internWebredacteur was 8 jaar geleden in tv-land het beroep met de laagste status. Je werd vaak verward met de stagiaire, omdat niemand zich kon voorstellen dat het bedrijf überhaupt geld over had voor veredelde data-entry. Nog zieliger was het als je ook de teksten voor sms-acties intikte. Elk programma wilde ‘iets met sms’. Een mooie taak voor de webnerd.

Vooral het schrijven voor sms-abonnementen was een lastige klus. Hoe krijg je in 160 tekens een lezer zover dat hij zich insider voelt? Dat hij het gevoel heeft iets meer te weten dan de gewone kijker? Hoe zorg je dat hij zich niet afmeldt, maar het doorvertelt? Soms lukte het. De groetjes van de presentator, een vette roddel of een grote prijs om weg te geven hielpen daarbij. Ik heb veel geleerd door het schrijven van sms-jes en andere korte tekstjes met een crossmediaal doel, zoals inscripts. Inmiddels is er zelfs tijdens een recessie prima geld te verdienen met contentcreatie en hoef je je als contentgirl nergens voor te schamen.

Terug naar Twitter. Dat is dus nog moeilijker, want nog maar 140 tekens. Als tekstschrijver fascineert Twitter me mateloos. Ik snap cynici. Een Europese parlementariër die de campagnetijd gebruikt om zijn followers te melden dat hij een dubbele frappuccino met magere melk aan het drinken is? Treurig. Maar, ik kan blij worden van een goede, informatierijke tweet, bijvoorbeeld over muziek van 3voor12 of Kindamuzik. Twee zinnen over een concert of plaat, genoeg voor een half uur napret op betreffende sites of Deezer. Kort lezen, lang luisteren.

Mijn hart gaat uit naar de stagiaires en onderknuppels die op dit moment de tweets schrijven van bedrijven die het nog niet helemaal zien. Die omringd worden door cynici. “Hee, dat nieuwe meisje, kan die dat Twitter niet vullen?” Ik zeg: zet je statusangst aan de kant en doe je voordeel met je zogenaamde rotklus. Zorg voor kunst in 140 tekens. Traffic die je met Twitter genereert is meetbaar. Voor je het weet ben je de reverse mentor van je baas en geef je clinics in het hele land! Oké, dat laatste is niet mijn eigen ervaring na mijn sms-teksten, maar ik zou zeggen: denk groot, schrijf kort.

0 Shares:
2 comments
  1. Ook in de journalistiek is Twitter nog lang niet geaccepteerd. Op de opleidingen – als student kan ik het weten – lopen nog massa's aankomende journalisten rond die het nut van Twitter en andere sociale media niet in (willen) zien…

  2. Dat Twitter Search-resultaat onderin vind ik in dit verband dan weer erg grappig: 'Onze stagiair helpen met GezondheidsNet feeds voor Twitter'.

Comments are closed.

Dit artikel is 3.733 keer gelezen