Facebook, een onvolwassen geest

Mark Zuckerberg is het spoor een beetje bijster. Althans, zo lijkt het mij. Facebook was mij al kwijtgeraakt toen ze een tijdje terug hun beruchte, beperkende ‘Terms Of Service’ introduceerde, die zij snel weer herriepen. Sinds die tijd is er voor mij nog geen reden geweest om terug te keren naar facebook. In tegendeel, facebook begint een beetje eng te worden.

Facebook is een sociaal netwerk met een ommuurde-tuin-filosofie. Een ommuurde tuin met beveiligingcamera’s. Alleen de leden van de tuindersclub kunnen de tuintjes van de andere tuinders bekijken. De verbouwde groente wordt nauwlettend in de gaten gehouden door de oppertuinder. De ommuurde-tuin-filosofie betekent dat niemand buiten de facebook-muur naar binnen kan kijken. Hoogstens een glimp door een spleet in de muur is mogelijk. Alleen facebook-leden kunnen de volledige pagina van een ander zien. Om een voorbeeld te geven hoe het anders kan: lid of niet, iedereen kan zien wat ik doe op twitter (twitter.com/tdaonp). Om actief deel te nemen aan het netwerk moet je lid worden.

De filosofie van facebook in deze is dom op twee niveaus. Het is moeilijk gastvrij (= sociaal netwerk) te lijken als je muren hoog en ondoordringbaar zijn.Behalve dat, je stelt je waren nou niet bepaald ten toon. En dat lijkt op slecht adverteren. Dit sijpelt door naar het gebruikers niveau. Facebook wordt door honderden miljoenen per dag bezocht (wolframalpha geeft aan 270 miljoen per dag) dus het potentieel voor het ten toon spreiden van je activiteiten is groot. Maar het kan zo veel groter: er zijn wereldwijd 1,4 miljard Internet gebruikers (weer volgens wolframalpha).

Dit alles is een gevolg van de huidige bedrijfsfilosofie van facebook en die kan veranderen. Er wordt veel gepraat over meer openheid bij facebook. Maar dat is te laat voor mij, of liever, openheid heeft geen belang meer. Waarom mijn nekharen werkelijk overeind zijn gaan staan als ik de naam ‘facebook’ hoor is hun beslissing om foto’s te verwijderen van moeders die hun baby’s aan de borst voeden. En vooral de vasthoudendheid waarmee facebook deze beslissing handhaaft.

De pers kreeg hier lucht van en wees op het feit dat facebook wel pagina’s toestaat van engerds die de holocaust ontkennen en mensen die haat verspreiden maar pagina’s verwijdert met foto’s van een van de meest natuurlijke activiteiten die de mens nog kent: een moeder die haar kind voedt. De vergelijking lijkt mij overbodig. Blijkbaar stelt facebook borstvoeding gelijk aan pornografie of obsceen gedrag en dat is op zichzelf al verontrustend. Het laat zien dat er een onvolwassen geest door de ommuurde tuin waart. Een geest die moeite heeft met het onderscheiden van goed en kwaad in onze samenleving. De actie van facebook is niet puriteins, het is onvolwassen.

Wanneer onvolwassen geesten de macht hebben om de norm te bepalen gebeuren er vreemde dingen. Beslissingen, genomen door een onvolwassen brein, kunnen nooit het volledige scala aan parameters weergeven dat bij een belangrijke beslissing een rol speelt. Honderden miljoenen mensen – van wie gehoopt mag worden dat de meesten een hoger niveau van volwassenheid bereikt hebben dan de facebook bazen – worden beperkt door dit soort onvolwassen beslissingen. Facebook loopt het gevaar een sociaal netwerk te worden waar idioten die kortzichtige onzin uitkramen vrij spel krijgen terwijl intelligente conversatie over een serieus onderwerp geweerd wordt wanneer deze conversatie een steekwoord bevat wat toevallig op de zwarte lijst staat.

De hoofdreden waarom facebook mij kwijt is, waarschijnlijk voor altijd, is dat de gedachten die achter dit netwerk schuil gaan leiden naar een onvolwassen en beperkt (collectief?) brein. Technisch onvoorwaardelijk briljant maar sociaal onderontwikkeld. Wat nogal een belemmering is voor een sociaal netwerk.

(Vertaald uit het Engels door de auteur. Origineel op http://www.noisepollution.nl/scratch-pad/?p=627 “Facebook, an immature mind”).