Op Twitter gaf @AdviceToWriters het briljante advies om eerst eens te gaan leven voordat je gaat schrijven (“Spend some time living before you start writing”). Een regel die wat mij betreft helemaal geldt voor social media. Want hoe vaak zie ik niet in mijn tijdlijn voorbij komen dat mensen enorm aan het genieten zijn, terwijl ze op hetzelfde moment bezig zijn dit grote genieten te beschrijven in 140 karakters? Tijd om te gaan leven mensen! En niet via het beeldscherm van je telefoon, tablet of laptop.

Ik publiceer dus ik besta

Eigenlijk is het met de komst van de digitale camera begonnen. Ineens hoefde je niet meer rond te zeulen met een loodzware camera, extra rolletjes, losse flitsers en lenzen, maar zat alles in een kleine compacte camera in zakformaat. Waren de eerste modellen nog behoorlijk prijzig, al vrij snel kon bijna iedereen er zich een veroorloven. Vooral bij concerten viel het op dat de digitale camera steeds populairder werd. De armen gingen nog wel de lucht in, maar nu met camera. Overal zag je het witte licht van de displays. Bezoekers beleefden het concert volledig door de lens van de camera. En thuis begon het grote genieten pas tijdens het terugkijken van de foto’s. En nog mooier werden de herinneringen als de foto’s gedeeld konden worden met anderen. Op een website bijvoorbeeld: “Ik publiceer dus ik besta.”

Intiem diner voor twee

Tegenwoordig gaan bij een concert de handjes de lucht in met mobiele telefoon. Een zee van verlichte schermpjes legt beeld en geluid vast. Nu wordt alleen niet gewacht met terugkijken tot thuis maar kan de hele wereld meteen meegenieten via social media. En kan ik daar bij een concert nog inkomen, moeilijker vind ik het als die telefoon ook wordt gebruikt tijdens een intiem diner voor twee om vooral maar aan anderen te laten zien hoe fijn je het samen hebt. Een recent voorbeeld van een twitterend echtpaar dat hun huwelijksdag vierde met een etentje en ieder gerecht twitterde met en zonder foto, spande de kroon. Is dit dan echt hoe je in 2011 je trouwdag beleeft?

Nu

Social media laten zien wat we nu aan het doen zijn. Maar het enige dat je nu aan het doen bent, is bezig zijn met social media. Met het maken en verzenden van een foto en deze voorzien van (gevat) commentaar. De enkele keer dat ik met een telefoon een foto verstuur via Twitter verbaas ik me erover hoeveel tijd dit toch nog steeds kost. Je bent zo maar weer een paar minuten verder. Gaat om het breaking news dan is het heel fijn dat we via social media kunnen laten weten wat er nu gebeurt. Hoewel ik toch ook ergens een bord heb gezien dat je niet mag twitteren in case of emergency. In de tijd dat je aan het twitteren bent kan je namelijk ook de hulpdiensten bellen en anderen helpen.

Leef!

Maar goed. Terug naar het advies van @AdviceToWriters en dat ik graag doorgeef: “Spend some time living before you start writing.” Oftwel “Leef eerst, twitter later.” Volgende keer dat je intens aan het genieten bent van dat glas rosé op het strand bij de ondergaande zon, blijf dan gewoon genieten. Maak wel een foto, want dat is ook leuk voor later, maar post die pas als je uitgenoten bent. Ik, en waarschijnlijk velen met mij, vinden het een dag later ook nog leuk om te lezen dat je zo’n fijne avond hebt gehad. En eerlijk gezegd vind ik het nog leuker om een dag later te lezen. Zo weet ik tenminste zeker dat je écht genoten hebt.


Geschreven door