Net weer iets gelezen op Engadget waardoor mijn fantasie op hol slaat. “Gebruikers slaan op hol en bouwen CPU’s in hun virtuele wereld”. Wellicht even wat uitleg.Minecraft is een online omgeving waarin een gebruiker met blokken zijn eigen wereld kan bouwen. In eerste instantie was het wellicht bedoeld als spel maar al heel snel begon men behalve huizen en kastelen vol geheime tunnels ook andere dingen te bouwen. De wereld van Minecraft is namelijk ‘open’ in de meest letterlijke zin van het woord. Het spel is dat wat de gebruiker er van maakt.
Verwacht geen gelikte graphics, Minecraft werkt met grote en kleine blokken. Alles wordt opgebouwd uit blokken als een soort interactieve Lego. Zelfs de kant en klare voorwerpen bestaan uit blokken. Maar deze simpele manier van werken geeft het gelijk ook de charme en de veelzijdigheid die het zo’n bijzonder ‘spel’ maken.
Op Engadget staan twee video’s. Een video laat een ALU zien de andere video laat een CPU zien. ALU staat voor Arithmetic Logic Unit, oftewel een rekenprocessor. Deze processor kan alleen maar optellen en de AND functie uitvoeren. Een CPU is een Central Processing Unit. Deze processor voert de instructies uit van een programmeertaal. De ALU is een onderdeel van de CPU. Met deze twee video’s blijkt dat men al vrij ver is met het ontwikkelen van een complete, zij het primitieve, computer. Nog even knutselen en men kan via een programmeertaal een programma laten draaien op een virtuele computer in een virtuele wereld. Hoe meta is dat?
Mijn verbeelding slaat op hol bij dit soort ontwikkelingen. Hoewel virtualisering van computers niets nieuws is – het is eenvoudig om een virtuele Commodore 64 op een PC te laten draaien bijvoorbeeld – is dit toch wezenlijk anders. Hier zijn de bouwstenen van een virtuele wereld gebruikt om een apparaat te bouwen waar de virtuele wereld in principe op zou kunnen draaien. Escher zou er zijn vingers bij aflikken.
Juist het primitieve bij dit soort experimenten trekt mij aan. In de begintijd van de thuiscomputer zat ik soms tot diep in de nacht programmaatjes in elkaar te draaien en met de soldeerbout de computer te modificeren. Als er iets begon te roken en er verspreidde zich een wat zure geur dan was het noodzaak de stekker eruit te trekken en opnieuw te beginnen. Een kostbaar leermoment. In Minecraft kun je ongestoord en zonder risico aanklungelen. Het ergste wat kan gebeuren is het vergaan van je virtuele wereld.
Ik wou dat ik de tijd had me op Minecraft te storten en mee te bouwen aan die computer-in-software-op-een-computer. Of het nut heeft? Geen idee, ik betwijfel het. Het geeft wel aan wat er met een simpele opzet mogelijk is. Minecraft is een aanrader maar wel een met een waarschuwing. Het is een van die spellen waarbij je zonder het te merken uren en uren kunt kwijt raken. Neem voor eigen risico een kijkje op http://www.minecraft.net
Comments are closed.