Ik heb het de laatste tijd weer een aantal keer meegemaakt. Dat waar ik mijn werk van heb gemaakt, kan soms ook oh zo gevaarlijk zijn. Tekst. En de interpretatie ervan.

Schriftelijke communicatie

Volgens Wikipedia is communicatie een activiteit waarbij levende wezens betekenissen uitwisselen door op elkaars signalen te reageren. Dus als je praat, maar ook als je niets zegt, ben je er mee bezig.

Mondeling communiceren is al lastig, maar de schriftelijke variant is nog veel ingewikkelder. Want hoe breng je emoties over met letters en cijfers? Je gaat er zo snel mee het schip in namelijk.

WhatsApp en misvattingen

De telefoon werd vroeger nog gebruikt voor bellen, even bijkletsen en de laatste nieuwtjes doornemen. Tegenwoordig heb ik een minimale belbundel en een maximale databundel, want communiceren over dagelijkse beslommeringen doen we met tekst in WhatsApp of met communicatietools als Slack of Skype op het werk.

Even vragen hoe het met iemand is, onder het mom van een grapje, wordt door een ander al snel als een belediging opgevat en dan zijn de poppen aan het dansen. En even iemand tippen over een programma via Facebook Messenger wordt al snel als bemoeienis gezien.

Ik gebruik maar zoveel mogelijk emoji om zo eventueel misvattingen te ondervangen, of bepaalde boodschappen enigszins af te zwakken. Maar ook emoji kunnen verwarring opleveren, want niet iedereen weet waar welk plaatje precies voor staat.retro hoorn

Verwachtingen

Dan betrap ik mezelf ook vaak op (hoge) verwachtingen van een ander. Wanneer antwoordt hij of zij nou eens op mijn bericht? Waarom duurt het een dag voordat ik een reactie krijg via Messenger? Ik ben de enige die vraagt hoe het met iemand gaat in de WhatsApp-groep, waarom is dat? Soms krijg je een reactie die je zelf als kortaf ervaart, maar die de ander wellicht snel even getypt heeft vanwege haast. Je weet het niet en hebt meteen al conclusies getrokken op basis van woorden, zinnen. De grote afwezige hier is de persoon zelf, zijn of haar gezichtsuitdrukkingen en emoties en dat maakt het communiceren met korte berichtjes zo moeilijk soms.

De oplossing

Tekst heeft voor- en nadelen. Emoties die je wilt overbrengen kunnen anders opgevat worden dan in eerste instantie bedoeld was. Daarnaast kan een bericht gelezen en beantwoord worden wanneer het de ander schikt. Maar ook hierin schuilt het gevaar dat de verzender andere verwachtingen heeft.

Wellicht dat spraak een heleboel misvattingen uit de weg kan ruimen? We zouden dan weer ouderwets elkaar kunnen gaan bellen. Of misschien heeft de jongere generatie het bij het rechte eind? Zij slaan namelijk tekst over en gebruiken alleen maar beeld. Wellicht kunnen we elkaar ook wat vaker IRL ontmoeten. Zullen we dat dan afspreken?

0 Shares:
Dit artikel is 36.376 keer gelezen