Netwerken is niet alleen leuk, maar ook heel erg zinvol. Hoe groter je netwerk, des te groter is je bereik. Maar wie laat jij allemaal binnen op jouw LinkedIn?
Van vriend naar vriend
De basis achter LinkedIn is de theorie van “Six degrees of seperation”. Met deze ‘zes stappen van vriend naar vriend’ ken ook jij de hele wereld. Een bizar gegeven dat al ver voor het bestaan van online netwerken werd bedacht. In deze tijd van social media kom ik zelf steeds weer tot de conclusie dat er een grote kern van waarheid in zit. Een mooie reden om je netwerk steeds te blijven uitbreiden. Maar hoever ga je hier eigenlijk in?
Eerst een handje schudden
De meeste onervaren online netwerkers die ik tegenkom houden zich aan de stelregel “Ik accepteer alleen mensen die ik echt ontmoet heb”. Dat kan, maar dan loop je een groot risico om een hoop interessante mensen mis te lopen. Sterker nog, ik durf te beweren dat ik tegenwoordig meer mensen eerst online ontmoet voordat ik ze echt de hand schud. De online en offline wereld zijn namelijk geen gescheiden universums. Zij lopen juist dwars door elkaar heen. LinkedIn is niet enkel een online visitekaartjesbakje, maar vooral een plek waar men netwerkt en elkaar ontmoet. Niet anders dan een netwerkborrel, maar dan zonder glaasje rood in de hand en een mond vol pinda’s. Zelf word ik vaak uitgenodigd op basis van mijn blogs, updates en profielomschrijving. Hoe ik dat weet? Gewoon, omdat ik het aan ze vraag als ze een verbindingsverzoek doen.
Stamtafel
Jaren geleden heb ik social media omschreven als een stamtafel. Een plek waar mensen samenkomen, van gedachten wisselen en naar elkaar luisteren. Waar normale gedragsregels gelden en er voor iedereen een stoel vrij is om ook aan te schuiven. Ik vind het wel aardig dat, als je wilt aansluiten, je jezelf dan een beetje aardig voorstelt en een digitaal handje geeft uit beleefdheid. Dus nodig jezelf niet uit door het standaard zinnetje van LinkedIn te gebruiken. Geen: “I’d like to connect you to my network”, maar vertel mij even waarom je aanschuift. In je eigen woorden. Anders moet ik je er weer om vragen. En als je dan eenmaal bent aangeschoven, dan verwelkom ik je altijd met een persoonlijk bericht. Want als jij interesse in mij hebt, dan kan ik toch niet mijn rug naar je toedraaien?
Twijfelgevallen
Dagelijks check ik wie er op mijn profiel heeft gekeken en mijn blogposts en updates op LinkedIn geliked heeft, of van commentaar heeft voorzien. Dat is een bron van small data die mij wekelijks nieuwe leads oplevert. De kosten van mijn Premium account haal ik er dan ook moeiteloos uit. En zo weet ik ook redelijk goed wie er op mijn account heeft gekeken. Iemand die mij dus uitnodigt zonder dat gedaan te hebben kijk ik met een scheef digitaal oog aan. Hoe kom je dan bij mij en waarom? Dat is dan ook de vraag die ik op vriendelijk wijze zal stellen. Negen van de tien mensen komt dan al snel met een reactie. En die ene? Die schuift automatisch door naar de volgende categorie.
KSSSSSTTTTTTTT wegwezen !!!!
Laat ik dan echt iedereen toe tot mijn LinkedIn netwerk? Nee, ook ik heb een lijstje met kledingvoorschriften die toegang geven tot de Bordes business club. Je hoeft geen das om, maar met deze achtergronden kom je er bij mij niet in.
- “Headhunters”
Tenzij je een mooie opdracht voor mij hebt, weiger ik je rigoureus. Waarom? Als je echt goed bent in je vak, neem je voor 6899 euro per jaar een Recruiter Corporate abonnement en heb je mij en mijn netwerk niet nodig. Want party-poopers heb ik niet nodig in mijn netwerk. - “Oost-Europese bruiden”
Een trend van de laatste maanden is dat er zo nu en dan een prachtige dame zich via LinkedIn aan mij opdringt. Sommigen laten zelfs onomwonden weten dat zij wel in zijn voor een lieve man uit het Westen … - “Fakers”
Je was al een twijfelgeval, maar als ik op je profiel kijk zie ik dat je een minimaal aantal connecties hebt. Waarom nodig jij mij dan uit vanuit San Francisco of Londen? Kan jij mijn Nederlandse updates lezen? Deze accounts geven zelden tot nooit een reactie als je ze iets vraagt. Een aparte categorie zijn de mannen uit India en de Arabische Golfstaten. Wekelijks komen er wel een paar langs. Meestal met een vreemde functie en een minimaal ingevuld profiel. Ik ben er nog steeds niet achter wat de achtergrond is van deze accounts. Maar van mij krijgen ze niets te drinken, omdat ik niet zie hoe zij mijn andere contacten zouden kunnen helpen.
De noodrem
Als je het nu echt niet vertrouwt? Schroom dan niet op de blokkeren en rapporteren knop van LinkedIn te drukken. Daarmee houden wij samen het netwerk schoon en hebben wij nog jaren plezier van elkaar zonder achterdochtig achterom te hoeven kijken. Waar vind je deze knop? Heel makkelijk… bij het blauwe blokje “Bericht verzenden” onder het pijltje.
10 comments
Ik laat in principe iedereen binnen die er niet direct uitziet als een spammer. Zo houd ik het lekker simpel :)
Maakt het bij jou uit of je een persoonlijke uitnodiging krijgt of een standaard gegenereerde? Ik hoor geregeld dat mensen een uitnodiging niet accepteren omdat er geen persoonlijk tintje aan hangt en die persoon dus niet de moeite neemt zich netjes voor te stellen.
Nee, dat maakt me erg weinig uit. Mensen hoeven niet per se moeite te doen. En daarbij maakt LinkedIn dat soms ook gewoonweg lastig. Dan staat er: deze mensen zijn mss ook interessant en dan klik je en BAM invite verstuurd.
Ik heb sowieso niet dat wat veel mensen blijken te hebben….dat ik denk dat elk contact meteen de beste vriendschap ever moet zijn :D
Mee eens, van mij hoeft het ook niet. En inderdaad via de app kan dat ook niet, dan verstuurd hij automatisch de standaard versie.
Goed artikel weer, Richard! Ik hanteer exact jouw methode, zeker ook de KSSSSSSTT wieberen- groep is herkenbaar.
Wat mij stoort zijn de anonieme kijkers: wat moet ik daar nu mee? Zijn zij altijd wel zichtbaar bij premium-schap?
Dank je wel :-) de anonieme kijkers kiezen zelf voor deze instelling. Daar helpt een Premium account niet aan. Als je je instellingen hebt staan op anoniem spieken betekent dit wel dat iedereen die op hun profiel kijkt ook als anoniem wordt getoond.
Het is “sepAration”. The word often misspelled by the Dutch.
De meeste mensen zijn welkom bij mij. Ik roep bijna nooit kssst weg….
Maar ik heb mij wel eenmaal bijna “vergist” …. Alhoewel ik het van ver zag aankomen accepteerde ik toch het verzoek van een “bankier” uit Benin. (Meer uit nieuwschierigheid) En ja hoor, 10 minuten later kreeg ik een mailtje via Linkedin of ik een paar miljoen op mijn rekening wou…. Linkedin blijkt dus ook niet helemaal veilig te zijn… Anyway, snel de persoon weer verwijderd.
Verder heb ik eigenlijk nog nooit iemand geweigerd. Baat het niet dan schaad het niet toch, en het hangt ook een beetje af van de “buisiness” waarin je zit. Als illustrator, cartoonist en vormgever heb ik en breder speelveld dan pak hem beet de accountmanager van een pompenfabriek…
Vriendelijke groet,
Stef Ringoot.
De ‘spammer’ valt bij mij ook snel af. Je mag altijd wat van me vragen hoor, ik geef graag een mening, feedback en input. En ik geef graag iemand een introductie of aanbeveling. Maar als ik het gevoel heb dat iemand voortdurend wat aan me wil verdienen vind ik dat geen zinvolle relatie.
Heelmaal herkenbaar. Gek genoeg ontwikkel je in de loop der jaren ook een 6de zintuig voor wie te vertrouwen is. En de twijfelgevallen die ik toch door liet, heb ik snel weer afgevoerd.. Zie je wel, geloof dat zintuig nu maar.
Ik heb een hele speciale doelgroep, als die willen linken ga ik gelijk akkoord, ik haal ze graag binnen. De mensen uit een heeele ander businessgroep stel ik inderdaad de vraag wat ze bij mij komen doen (wel wat vriendelijker ;-) ). Hebben ze een antwoord waar ik wat mee kan, mogen ze binnen komen. Gaan ze gelijk een verkooppraatje houden waarom zij zo waardevol voor mij zijn, dan mogen ze van mij een deur verder proberen..
Mooi medium toch, dat Linkdin :-D
Comments are closed.