Kaartje Groningen voor Zwolle

“Dank u wel,” bedank ik de kaartjesverkoper. De arme man kan er tenslotte ook niks aan doen. Mijn reis gaat naar Zwolle dus moet ik een kaartje kopen tot Groningen. Het voelt nog vreemd maar het is niet anders. We zullen er wel aan wennen.

De trein is mooi op tijd en ik stap in. Gelukkig zijn er op deze trajecten weer catering-karretjes ingezet want ik heb zin in een kop thee en een gevulde koek. Vijf minuten nadat de trein zich zoevend in beweging heeft gezet hoor ik het karakteristieke gerammel van het lavende karretje.

“Goede morgen,” zegt de mevrouw vriendelijk als ze aan mijn lichaamstaal ziet dat ik bij haar wat wil kopen.
“Een thee en een gevulde koek alstublieft,” bestel ik.
Ze tapt theewater en plaatst de koek, het kopje water en een theezakje op het uitgeklapte tafeltje voor mij.
“Dat is dan viervijfenzeventig,” zegt ze.
Ik rommel wat in mijn portemonnee maar zie dat ik niet genoeg kleingeld heb. Ik zucht en betaal haar met een briefje van tien euro.
“Ik heb het helaas niet kleiner,” zeg ik teleurgesteld. “Maar ik heb toch wel erg veel zin in thee en een koek.”
Ze glimlacht, stopt het briefje in haar beurs en vriendelijk groetend vervolgt ze rammelkarrend haar pad. Waar is de tijd dat je geld terug kreeg? Met een licht nostalgische zucht probeer ik voorzichtig de thee. Te heet nog. Even wachten. Starend wordt ik ondertussen richting Zwolle gezoefd.
“Het volgende station is Zwolle,” kondigt een mechanische stem aan. Het raam laat zien dat ik nog heel even kan blijven zitten maar de stad komt inderdaad in beeld.

Zwolle! Ik loop naar de stationskiosk om een tijdschrift te kopen voor de terugreis. Het is een lange reis dus ik zoek naar een dik tijdschrift. ‘300 pagina’s extra dik nummer’ schreeuwt de kaft van een tijdschrift over geschiedenis. Ja, ja, dat zal wel. En inderdaad bij het doorbladeren houdt de telling al op bij 150. Nou ja, dat is altijd nog een heleboel leesvoer en ik koop het tijdschrift.

Mijn reisdoel is de Dixons in Zwolle. Hoewel hun folders schermen met ‘meer dan 80 winkels in heel Nederland’ is de winkel in Zwolle de enige. Hun aanbieding van geheugenkaarten maakte de lange reis rendabel. Een bord buiten de winkel kondigt de kaart al aan: ‘10Gb SuperDuperSD kaart. Goed voor minstens 4Gb opslag ruimte! Nu € 9,95’. Alle andere winkels die ik heb geprobeerd bieden slechts de ‘10Gb met 2 GB opslag’ variant aan. Helaas was deze aanbieding niet online te bestellen. Daarvoor was hun voorraad waarschijnlijk te beperkt.

Tien minuten later sta ik weer buiten. Missie geslaagd en gezien de rij die zich na mij vormde was ik net op tijd. Om dat te vieren zoek ik een terrasje. Het zonnetje schijnt en een biertje klinkt dorstlessend.

Tevreden kijk ik om mijn biertje heen naar het roezemoezen van de stad. Oh, even kijken hoe laat de trein terug gaat. Gelukkig, 4G hier. Het is zo verfrissend dat de telefoonaanbieders altijd alles anders doen dan de rest van commercieel Nederland. Bij hun krijg je tenminste waar je voor betaalt. 4G, overal bereik en werkelijk onbeperkt Internetten. Daar kan iedereen een voorbeeld aan nemen!