Home
Mijn boekenkast puilt uit

Mijn boekenkast puilt uit

De foto laat slechts een deel van mijn boekenverzameling zien. Al vanaf mijn kinderjaren zijn boeken een wezenlijk onderdeel van mijn dagelijks leven. Ik ga nooit naar bed zonder een boek in de hand en met een licht schaamrood op de kaken, hetzelfde geldt voor het toilet. Hoewel ik erg langzaam lees – dus de kwantiteit gelezen boeken blijft relatief bescheiden – ben ik wel altijd met een of meerdere boeken bezig. Kortom ik kan mij geen leven zonder lezen voorstellen.

Fysieke ruimte
In dat laatste zinnetje zit een belangrijke essentie verborgen. Tot niet zo lang geleden zou het woordje “lezen” zonder nadenken zijn vervangen door “boeken”. Maar dat is vrij plotseling veranderd. Het licht is gezien: niet het object boek maar het lezen is nu van belang voor mij. En dat is maar goed ook. De boekenverzameling groeit namelijk de spuigaten en het huis uit. Er staan zelfs al hier en daar dubbele rijen.

De trap heeft al een functie
Als ik net zo fanatiek was als Martin Ros zou ik comfort, relatie en ruimtenood opzij zetten voor boeken maar dat gaat mij te ver. De trap bijvoorbeeld is een bijna natuurlijke boekenkast. Het overtuigen van mijn wederhelft van dat feit gaat echter meer energie en rederskracht kosten dan ik kan aanroepen. Vooral omdat ik het argument zelf maar gedeeltelijk kan ondersteunen: een trap heeft tenslotte best een handige functie en vooral op een gezellige weekend-avond, als de wijnfles(sen) leeg op tafel staan, is de wetenschap van de volle beschikbaarheid van de breedte van de trap best een geruststelling.

Maar op welk apparaat?
Er zit dus een grote opruiming aan te komen. Veel boeken zijn het herlezen en dus het bewaren niet waard. Andere kunnen in digitaal formaat worden gevonden en zijn puur als referentiemateriaal minstens zo handig op telefoon of laptop te raadplegen. Via google book search bijvoorbeeld. Net zoals de CD’s en de DVD’s, die nu – bijna allemaal – op een hardeschijf staan, gaat mijn boekenkast voor een deel hetzelfde lot ondergaan. Het enige wat nog ontbreekt is een apparaat dat het lezen van deze digitale boeken aangenamer maakt. De telefoon vind ik een te klein scherm hebben bovendien vind ik lezen op een verlicht scherm niet prettig. De laptop is weer te onhandig. Te groot en teveel knoppen die je tijdens het lezen niet nodig hebt.

Er is al het een en ander
Gelukkig zijn er al best veel apparaten die speciaal voor het lezen zijn gemaakt. Zo is er (voorlopig alleen in de VS) de Amazon Kindle, Sony maakt al vrij lang een e-book reader en een snelle zoek verzoek aan ons aller Google orakel levert de nodige links naar e-readers op. Het wordt langzaam tijd een onderzoek in te stellen naar gebruikerservaringen, duurzaamheid, beschikbaarheid en bovenal leesbaarheid. Er gaat een nieuwe wereld voor me open. De boekenkast in een apparaat ter grote van een plat pocket boek. Een voorzichtig enthousiasme maakt zich van mij meester.

Hebben, niet perse lezen
Afgelopen paas-weekend was ik in Bredevoort op de paasboekenmarkt. Vele stalletjes met boeken, boeken en nog eens boeken. Waar ik vorig jaar nog met tassen vol boeken vandaan kwam waren mijn handen nu leeg. Ik liep een beetje verloren tussen al die mensen die, net als ik nog maar zo kort geleden hebberig van stal naar stal liepen. Een strenge blik in de ogen om potentiële concurrentie af te schrikken. Hebben, dat was de drijvende kracht die ik zag en retrospectief bij mijzelf herkende. Het gevolg: boekenkasten vol met boeken waarvan ik er nog zoveel niet gelezen heb.

Andere koers
Het roer is om en dat voelt goed. Vanaf nu alleen gericht een boek kopen en lezen. Als het in digitale vorm verkrijgbaar is, dan wacht ik tot het e-reader onderzoek is afgerond en een geschikt item is toegevoegd aan die andere verzameling: gadgets.

Het boeken verzamelen is officieel voorbij. Alleen wanneer een boek als object waarde heeft (emotioneel dan wel monetair) komt het in de boekenkast. Het boek is dood, leve het boek.

Geschreven door

Schrijven en filosoferen is mijn werk. Daarnaast ben ik een ex-IT-er, ex-sound engineer en ex-windows gebruiker. Als er knopjes gedraaid kunnen worden en schermpjes gloeien ben ik happy mits de knopjes en schermpjes op de goede plek zitten en ook doen wat ze beweren te zullen doen. Soms combineer ik het schrijven, filosoferen en de knopjes en dan onstaan er online geek-stukjes die niet geheel vrij zijn van (zelf)spot.

3 Responses

  1. Jacqueline

    Hi Henk,

    Ik ben het gedeeltelijk met je eens. Natuurlijk moet je huis niet overstromen met boeken, en vooral niet met boeken die je niet eens gelezen hebt. Toch ben ik het niet helemaal eens met je vergelijking met cd´s en dvd´s.

    Hoewel die nu allemaal digitaal worden opgeslagen, is de gebruikerservaring tijdens het afspelen van deze media niet veranderd. Muziek vanaf een cd levert dezelfde klanken (trillingen) op als vanaf een digitaal opslagmedium. Ook maakt het niet uit of je een dvd-speler of een computer aansluit aan je televisie. Bij een boek is dat wezenlijk anders. Die moeten voortaan vanaf een e-reader gelezen worden. Hiermee gaat het authentieke gevoel van het medium ´boek´ verloren. Ik denk dat tijdens deze digitale revolutie mensen de waarde van goede boeken in de boekenkast juist meer gaan waarderen. Met een boek sluit je je namelijk af van de wereld, met een e-reader niet. De e-reader van Sony heeft maar liefst 16 knoppen…

    Maar goed e-readers kunnen verbeterd worden. We zullen het wel zien.

  2. Leonie Weel

    Ik ben nooit fanatiek boekverzamelaar geweest. Waarschijnlijk mede omdat ik de laatste jaren regelmatig ben verkast en altijd vrij klein heb gewoond. Vrijwel elk boek dat bij mij in de kast staat, heb ik gelezen. Ook breng ik af en toe een stapel naar de kringloop, verkoop er zo nu en dan een paar of geef ze weg. Dan heb je natuurlijk ook nog de openbare bibliotheek, dat mis ik in je stukje! Daar kun je pas gericht een boek uitkiezen. Als het niet bevalt of je hebt een boek uit, dan ruil je ze weer in voor nieuwe. Dit genoegen valt of staat denk ik wel met je woonplaats. In Amsterdam heb je de centrale bibliotheek, een fantastisch futuristisch pand met alle boeken die je je kunt bedenken. Plus een inpandige La Place en fijne zithoekjes.

    E-readers begin ik niet aan; in 1997 al was dit zogenaamd de toekomst in het uitgeven, maar in het afgelopen decennium heb ik niet het idee gekregen dat het nog gaat gebeuren. Er zijn teveel standaarden voor, en het is ook te duur. Beetje reader begint geloof ik bij de € 500.

  3. Henk de Kruyff

    Een paar opmerkingen:

    In oktober 2007 schreef ik een stukje voor een van mijn eigen blogs. Het heette "The perfect device" (http://www.onepostperday.com/?p=91). Het beschreef hoe ik het boek als het perfecte middel tot een doel zag. Ook in het digitale tijdperk waarin we nu leven zou ik het boek trouw blijven schreef ik in dat stukje. Hoe veranderlijk is de mens.

    Ik begrijp de weerstand tegen het digitaal consumeren van boeken dus goed. Er zijn redenen die het e-readen a) beter maken dan het nu is op het technische vlak en b) ecologisch misschien zelfs noodzakelijk maken om het boek op de schroothoop der historie te gooien.

    Het ruimte argument wat ik in dit stukje gebruik is eigenlijk een metafoor voor het feit dat boeken, kranten en tijdschriften een grote aanslag plegen op onze habitat (bomen, productie, distributie). Het electronisch verdelen is natuurlijk ook niet schoon – al die servers verbruiken ook energie – maar alternatieve energie wordt steeds meer een realiteit en is in het digitale domein makkelijker te integreren dan in het traditionele domein van productie/distributie van tastbare goederen.

    Er zijn al readers vanaf zo'n € 250,00, toegegeven dat is nog steeds duur maar die prijzen gaan snel kelderen naarmate er meer op de markt komen. De eerste MP3 spelers kostten ook veel. Nu haal je er bij de Blokker een voor € 7,95. Ook de ergonomie en de gebruikservaring wordt steeds beter. De nieuwe Amazon kindle is naar verluidt al een stuk beter dan de vorige.

    Een bibliotheek is inderdaad een pracht instituut. Helaas moet ik daar de deur voor uit op bepaalde tijden. Mijn boekenkast staat mij ook om drie uur 's nachts ook in mijn pyjama ter beschikking. Net als het Internet en net als een e-book.

    Dat e-readers al heel lang worden ge-promoot is mij bekend. Dit gold ook voor PC's (ik weet nog de PC privé projecten waar de PC als huishoudapparaat werd gesleten om de boodschappen lijstjes bij te houden). Uiteindelijk belandde veel van de PC's op zolder om nooit meer aangeraakt te worden… totdat Internet al die PC's aan elkaar knoopte. Je kunt de situatie in 1997 niet vergelijken met nu. In 1997 was er nog nauwelijks sprake van Internet integratie en al helemaal niet over draadloos, waar je ook bent bestanden overdragen. Dat is er nu wel. Ook de schermen zijn een stuk beter geworden en de ontwikkelingen gaan, met een sneeuwbal effect, steeds sneller.

    Ik wil niet ten koste van alles mijn argument dat het boek dood gaat/is verdedigen. De tijd zal mijn gelijk of ongelijk bewijzen. Sterker nog, ik denk dat de realiteit straks ergens in het midden zal liggen. Sommige teksten zullen als boek hun waarde behouden, anderen kunnen als e-text prima voldoen. Wat ik wel wilde zeggen met dit stukje is dat voor mij, als early adopter, de tijd is gekomen om de verandering alvast te omhelzen en de stap te wagen. Een stap die ik neem omdat ik, en dat is dus persoonlijk, denk dat het de nabije toekomst is. Let wel, ik ben ook degene die de kabelaansluiting heeft afgezworen en niet meer voor een baas werkt maar op het Internet. Kortom: ik denk niet dat ik als tyische consument kan worden beschouwd. Bovendien is het stukje een signalering van iets waar ik al meerdere keren een parallel van heb gezien: muziek en video als bestandje, computers, mobiele telefoons etc. Allemaal entiteiten die in het begin als nieuw en inferieur en ronduit onzinnig werden gezien (ook door mij) maar die nu als een alledaags gegeven worden ervaren.