Ben ik in beeld?

Daar waar ik de geheimplicht van mijn vorige werkgever verwarde met zwijgplicht ben ik dan nu toch eindelijk terug. Tussen de meiden en een verdwaalde man. Niet dat ik mezelf in de tussentijd inhoudelijk vergeten ben, want gewapend met camera in bruikleen ga ik er al ruim een maand op uit. Om mijn eigen leven in beeld te brengen. Niet zo zeer omdat ik zelf zo die behoefte had, maar vooral omdat ik die opdracht kreeg. Van Beautiful Lives wel te verstaan.

Beautiful Lives, niet in de eerste plaats omdat mijn leven nou zo mooi is, maar omdat ik er via via (goeie ouwe Tell-a-friend) was beland. Een beeldige schatkist creërend voor de marketeers in ons land. Het einddoel uiteindelijk van al de foto’s gemaakt. Zodat zij een idee krijgen van welke trends er onder de bevolking spelen. Niet dat er voor de contentgirls en boys onder ons er dan niks meer te schrijven valt. Zonder begeleidende tekst immers zijn de foto’s geen euro waard (het bedrag dat je toevallig ook krijgt per foto).

De eerste maand is een maand om te laten zien wie je bent. Zo beland ik met camera in bad en in de tuin. Favoriete relaxplekjes thuis. Sta ik in mijn Ajax-hemd om toch maar te laten zien dat ik ondanks alles van ze hou. Doch anderhalf uur later maak ik ook de Mexicaanse marketeers blij als ik mijn verdriet met een Corona verdrink.

Echter na een maand begint het echte werk en doemt nu het thema Europa op. Ook de politiek mengt zich hier dus al in mijn leven. Echter deze keer wel met volledige instemming van mij. Maar euh, yikes! Veertig foto’s over het thema Europa. Geen ideale combinatie met een creatieve dip. Alhoewel. Europa. Grenzen vervagen. Mogelijkheden te over! Zeker met broekzakformaatcamera ook nu altijd aanwezig in de daarbij passende zak.

Voorlopig zitten er genoeg Insiders (mijn titel op dit moment) in de poule. Vooral studenten en anderen nog jong van aard. Dus zij hier, die al redigeerden voordat het web bestond, zijn inhoudelijk nu het meest gewild. Anders sta je even op de wachtlijst. Volg je misschien na mij. Na 6 maanden hebben ze immers wel genoeg roze van Jinne gezien.