Wanneer de laatste 5, 6 maanden voor verstrijken van mijn abonnement ingaan, ben ik al aan het rekenen tot de dag dat het weer kan. Op zo’n dag stond ik in een telecomwinkel hier bij mij in het dorp. Ik stond voor de keuze om, exact op de datum dat mijn abonnement en dus toestel inwisselbaar werd, een nieuwe gadget uit te kiezen.

Wanneer ik niet kan wachten tot het einde van het contract, bestel ik ze online en reken ik contant aan de deur af, waarvoor ik dan graag een ATV-dag opneem. Of ik schaf ze aan bij een electronicagroothandel.

Zo maar een dag uit het leven van een Androidvrouw…

Dagelijkse Androidbehoefte

Van ‘s ochtends, 06.30 uur, wanneer de wekker gaat, tot 23.00 uur, wanneer de slaap enigszins begint te komen, ben ik met een Androiddevice bezig. Op het moment liggen er een Nexus One, HTC Desire Z (review sample) en een Samsung Galaxy Tab bij mij in huis. Mijn juweeltjes waar eigenlijk niemand, mits net zo verslaafd als ik, aan mag komen. In die periode van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat, ben ik apps aan het updaten, nieuwe aan het binnen halen, Twitteren, e-mailen, chatten via Gtalk en alle overige social networks aan het bijwerken.

Op een gegeven moment viel mijn Androidverslaving op Twitter bij sommigen in de smaak en werd ik gevraagd om te gaan schrijven voor Androidworld. Enkele maanden later werd ik daar aangesteld als hoofdredactrice. En ondanks dat ik aarzelde over mijn capaciteiten als blogger over (soms technisch) Android gerelateerd nieuws, ben ik blij dat ik het heb gedaan.

Mijn Androidverslaving werd een 24/7 bezigheid.

De buitenwereld en ik

Wellicht vraag je je nu af, “Heeft ze geen baan, ofzo?” of “Heeft ze geen echte hobby?”. Ja, naast mijn 40-urige baan ben ik eigenlijk continu aanwezig in de online wereld. Het liefst ontmoet ik deze mensen ook in de offline wereld, omdat ze mijn interesses delen. Arrogant? De mensen in mijn  vrienden- en familiekring kijken me vaak raar aan. “Wat moet een vrouw nu met zo’n hobby?”, zie je ze denken. Tja, de meeste vrouwen hebben een mobiele telefoon om te bellen en te sms’en. Ik heb een mobiele telefoon dat draait op het Android OS en uiteraard geroot om toegang te verkrijgen tot alle functies in het Androidsysteem. Ook wel administrator rechten genoemd. Ik doe er eigenlijk alles mee en een heel enkele keer bellen en sms’en. Mijn omgeving begrijpt dat niet.

Waar de ene vrouw het liefst gaat shoppen in een grote kledingzaak, ga ik het liefst naar de MediaMarkt of iets dergelijks. Zo heb ik er vorig jaar een Squeezebox aangeschaft waarmee je via je laptop of via internet alle radiostations ter wereld kunt ontvangen. Ook je eigen muziek speel je daarop in the cloud af. Daarnaast is mijn  Nexus ook gekoppeld aan de Squeezebox, die nu als afstandsbediening fungeert.

Waar de man in huis de laptop’s en draadloos internet installeert, is het hier de vrouw. Waar op het werk de mannelijke collega’s de meest ingewikkelde formules in Excel berekenen, een website maken en eerste hulp bij PC-problemen verlenen, is het hier de vrouw.

Soms vraag ik me wel eens af: “Ben ik nu de vreemde eend in de bijt?” of “Ga ik alleen maar met offline mensen om, die chronisch lijden aan digibetisme?” Wie zal het zeggen? Ik voel me goed bij Android, WordPress, gadgets, social networks, het online leven in totaliteit. Of de rest van de wereld het nu begrijpt of niet…

0 Shares:
5 comments

Comments are closed.

Dit artikel is 3.441 keer gelezen