me van het hart dat ik tegenwoordig veel meer echt dikke mensen (ook kinderen!) zie. Kan het verwijt naar de reclamebeelden ook niet als smoes dienen om niet goed voor je lichaam te zorgen, om het maar te laten hangen. Want echt, los van wat god je met de geboorte heeft meegegeven kan je op z'n minst je lichaam toch goed verzorgen? Die nonchalance en het geringe respect voor het eigen lichaam kom ik veel te veel tegen en daarmee is de weerbaarheid tegen de reclamebeelden te klein.
Vandaar dat we binnenkort starten met <a href="http://www.ordinarypeople.nl” target=”_blank”>www.ordinarypeople.nl zodat EINDELIJK 'normale' dames, maar ook graag heren, een kans krijgen. Wellicht kunnen jullie hier bij de introductie begin september aandacht aan besteden!
Tja, ik ga met mijn "afwijkende" maten (die ik als kind al had trouwens, some people are just unlucky) m'n hele leven al gebukt onder het modebeeld… en ik had gehoopt dat er in de 45 jaar dat ik in deze maatschappij rondloop wel iets zou veranderen. Maar het schiet nog niet erg op. Gelukkig ben ik zelf wèl veranderd, waardoor het niet zo belangrijk meer voelt. En kan ik inmiddels zelfs af en toe achter de woorden van India Arie staan:
"I'm not the average girl from your video
and I ain't built like a supermodel
But, I Learned to love myself unconditionally
Because I am a queen"
Ik heb zelf geen kinderen, maar het lijkt me juist in deze tijd belangrijk om ze mee te geven dat wat je in de reclames ziet niet echt is, en dat je met een mooi innerlijk uiteindelijk verder komt, hoe je er ook uit ziet.
Comments are closed.