In de zoektocht van freelancers en uitgevers van kranten en tijdschriften naar manieren om geld te verdienen is Blendle een interessant initiatief om tegen betaling nieuws per artikel aan te bieden. In dit (gratis) artikel beschrijf ik Blendle vanuit mijn eerste gebruikservaring. Mijn conclusie: het kon minder!

Klomp te koop

Op Bevrijdingsdag 2014 zie ik in mijn timeline op Twitter een tweet van journalist Chris Klomp voorbijkomen met als tekst ‘Kijk eens aan. Zomaar een echte Chris Klomp te koop’. Zijn tweet is voorzien van een link naar een door Chris geschreven Algemeen Dagblad-artikel op Blendle over het seizoen van mijn favoriete club FC Groningen. Met interesse in de inhoud open ik de link, waarna ik op de Blendle website een preview te zien krijg met de vermelding dat het volledige artikel € 0,15 kost. Al eerder, in de bètafase, heb ik een account aangemaakt waardoor ik nu meteen het hele artikel kan openen. Ik doe dat op een MacBook Pro laptop met OS X besturingssysteem en in de Google Chrome browser. Ter introductie kan ik voor € 2,50 aan artikelen gratis bekijken en zo kennismaken met de website: aardig!

User experience

Bij het beoordelen van de zogenaamde user experience van ICT-toepassingen let ik, zoals je in de driedelige serie blogs over dit onderwerp hebt kunnen lezen, altijd op een combinatie van drie aspecten: in hoeverre sluit het gebruik aan op de kunde (bruikbaar, toegankelijk, comfortabel, eenvoudig), op de kennis (begrijpelijk, herkenbaar, leerbaar, vindbaar) en de wil (nuttig, wenselijk, waardevol, leuk) van de doelgroep?

Responsive design

Het eerste wat me opvalt is dat het artikel goed past binnen het browservenster. Ik maak deze vensters vanuit de hoek rechtsonder vaak even kleiner om te kijken in hoeverre de moeite is genomen om een responsive design website te maken. Bij Blendle is dit het geval en dat komt het comfort en de bruikbaarheid zeker ten goede.

Een ander positief aspect is het lage aantal onderdelen in het venster dat mij tijdens het lezen zou kunnen afleiden. Met voldoende kleurcontrast staan er slechts drie virtuele knoppen in beeld om het artikel respectievelijk te kunnen sluiten, enkele andere handelingen uit te voeren of te delen. Dit maakt Blendle begrijpelijk en snel leerbaar.

Virtuele knoppen

Bij twee virtuele knoppen staat geen tekst zoals wel bij de knop ‘Delen’ het geval is. Een label bij een icoon ondersteunt de minder ervaren websitegebruikers. De eerste virtuele knop met een ‘X’ is voor mij herkenbaar als een manier om het artikel te sluiten. Ik vraag me wel af of mensen zo’n knop niet eerder rechtsboven in een webpagina verwachten.

De tweede knop herken ik als een om instellingen aan te passen maar is dat niet. Het blijkt een uitklapmenu op te leveren met de mogelijkheid om je geld terug te krijgen als de geboden informatie niet naar wens was. Die mogelijkheid voor teruggave vind ik een consumentvriendelijk aspect van Blendle. Het uitklapmenu bevat verder een printfunctie en een enigszins vage link ‘Uitgave weergeven’ die me om onduidelijke reden terugstuurt naar de homepage.

Horizontaal scrollen

Rechtsboven verwijst de virtuele knop ‘Delen’ naar de mogelijkheid om nog verder rechts op de pagina via Facebook, Twitter of e-mail het artikel met anderen te delen. Op tablets en smartphone zijn we daar inmiddels wel aan gewend, maar op een laptop komt het als vreemd over om horizontaal door het artikel te moeten scrollen.

Op laptops en personal computers kun je horizontaal scrollen als je een muis hebt die daar geschikt voor is, zoals de Apple Magic Mouse. Zelfs daarmee is het erg wennen. Het moeten scrollen via de horizontale schuifbalk ervaar ik als storend. Dat ik hierin niet de enige ben, blijkt uit een recent artikel van Katie Sherwin van de Nielsen Norman Group.

Belastend

Sherwin noemt drie redenen waarom horizontaal scrollen en swiping, met een vinger een slepende beweging maken op je scherm, problematisch is. Allereerst is de horizontale schuifbalk meer belastend voor het cognitieve werkgeheugen doordat het meer aandacht vergt. Ook vereist het meer fysieke inspanning zonder de juiste muis.

Waar verwacht je iets?

Ten tweede verwachten mensen veelal (nog) niet dat helemaal links en rechts op het scherm virtuele knoppen staan waarop kan worden geklikt om meer naar links of rechts op de pagina te gaan. Volgens Sherwin werkt horizontaal scrollen tegen het mentale model van gebruikers van een webpagina. In haar artikel toont ze een heatmap waarin te zien is dat mensen simpelweg niet kijken op die plaatsen binnen een pagina.

Information scent

Zelfs voor de hand liggende aanwijzingen voor horizontaal scrollen hebben een zwakke information scent. Hiermee bedoelt Sherwin dat zelfs als mensen de aanwijzingen voor horizontaal scrollen wel opmerken ze er niet op klikken Het is ze namelijk onduidelijk welke informatie ze daarmee openen. Voor Blendle zou het een oplossing kunnen zijn om de gebruikers zelf de keuze te geven tussen horizontaal en verticaal scrollen. Waarbij ik adviseer om van het verticale scrollen de standaard te maken.

Gebruiksvriendelijk

Blendle biedt de mogelijkheid om op eenduidige en overzichtelijke manier door het aanbod van de aangesloten kranten en tijdschriften te bladeren. Daarbij kan met een druk of klik op een virtuele knop een favoriet worden aangemaakt. Deze staat vanaf dat moment vooraan in de rij. De opzet wordt per webpagina kort en krachtig uitgelegd wat de leerbaarheid ten goede komt. Een druk of klik op ‘Ik snap het’ zorgt dat deze info vanaf dat moment niet meer in beeld komt. Dat maakt het gebruiksvriendelijk.

Kosten

Na deze eerste Blendle beleving kocht ik bij de kiosk op de Grote Markt in mijn woonplaats de gedrukte versie (€ 1,75) van het Algemeen Dagblad. Die wilde ik er ook nog eens op naslaan. In hoeverre is de beleving van hetzelfde artikel anders op papier? En is de prijs van € 0,15 op Blendle eigenlijk wel in verhouding met het gebodene?

Met het item van Chris Klomp was niets mis. Het was onderdeel van een overzicht met korte stukjes over alle ploegen in de eredivisie van het zojuist afgelopen voetbalseizoen. Het lezen van de achttien artikelen uit dit overzicht zou me op Blendle echter € 2,70 hebben gekost. Dat is bijna een euro duurder dan de volledige gedrukte versie van de krant, die 28 pagina’s telde. En bijna twee euro duurder dan de iPad-versie met de volledige krant van € 0,79. Ik heb het alleen over de losse verkoop en niet over abonnementen.

Het lezen op Blendle van de 48 Algemeen Dagblad-artikelen van € 0,01, de 69 artikelen van € 0,15 en de 20 artikelen van € 0,25 zou me € 15,83 hebben gekost. Oftewel ruim dertien euro meer. Dat maakt Blendle nog steeds interessant om dat ene verhaal van die speciale journalist of de column van een inhoudelijk expert te lezen. Om de hele krant of een tijdschrift digitaal te consumeren zijn de apps van de uitgevers zelf (vooralsnog) beter betaalbaar.

Conclusies

Het Nederlandse Blendle zorgt dat er weer wat meer beweging komt in het conservatieve land van uitgevers van papieren media. Ik ben op dat punt enthousiast over dit initiatief van oprichters Marten Blankensteijn en Alexander Klöpping. Met andere initiatieven zoals Elinea en MyJour kan het mede bepalend zijn voor de toekomstige manier waarop uitgevers en schrijvers van nieuws te werk zullen gaan.

Wat betreft de aspecten van user experience zie ik vele goede punten. Blendle sluit goed aan op de kennis van de gebruikers, al blijft horizontaal scrollen op een laptop of pc een probleem. De mate waarin Blendle aansluit op de kunde van haar gebruikers is ook ruim voldoende. Of mensen het ook daadwerkelijk willen blijven gebruiken zal deels afhangen van de aanbevelingen van de mensen die ze op Twitter en Facebook volgen, en de kosten bij veelvuldig gebruik.

Aan Chris Klomp zal het wat het promoten van zijn werk betreft niet liggen. Als freelancer, die (vooralsnog) niets verdient aan artikelen van zijn hand op Blendle, zal hij het echter niet snel met mijn conclusie eens zijn. Die is namelijk: het kon minder! Dat heet hier bij ons in de stad al snel een compliment.

Ik ben nieuwsgierig naar jouw persoonlijke user experience van Blendle. Owja, en wat zou je op Blendle voor blogartikelen van de 42bis-website willen betalen?

0 Shares:
3 comments
  1. Mooie, evenwichtige evaluatie Martin. Voorlopig laat ik al dit soort toepassingen even links liggen. Het good old NOS-journaal en de dagelijkse papieren krant van mijn fijne huisgenote voldoen ruimschoots aan mijn nieuwsbehoefte, merk ik.

    Ik denk dat je, als je de content van 42bis (of welk ander blog dan ook) naar een betaalmedium wilt brengen, naar een freemium-model zou moeten kijken: de korte stukjes zijn gratis, voor langere, informatieve stukken betaal je. Een heel blog achter een betaalmuur zetten, daar geloof ik niet zo in.

    1. Ben het met je eens wat betreft de betaalmuur. Bij Blendle vind ik het jammer dat ook onderdelen als het lijstje met jarigen van de dag voor 0,01 euro worden aangeboden. Dat soort info zou gratis moeten zijn. Ik kan het me goed voorstellen dat artikelen van 42bis ook via Blendle beschikbaar worden gesteld, zelfs als het gratis wordt aangeboden. Zo is het bereik voor de auteurs groter en wordt 42bis nog meer bekend.

Comments are closed.

Dit artikel is 7.868 keer gelezen