laneDat de drang tot voorjaars-grote-schoonmaak niet is voorbehouden aan het vrouwelijk deel van de wereld bevolking heb ik afgelopen week bewezen (of ik ben erg ‘in touch’ met mijn vrouwelijke zelf). Mijn werkkamer was zodanig dichtgeslibd met allerlei ‘dat kan ik nog eens nodig hebben’ rommel dat ik er – om het eens in oud Hollands te zeggen – mijn kont niet meer kon keren. Tijd om emotionele verknochtheid aan materiele zaken te verbannen en de schop en krui van stal te halen. En wat je dan vindt!

Onder het puin kwam een Atari 1040 ST scherm vandaan zonder de bijbehorende 1040 ST (ooit uitgeleend en nooit teruggekregen); CD’s vol Windows programma’s die als maximale systeem vereiste een pentium II met maximaal 1 Mb geheugen vragen; een bandrecorder waarvan de aandrijfriemen waarschijnlijk al verkruimeld in het ruim lagen; tijdschriften met beschrijvingen van gadgets die de oude Grieken maar net gemist hebben; en bergen floppies. En als ik zeg bergen dan bedoel ik ook bergen.

Nostalgie
En dan wordt ik nostalgisch. Dan herinner ik weer de avonden, nee nachten achter mijn eerste PC, een Tulip compact 2 die in eerste instantie alleen floppy drives had en 640K geheugen. Wat een machine! De NEC V20 processor Р8088 kloon Рdraaide op maar liefst 9,54 MHz. Het groene monochrome scherm kon door verschillende motieven te gebruiken kleuren emuleren. Later kreeg deze PC een 20mb Kalok harde schijf die mij maar liefst Fl. 600,- kostte! Die zou ik nooit vol krijgen! Dit apparaat, door mijn ouders gekocht in een PC priv̩ project, bracht mij met een ruk in de wereld van de echte computers na een paar jaar met een Sinclair ZX-81 gespeeld te hebben. Nu kon ik serieus gaan programmeren, communiceren Рherinnert iemand zich de bulletin boards nog? Рen natuurlijk spelletjes gaan spelen.

Parting is such sweet sorrow
De floppies roepen veel herinneringen op maar plotseling besef ik dat deze floppies niet alleen overbodig zijn geworden door hun kleine capaciteit – een log bestand past er soms al niet meer op – maar ik heb nog maar twee apparaten waar ze in kunnen en één ervan is strikt genomen niet eens een computer: de Macintosh plus en de Yamaha TX16W sampler. Beide apparaten uit de steentijd. Aangezien Apple al generaties geleden de floppy heeft uitgebannen en er in ons huis alleen maar Apples zijn – al gaat het gerucht dat er in de huiskamer ergens onder een plank en dus onder het stof nog een PC laptop rondzwerft maar dit zijn slechts geruchten – zijn floppies het summum van overbodigheid. Ik heb er nog een paar geformatteerd in de sampler omdat ik nou eenmaal hou van gruizig oud geluid en een 12 bit sampler kan dat best goed voortbrengen. De rest heb ik weggegooid. Niet zonder nostalgische zucht. Daar gaat Flight Simulator 3.0, daar gaat Eye of the beholder, daar gaat Borland Turbo Pascal, daar gaat MS Word for Windows 1.0. Daar gaan een heleboel programma’s, dozen vol waar ik vele uren heb ingestopt.

…En dat zonder internet
Zonde? Niet echt, ze hebben hun nut gehad. Iedere minuut in Eye of the beholder of Turbo Pascal heeft me veel geleerd over hoe computers werken of soms niet werken. Het betekent dat ik, zelfs op een leeftijd waarop je toch niet meer bij de hippe crowd hoort – wil horen – zonder problemen de nieuwste ontwikkelingen kan bijhouden. Sociale netwerken? Een nieuw operating system? Een nieuwe smart phone? Bring it on! Als ik vast kom te zitten dan denk ik terug aan de tijd dat ik tot diep in de nacht bezig was om mijn met moeite bij elkaar gespaarde vlieg simulator Dawn Patrol op de PC werkend te krijgen. Het spel zag er waanzinnig goed uit maar je moest wel het een en ander aan je DOS configuratie instellen, en dan druk ik me voorzichtig uit. Expanded memory, extended memory ingesteld in het config.sys en autoexec.bat? Dan nog de juiste joystick drivers en muis modus instellen. Video modus OK? De configuratie opslaan op een boot flop en die dan gebruiken om te booten om een uurtje te vliegen. En even het Internet op om te checken hoe een ander het heeft gedaan was er niet bij: modem aan, niemand aan het bellen beneden? Nee, iedereen is al lang naar bed. Mooi. Prieieieiep, squeeeeeeeek, piep, piep, triiiiiiiiiiiiiiii. Shit, vergeten de speaker uit te zetten op het modem… Slaapt iedereen nog? Pfew. Ok, welk BBS was ook al weer goed voor flight sims? … En zo werd het een uurtje of vier.

Kortom: dankzij die floppies en de bits die er op stonden heb ik veel geleerd en kan ik het gemak waarmee we tegenwoordig met computers om kunnen gaan alleen maar meer waarderen. En aangezien alles wat met computers te maken heeft tegenwoordig in de cloud gebeurt, is mijn nieuwe kantoor schuine streep studio veel leger en ruimer geworden. Op de floppies voor de TX16W na dan.

0 Shares:
4 comments
  1. Leuke tekst!

    Hoewel voor mij niet echt herkenbaar, erg leuk geschreven en goed voor te stellen.

  2. Heb je dan ook nog zoiets als een Commodore 64 en een Amiga 2000 gehad? Dat kan ik, hoe jong ik ook nog ben, me herinneren! Even wat programmeertaal uit een boekje overtypen en de computer zei hallo tegen me als ik hoi zei! Fantastisch was dat. En pacman, oilwell en al dat soort spellen; mijn vader nam ze op een bandje op van de radio (!) en dan had je na soms 10 minuten laden je spelletje! :-)

    Nostalgie is af en toe wel lekker!

  3. Nee, ik heb de C64 en Amiga overgeslagen. Ben van de ZX81 direct overgestapt op de PC. Maar ik kan ze me nog goed herinneren als 'wil ik ook wel graag hebben' computers, hoewel in mijn muziek freaks omgeving de Atari 1040 ST toch populairder was.

    Nu ik 'volwassen' ben heb ik natuurlijk een echte computer, een Mac ;-)

    Dat met die bandjes weet ik ook nog. Wat een gedoe was dat: je moest de koppen op je cassette recorder precies goed hebben staan (hoge tonen enzo). Weet niet meer welk radioprogramma het was (elektuur?) maar was wel magisch.

    Ook basic listings overtikken uit tijdschriften was altijd een hels karwei. Vooral omdat je altijd wel ergens een tikfoutje maakte…

    Die goede oude tijd eiste wel de nodige inzet, niks 'download knop'.

Comments are closed.

Dit artikel is 4.196 keer gelezen