Echt-nick-pseudo-ano

Er zijn veel soorten namen om jezelf mee te presenteren op internet. Zo kun je kiezen voor je echte naam, een nickname, een pseudoniem of ‘anoniem’. Het gaat er niet om welke je kiest, maar met welk doel je ‘m kiest. Elk van de vier is namelijk voor iets anders geschikt.

Echte naam
Deze klinkt waarschijnlijk meteen als de waarschijnlijkste optie, maar dat is ‘ie niet. Een echte naam wordt op internet namelijk sneller gebruikt dan ‘ie handig zou zijn. Een echte naam gebruiken is noodzakelijk wanneer je jezelf wil profileren, bijvoorbeeld als nonchalante aanvulling op je cv. Het is echter beter om op te passen met ‘negatieve’ dingen plaatsen onder je eigen naam. Zo moet je geen facebookprofiel hebben met een sigaret in je mond, als je huisarts bent. En dus ook niet als je ooit misschien nog eens huisarts wil worden. Die sigaret zou je anders zelfs nog kunnen achtervolgen wanneer je allang weer rookvrij bent. Als je dus graag foto’s met sigaret wilt plaatsen, doe dit dan bij voorkeur onder een nickname of pseudoniem, zodat je onvindbaar bent.

Nickname
Een nickname is een naam die niet klinkt als een echte naam, zoals bijvoorbeeld ‘xhoedje’. Hij kan gebaseerd zijn op iets wat met jou te maken heeft (mijn e-mailadres is namelijk al jaren xhoedjevanpapierx@), maar dat hoeft niet. Verder kan een nickname per dag wisselen, maar naar mijn ervaring is één vaste toch het makkelijkst. Dan hoef je namelijk niet elke keer na te denken over een nieuwe.

Een nickname kan je gebruiken voor de hele informele online wereld, maar eigenlijk niet daarbuiten. Hij is erg praktisch, als je toch een beetje anoniem wilt blijven, maar je wel graag wilt dat mensen dingen van jouw maak herkennen. Bijvoorbeeld een online blog waar je ook privédingen op wilt zetten, die je basisschoolleerlingen beter niet kunnen lezen.

Pseudoniem
Deze variant is eigenlijk iets tussen de ‘echte naam’ en ‘nickname’ in. Je kan hem goed gebruiken in formelere contexten op het internet, waar je toch liever een beetje in de anonimiteit blijft. Bijvoorbeeld bij een blog waar iedereen geacht wordt zijn eigen voor- en achternaam te gebruiken, maar je dat liever niet wilt, en ook niet heel erg uit de toon wilt vallen door gebruik van een nickname (die duidelijk niet echt is). Met een pseudoniem heb je dezelfde voordelen als bij een nickname, maar het voordeel extra dat onbekenden niet weten dat het niet je echte naam is. Je kan een pseudoniem ook buiten de online wereld gebruiken, bijvoorbeeld bij je eerste boek (waar je nog niet van weet of hij wel echt zo goed is als je beste vriend beweert).

Anoniem
En dan ‘Anoniem’, of ‘Anoniempje’, of ‘Anonima’, of iets soortgelijks. Deze versie heeft voor je persoonlijke leven naar mijn idee alleen maar nadelen. Want óf je doet een nuttige bijdrage op het internet, maar niemand weet daarna dat jij het was, óf je downloadt kinderporno en dan achterhalen de politie vroeg of laat toch wel je voor- en achternaam.

De naam ‘anoniem’ is naar mijn idee voorbehouden voor wereldverbeteraars, zoals klokkenluiders bij Wikileaks, die daarna moeten hopen ook daadwerkelijk zo anoniem te blijven als gewenst. Want de politie vindt je, en anders is het Google, Facebook of Twitter wel. Want ik weet niet of het echte ‘anoniem’ tegenwoordig nog bestaat.

(Wat eindig ik weer optimistisch. Het komt wel goed…?)