Reizen en struikroof gaan nog steeds samen

Onze mobiele telefoons zijn net als wij vaak in België. Hoewel dichtbij is het voor een mobiele telefoon toch echt buitenland. En dat is te merken aan de rekening die ons beider telefoon-providers ons durven sturen. De Engelse term ‘daylight robbery‘ krijg ik maar niet uit mijn hoofd.

Vooral als het Internet wordt aangesproken onstijgt de rekening al het redelijke. ‘KPN verlaagt haar tarieven voor mobiel Internet in het buitenland’ staat er in de kranten. Echt waar? Dat is goed nieuws, dacht ik nog in mijn naïviteit. Een lange, zoekende blik op zowel de KPN als de Hi site leert echter dat je dit nieuws met een enorme korrel pekel moet nemen: á 7,95/Mb. Lager, ja, maar een fotootje op het Internet zetten kost je zo nog altijd een forse pint Belgisch bier.

Wij reizen met twee platforms. Een Nokia met een Hi abonnement en een iPhone op het T-mobile netwerk. En hoewel T-mobile wat ontvangst betreft nog veel heeft te leren, zijn hun tarieven aanmerkelijk lager: bijna een achtste van wat Hi rekent per Mb. Dit geeft aan dat het dus nog goedkoper kan, Hi!

Heel lang geleden, begin jaren tachtig, ben ik eens met de trein de Pyreneeën overgestoken. Van Collioure in het uiterste zuiden van Frankrijk naar Portbou in het uiterste noorden van Spanje (Google maps route). De reis duurde relatief lang. Niet omdat de afstand zo groot is tussen deze twee plaatsen want het is feitelijk maar een klein eindje. De reis duurde lang omdat de trein moest worden omgebouwd: de spoorbreedte in Frankrijk en Spanje verschilde namelijk. Kijk, dan kost een grensovergang extra moeite en tijd. En iedere keer dat de trein de grens over gaat moet die aanpassing weer gedaan worden.

Echter: een computer netwerk tussen twee landen ligt er of ligt er niet. Een bit, byte of data packet de grens over sturen kost niets meer dan het van Groningen naar Maastricht sturen. Als dat zo was dan zouden we bij ieder bezoek aan een buitengrenselijke website onze Internet providers extra moeten betalen. Er zijn, binnen Europa zeker, prima afspraken te maken tussen de verschillende netwerk beheerders die er voor zorgen dat iedereen gewoon mobiel kan bellen en Internetten tegen een normaal tarief.

De reden dat dit niet gebeurt is, dat voor veel mensen mobiel Internetten en zelfs mobiel bellen vanuit het buitenland nog steeds exotisch aanvoelt. Van deze onwennigheid maken de telco’s grof misbruik. Ze rekenen veel extra kosten voor iets wat hun nauwelijks of zelfs niets extras kost. Zo maakt men veel winst. Denkt men. Korte termijn of kruideniersdenken noem ik dat. En dan maar klagen als er straks een alternatief komt (een open Google netwerk of ander open source netwerk) en iedereen massaal overstapt. Tsja, had je maar moeten lange termijn of entrepreneurdenken. Medelijden zal er bij mij niet zijn. Sterker nog, ik zal waarschijnlijk bij de eerste overlopers horen.

Als je vroeger van het enige Nederlands abdijbier naar een willekeurige Belgische abdijbier reisde, liep je de kans door struikrovers uitgekleed te worden. Nu doen de telefoonbedrijven dat. Een moderne vorm van dezelfde beroving. Dat pintje heb je dan ook echt nodig om bij te komen van de schrik.