Reclame op Facebook… Voor veel Facebookgebruikers is het een van de grootste ergernissen op het sociale netwerk, voor mij incluis. Leuke branded content kan ik waarderen en een spitse inhaker maakt me blij, maar zodra ik ‘el cheepo’ acties voorbij zie komen, krijg ik rode vlekken. Waar ik echter écht instant jeuk van krijg, zijn like, share en win-acties.
Like deze pagina, share dit bericht en maak kans op een steigerhouten bed, een speelhuis voor je kind, een bos bloemen, een horloge, kaartjes voor een attractiepark, een boodschappenpakket, een zonnebril, een massage, een gratis gezichtsbehandeling, een driegangendiner… moet ik doorgaan? Bij het zien van deze uitingen springen me spontaan de tranen in de ogen.
Verboden terrein
Al jaren zijn like, share en win-acties verboden terrein op Facebook. Dat wilde niet zeggen dat iedereen zich aan de regels houdt, integendeel. Met name lokale ondernemers en zelfs grote tijdschriften, supermarkten en vakantieparken maken zich schuldig aan deze vorm van Facebookterrorisme, in de jacht op nieuwe ‘vriendjes’. Samen met hun trouwe, door hebzucht verblinde fans, spammen ze menig timeline vol.
Nieuwe advertentierichtlijnen
In augustus van dit jaar versoepelde Facebook zijn advertentierichtlijnen. Waar je eerst nog apps nodig had voor de promotie van je producten of diensten, mag je sinds 27 augustus acties op je timeline houden. Bijvoorbeeld door likes te gebruiken als stemmechanisme of door deelnemers te laten reageren op een bericht.
Like, share en win-acties zijn echter nog steeds niet toegestaan, evenals het taggen van fans in foto’s (waar ze niet opstaan). Kijk voor alle regels op de Facebook for business newspagina.
In de ban
Rijd je op de snelweg te hard, dan heb je grote kans dat je wordt gesnaaid bij een trajectcontrole of – in the worst case – door een team van Wegmisbruikers (u viel ons op door uw rijgedrag). De kans om gepakt te worden bij een Facebookovertreding lijkt echter net zo klein als het winnen van de lotto. En daar ligt volgens mij ook de oorzaak van het probleem: het gebrek aan handhaving. Toch lijkt hier verandering in te komen. Recent werd een relatie van ons bruut gestraft omdat hij – ondanks vele waarschuwingen – toch een like, share en win-actie had opgezet. Zijn pagina ging zonder pardon in de ban. Eigen schuld, dikke bult.
Bekentenis
Nou wil ik niet hypocriet zijn en alleen maar genadeloos afgeven op sociale schuinsmarcheerders. Ook ik heb me namelijk weleens schuldig heb gemaakt aan het organiseren van een like, share en win-actie. Jong en onbesuisd zullen we maar zeggen. Maar ik heb mezelf beloofd het nooit, nooit, nee echt nooit meer te doen. En volgens mij hebben ook Marc Z. en de zijnen me na zeven weesgegroetjes en het spenderen van heel wat euri’s aan Facebook ads het me wel vergeven.
Wannabe-fans
Mijn eenmalige Facebook-slippertje heeft me wel iets opgeleverd, namelijk de overtuiging dat like, share en win-acties niet werken. Natuurlijk groeide de fanbase van de betreffende pagina als kool. Hoera, opdrachtgever tevreden. Echter, toen het tijd was om de prijzen te verloten, bleken er maar bar-weinig oprechte fans te zijn. Stuk voor stuk hadden mijn nieuwbakken fans een timeline vol like, share en win-berichten, in de hoop ook maar iets te winnen. En ja, ergens op deze pagina stond ook het bericht van mijn actie. Even moest ik denken aan het liedje van Het Goede Doel: een keer trek je de conclusie, vriendschap is een illusie. Ik realiseerde me dat deze mensen never-nooit-niet zouden betalen voor het product van mijn opdrachtgever, laat staan dat ze erover zouden praten.
Nee, ik vind je niet meer leuk!
Bovenstaande ervaring heeft me doen inzien dat like, share en win-acties niet werken op lange termijn (maar dat wist je vast al). Dezelfde ervaring was ook het begin van mijn allergie. Die bereikte afgelopen week overigens zijn hoogtepunt, na de zoveelste actie van een toch wel gerenommeerd merk. Het heeft me doen besluiten om zelf in actie te komen. Bij wijze van stil protest heb ik alle bedrijven die zich schuldig maken aan deze vorm van Facebookterrorisme ge-unliked.
Eat this!
Hevig gniffelend drukte ik op de vind-ik-niet-meer-leuk-knop. En nog een keer! En nog een keer! Met als absolute hoogtepunt een lokaal bedrijf dat via een like, share en win-actie haar 1000ste fan hoopte bij te schrijven aan haar balboekje, een cijfer dat ze heel toevallig haalde toen ik met mijn grote schoonmaak bezig was. Net toen ze jubelend op haar Facebookpagina de winnaar bekend had gemaakt, uiteraard door haar naam te taggen, heb ik op de vind-ik-niet-meer-leuk-knop gedrukt. Zo, terug naar 999 fans. Eat this! Oh man, dat luchtte op. Ik kan het je ten zeerste aanraden.
Hoe nu verder?
Nog steeds ben ik bang dat reclame de grootste valkuil van Facebook kan worden. Want laten we wel wezen, allemaal die promoties op je startpagina, daar word je niet vrolijk van. Daarom hoop ik oprecht dat Facebook structureel actie gaat ondernemen en overtreders op de bon slingert
Ben je zelf zo’n overtreder, no offense, dan hoop ik dat je door deze blog het licht gaat zien (een klein beetje is voldoende). Bedenk dat kwaliteit van je fans voor kwantiteit gaat. En met een beetje geduld en creatieve, originele content kom je een heel eind.
Oh ja, voor ik het vergeet… like & share deze blog nog even a.u.b.? Je wint mijn eeuwige dank!
3 comments
Ik heb me meermalen schuldig gemaakt door aan like acties mee te doen, zo menig pizza mogen eten van Domino's en toevallig gister nog wat bier van Palm gewonnen met een like. De pod/pad en tuinmeubel acties laat ik wel altijd schieten, doe alleen mee met de acties waar ik zelf achter kan staan, bier en pizza in mijn geval en het pakt ook nog eens positief uit :)
Volgende laat je onderbelicht, een groot deel van de like en win acties zijn niets meer dan like farms, een hoax waar de prijs nooit wordt weggegeven en de mensen die op like hebben geklikt worden vervolgens doodgespammed wat degeen die de pagina heeft opgezet weer geld oplevert.
Een like meer of minder, daar liggen ze niet wakker van, zeker niet als er al tienduizenden in de rij staan om maar gratis een van de 500 iphones te bemachtigen.
Wees gewoon kritisch, dat probeer ik mijn dochter ook bij te brengen, die liked nog steeds teveel naar mijn zin, maar wel steeds selectiever :)
Beste Kurai, dankjewel voor je reactie. _Laat ik voorop stellen dat mijn ergernis vooral uitgaat naar de bedrijven die like, share en win acties opzetten. Als jij een actie van Domino's deelt omdat je graag pizza eet, dan is dat volgens mij prima. Dan ben je toch een echte fan (en geen – zoals ik het in de blog schrijf – door hebzucht verblinde fan). __Het klopt inderdaad dat veel acties ook nog eens fake zijn. Da's nog triester. Maar zo zijn er ook personen die een profiel zonder vrienden hebben, speciaal voor like, share en win acties. Je kunt ze makkelijk ontmaskeren: ze hebben vaak een profielfoto van hun huisdier of kind, ze hebben geen vrienden, een timeline vol acties en ze reageren altijd overenthousiast op berichten. Iets in de trant van 'Oh, wat zou ik dat toch graag willen winnen. Ik ben een gróóóóte van jullie', gevolgd door hartjes, sterretjes, toeters, bellen en smiley's. __Waar ik eigenlijk voor pleit, is dat bedrijven gewoon goede content moeten leveren. Content die echte fans met liefde delen, omdat ze het merk in kwestie écht in hun hart hebben gesloten.
Probleem is inderdaad dat de marketing afdeling graag paradeert met cijfertjes, meer is nog altijd beter, dat zien de aandeelhouders graag, exponentiële groei curves die ze mooi kunnen inpassen in hun jaarverslagen en gefingeerde correlaties.
Hoop het nog mee te maken dat de marketing bubbel ooit eens zal barsten, dat het hebben van 1.000.000 holle likes op facebook of youtube zijn ware gezicht toont en de hele advertentie gedreven business onderuit schopt omdat de enige reden dat mensen de advertenties kijken is omdat ze dan niet hoeven te betalen, en kijken is in deze zin meer ongeïnteresseerd uitzitten met een antipathie voor het merk dat zich probeert op te dringen. De reclameverkopers beloven exposure en gouden bergen maar bereiken juist het tegenovergesteld, dat is echter niet te meten of wordt als het al aantoonbaar is(roi) danig weggemoffeld met eerder benoemde groei curves.
Comments are closed.