Prada-printer

Op mijn virtuele reis langs de wonderen van het Internet kwam ik dit filmpje tegen op boingboing. 3D printen lijkt werkelijkheid geworden! Het apparaat ziet er een beetje uit als een weefgetouw dus nog niet echt stijlvol. Geen aanwinst op je design-bureau maar het is toch al echt genoeg om mijn nerd-brein aan het werk te zetten.

Mijn eerste printer was een matrixprinter. Voor lotgenoten: een Star LC-10. Een printer waar je kettingpapier in kon voeren en die, via een inktlint, met naaldjes inkt op het papier sloeg. Horen en zien verging je als het ding begon te ratelen en als hij lang had stil gestaan dan wilde het droge inktlint wel eens wat vaag afdrukken. Toch was het een goede printer die onverwoestbaar zijn werk bleef doen totdat de ellende met inkjet-printers begon waarvan ik er in dezelfde lengte van tijd die de Star bij mij dienst had gedaan een stuk of wat versleten heb. Nu hebben we een laserprinter en ik hoop dat die even een poosje probleemloos zijn werk blijft doen. Maar dit terzijde.

In die jaren is de kwaliteit van de prints wel een stuk beter geworden. Waar de Star vage grijs/wit afdrukken maakte, maakt de inkjet-printer of de laserprinter nu haarscherpe afdrukken. Foto’s zijn ook geen enkel probleem meer, daar hoef je niet meer voor naar het Kruidvat. En in de tijd waarin de matrixprinter een pagina had afgedrukt, drukt de laserprinter een heel boek. Printen is dus in grote stappen vooruit gegaan.

Stel dat we die zevenmijlslaarzen nu eens de 3D-printer aantrekken. Stel dat je over een jaar of 10 in kleur kan 3D-printen en uit verschillende materialen kan kiezen. Natuurlijk is de software die 3D kan interpreteren uit een plat plaatje geperfectioneerd. Of is onze virtuele wereld dan al helemaal 3D? De mogelijkheden zijn dan onbegrenst. Even een paar op Contentgirls gerichte visioenen. Je ziet een plaatje van een paar schoenen. Je druk op print en presto, de Prada-printer print je droomschoenen. Je zit naar een modeshow te kijken, ziet een leuke jurk, drukt op print en presto, de D&G-printer print je een zomercollectie. Je ziet een leuke tas op de Elle-site, je drukt op print en presto, de Vuiton-printer geeft je schouder een luxe aanhangsel.

Natuurlijk mag dat niet. Nee joh, ben je mal! Want zo’n arme modeontwerper moet ook kunnen leven. Dus Brein krijgt het nog drukker. Moeten ze straks behalve ‘criminele’ mp3-tieners ook nog modebewuste vrouwen gaan vervolgen.

Zo’n vaart zal het misschien niet lopen. Maar het filmpje laat wel zien dat de techniek niet stil staat. En als je extrapoleert naar de toekomst dan gaat onze wereld onder invloed van dit soort technologie nog heel erg veranderen. En met een beetje geluk vindt iemand het ouderdoms-gen en dan kunnen we het nog allemaal meemaken ook! En als dat laatste niet gebeurt, kunnen we in ieder geval zelf onze kunstheup uitprinten want die is van plastic en hoeft niet in kleur.