Mijn cirkels van Google+ zijn nog leeg. In een vlaag van overmoed dacht ik dat Google+ er voor mij ook nog wel bij kon. Maar wat wil ik eigenlijk met dit nieuwe social media-speeltje van Google? Wat doen anderen persoonlijk met social media?

Geen klik

Het begon voor mij ooit met MSN en Hyves; op de een of andere manier wist ik er geen klik mee te krijgen en kreeg ik er zelfs een groeiende weerzin tegen. Hyves, dat is toch voor kinderen? Wanneer ik een account van iemand zag dan ging het eigenlijk alleen om scholierenpraat.  Niks op tegen, maar voor mij hoeft dat niet. Mij boeit het totaal niet welk merk spijkerbroek  favoriet is en dat ga ik al helemaal niet delen met anderen.

Vrienden

Het woord vriend is na Hyves toch wel aan inflatie onderhevig geworden. Hoe kun je nu tienduizend vrienden hebben?
Soms zie ik Hyves-pagina’s van politici met tienduizenden vrienden. Dan weet ik ook: dat heeft niks met vrienden te maken, politici zijn alleen maar aan het zenden en die ‘vrienden’ horen er graag bij, kennelijk.

Nee dan Facebook, dat kan ik wel waarderen, daar kom ik nog bekenden tegen. Vervelend alleen dat je dingen van mensen leest die ik helemaal niet wil weten. Wat boeit het mij nu welke videoclip favoriet is bij mensen die ik nauwelijks ken? Toch betrap ik me erop dat ik het soms wel leuk vond dat Facebook, het is ook verslavend wanneer je weinig omhanden hebt.
Ik krijg ook weleens reacties en dat betekent dat er ook nog iets aan de andere kant is. Maar die duizenden vrienden: die komen maar niet.

Broodbeleg

Twitter heb ik lang verguisd als een medium waarin mensen schreven welk broodbeleg ze vandaag op de boterham hadden. De diepgang van een plas water.
Toch heb ik besloten een twitteraccount te starten, Hilvarenbeek09, om het toch maar te proberen.

Ik moet zeggen: het wordt steeds leuker: ik krijg zelfs volgers, al heb ik de honderd nog lang niet gehaald. Langzamerhand merk ik dat Twitter veel meer is dan 140 tekens schrijven.

Pieterpadkwis

Als ik ergens niet uitkom, dan krijg ik antwoord via ‘durf te vragen’. Vorig jaar hield ik een pieterpadkwis op mijn mobiel terwijl ik  in Noord-Nederland het Pieterpad liep, ik kreeg zelfs antwoorden op mijn simpele kwisvragen.
Tijdens ‘boer zoekt vrouw’ kon ik heerlijk mijn gal spuwen via #bzv, samen met velen, terwijl de uitknop toch echt wel vindbaar was op mijn tv. De conclusie kan niet anders luiden: ik ben een beetje om, Twitter is leuk en Twitter is ook nog eens zinvol.

De cirkels van mijn Google+ zijn nog steeds leeg.  Met Twitter kan ik inmiddels goed leven,  met Facebook valt te leven, maar de cirkels van Google? Ik weet het nog niet…..

0 Shares:
6 comments
    1. ik haal veel (vak)informatie over communicatie van Twitter, het voldoet bovendien aan mijn nieuwsgierigheidsverslaving

  1. Facebook nooit aan begonnen. Google+-account weer verwijderd. De voorwaarden staan me tegen en het is gewoonweg niets voor mij. Twitter vind ik wel prima. Het is simpel, je haalt info die je wilt halen en het hoeft niet veel tijd te kosten (maar dat kan natuurlijk wel).

    1. Facebook is voor mij aanvullend. Veel mensen die ik tegenkom op facebook gebruiken geen twitter. En wat wel grappig is: twitter lijkt overdag veel gebruikt terwijl ik de facebookies meestal 's avonds online zie.

Comments are closed.

Dit artikel is 2.912 keer gelezen