Eigen Baas Blog: pyjamadag

Laat ik eerlijk zijn: bijzonder sociaal ben ik niet. Als ik even niet oplet kan ik dagenlang binnen zitten, heerlijk in pyjama achter mijn pc. Mijn huis is mijn kasteel en zelfs binnen mijn huis heb ik een eigen kamer, met deurbel (jawel), televisie, dvd-speler en een met kussens en dekens gevuld Pino-nest. Gewoon voor het geval dat ik me nog meer terug moet trekken dan anders.

Het internet is voor mij dan ook een bijzonder goede uitvinding. Het stelt me in staat grenzeloos sociaal te doen, zonder ooit mijn huis te verlaten en zonder ook maar iemand te zien.

Don’t worry. Ik kom wel buiten en dan vermaak ik me ook prima. Maar thuiskomen en thuis zijn vind ik stiekem lekkerder.

Natuurlijk had ik voorheen die kantoortuin waar ik dagelijks heen moest. Thuiszitten was toen geen optie. Maar nu de kantoortuin en ik niet zoveel meer met elkaar te maken hebben, maak ik me toch zorgen om mijn eigen thuisgerichte attitude. Voordat je het weet ben je vergroeid met je pyjama en speelt het leven zich buiten je gezichtsveld af.

In mijn eerste week als ondernemer – die week dat ik mezelf vrij gaf – zat ik hierover na te denken: hoe kan ik er nou voor zorgen dat ik niet thuis verpieter. Dat ik niet vergeet dat ik er niet alleen voor afspraken uit moet, maar dat ik nog vol met beide benen in de buitenwereld blijf staan. Ook wanneer daar niet altijd een externe drive voor is.

Goede voornemens zijn zo vergeten, maar wie schrijft die blijft. Dus maakte ik een schema. Eentje waarmee ik elke dag zo’n beetje inplande. Natuurlijk niet van minuut tot minuut. Maar wel met starttijden en eindtijden aan mijn werkdag en met activiteiten buiten de deur.

Die eindtijden zijn overigens voor mij ook best belangrijk. Behalve een binnenmens, ben ik ook nog een nachtmens. Het risico dat mijn werkdagen naar de nacht verschuiven en mijn nachten naar de dag is aanwezig. Al helemaal wanneer ik bezig ben met leuke klussen. Maar ja, klanten houden er een ander schema op na en zijn veel lastiger bereikbaar zo rond middernacht.

Mijn wekker gaat nu dan ook elke dag lekker vroeg piepen. Volgens mijn schema moet ik een uurtje later aangekleed zijn en aan het werk. Rond de middag ga ik even de deur uit, al is het alleen maar om even een kopje thee te doen op het Neude. En aan het einde van de dag gaat het werk ook echt aan de kant. Waarna ik ’s avonds na Pauw en Witteman een retourtje dromenland doe.

Wat een discipline. Als mijn ouders me nu zouden kunnen zien, zouden ze hun ogen niet geloven.

Opstaan is overigens geen punt, blijkt nu. En de pyjama verruilen voor burgerkleding is ook best te doen. Maar stoppen met werken aan het eind en op tijd mijn nest in, daar moet ik nog even op oefenen. Het feit dat ik door vroeg opstaan, meer aan mijn dag heb, helpt wel om tijdig de slaapkamer op te zoeken.

Een andere manier om mezelf te helpen met mijn schema is het inplannen van alle andere activiteiten. Dat deed ik op kantoor zelden. Werk kwam binnen, ik prioriteerde en ging aan de slag. Nu de meeste van mijn activiteiten thuis plaatsvinden, blijkt het handiger om tijd in te plannen per activiteit. Dit helpt overigens ook om niet al teveel afgeleid te raken:  door Twitter, mijn mail, maar ook rommel en de afwas. Heel mutsig, maar wel waar – het huis zelf leidt zo af en toe een beetje af.

So far, so good. Mijn schema vereist een klein beetje discipline, maar levert me veel rust in mijn hoofd en werk op. En nu ik elke dag even in de stad ben, leer ik die drukte ook weer appreciëren.

Hoe zorg jij ervoor dat je frisse en fruitige werkdagen hebt, het huis nog eens verlaat en niet eindeloos blijft werken? Ik ben benieuwd!