Er is een app voor het web

Internet op mobiele platforms is nu gemeengoed. Mobiele telefoons, tablet-computers en apparaten daar tussenin zoals de iPod Touch hebben allemaal een browser. Het Internet is nu echt draagbaar.

bookmark

Maar de browser kon wel eens overbodig worden. Veel aanbieders van websites hebben nu hun eigen applicaties uitgebracht waarin hun materiaal te zien is met één tik op het scherm. Je hoeft geen URL’s meer te onthouden of bookmarks op te slaan. De app is als het ware de bookmark geworden. Het brengt je direct bij de inhoud en – belangrijker voor de aanbieder – bij de advertenties.

op maat

Slimme entrepreneurs hebben echter applicaties ontwikkeld die het Internet afschuimen naar de artikelen waar jij om vraagt. Deze apps verzamelen de data en bieden het je vervolgens aan in een eenduidige omgeving. Gebruikmakend van RSS of andere technieken bieden deze applicaties je een op maat gemaakt tijdschrift aan. Daarbij slaan ze – tot ergenis van de aanbieders van de originele gegevens – de advertenties over. Een voorbeeld van zo’n type app is Flipboard maar er zijn er meer.

verzamelen

Applicaties per aanbieder (bijvoorbeeld de Volkskrant app, de buienradar app en de NRC app) zijn natuurlijk leuk maar om voor iedere bron een app te moeten lanceren is best lastig. De verzamel apps zijn dan een veel makkelijkere oplossing. Na een eenmalige instelling verzamelt de app de informatie die je wilt. Vanuit een gebruikersperspectief zijn deze apps ideaal.

adder

Maar er zit een adder onder het gras. Veel websites bestaan van de advertentie-inkomsten. Als deze advertenties geen ogen meer trekken, zal de adverteerder niet meer willen betalen. Wanneer hun informatie door een applicatie van derden wordt opgezogen waarbij de advertenties worden omzeild of erger, worden vervangen door die van de derde partij, dan zijn de websites van de eerste partij ten dode opgeschreven. Natuurlijk speelt ook het thema copyright een rol, maar sinds wanneer heeft dat thema ooit een Internet rage gestopt?

pay wall

Sommige kranten dachten het probleem van nieuwsverspreiding-door-derden te ondervangen door hun artikelen achter een pay wall te plaatsen. Met andere woorden, om hun artikelen te lezen moet je een online-abonnement nemen en dus ouderwets betalen voor de krant. Links naar hun artikelen en het omzeilen van advertenties was dan niet meer mogelijk. Helaas bleek dit een slechte oplossing: de bezoekersaantallen van hun sites viel ontzettend terug. In het geval van de Times in GB zelfs met 90%. Dit betekent niet alleen dat ze advertentie-inkomsten mislopen maar ook dat ze potentiële klanten voor toekomstige slimmere betaalde oplossingen kwijt zijn. Een kostbaar verlies zowel op korte als op lange termijn.

niet makkelijk

De vraag blijft hoe er in de toekomst voor Internet content betaald moet gaan worden. Het antwoord is niet makkelijk te geven. Het is in de korte historie van het Internet echter vaak gezegd dat het einde van het web nabij is maar tot nu toe is gebleken dat het Internet alleen maar is gegroeid en op meer plaatsen beschikbaar is geworden.

iteraties

De eerste generatie van een idee is zelden de definitieve versie. Er zullen iteraties ontstaan. Toen het Internet ingeburgerd begon te raken in het begin van de negentiger jaren, waren websites slechts statische pagina’s met lelijke knoppen. Nu is een website steeds vaker een gebruiksvriendelijke, interactieve interface naar een enorme hoeveelheid informatie. Het idee van een gecentraliseerde applicatie waar al die informatie bijelkaar komt is te goed om zomaar op te geven alleen maar omdat de aanbieders hun financiën niet in orde kunnen krijgen. In dit geval zijn beide partijen – de aanbieders van de artikelen en de verzamelaar – er mee gediend een oplossing te bedenken. En als het Internet één ding heeft aangetoond dan is het wel dat waar een behoefte is er ook een oplossing wordt gevonden.

eindredacteur

Ik denk dat het een goed idee is om een digitaal tijdschrift in handen te hebben waar de lezer zelf de eindredacteur is en bepaalt welke bronnen worden aangeboord. Dit materiaal wordt dan in een mooie, éénduidige lay-out weergegeven. Websites zijn op zich prima maar soms maskeert hun ontwerp de kern.