Stel, je hebt content nodig voor je website(s). Die wil je natuurlijk tegen scherpe tarieven en zonder al te veel gedoe binnenhalen. Dus ga je naar een website waar de freelancers op je zitten te wachten en laat je daar je opdracht achter. Contentmakers hoeven niet meer eindeloos achter opdrachten aan, maar loggen gewoon in en kijken wat er die dag te doen is. Ze maken de content, sturen hem naar je op en krijgen hun geld. Iedereen blij, zou je zeggen.
Ziedaar het principe van de content farm. Als fenomeen is het begonnen in Amerika, maar inmiddels zijn er meerdere bedrijven, vreemd genoeg vaak in Duitsland gevestigd, die zich op de Nederlandse markt richten. En ze zijn zonder uitzondering afgrijselijk slecht. Met een aantal heb ik ervaring, bij een aantal andere kun je aan de tarieven en de taalfouten op de homepage (Serieus: taalfouten op de homepage – wie gaat daar content bestellen?) al zien dat het niks kan zijn.
Anderhalve cent per woord
Ik heb zelf een paar content farms, zowel Nederlands- als Engelstalig, kortstondig geprobeerd. De ervaringen kwamen altijd ongeveer hierop neer: áls je het schrijversdashboard op je Mac al te zien kreeg (Internet Explorer is blijkbaar de norm bij deze bedrijven – en/of ze gebruiken allemaal dezelfde back-end software), zag je teleurstellend weinig werk tegen nog veel teleurstellendere tarieven. 1,5 cent per woord is eerder regel dan uitzondering. Normaliter zou je voor zo weinig geld (om aan minimumloon te komen moet je op die manier 1000-1500 woorden per uur schrijven) nooit aan een opdracht beginnen. Dat snappen de contentboeren ook, dus houden ze je een worst voor. Schrijf je namelijk hele goede teksten, vertellen ze je, dan kun je sterren/punten/whatever verdienen en krijg je toegang tot beter betalend werk.
Domme, domme freelancer
Goed, met gezonde tegenzin leverde ik dus bij zo’n site twee teksten in van 600 woorden, die me ongeveer twee uur hadden gekost en waar ik in totaal ongeveer 10 euro voor kreeg. Beiden werden met vier sterren gewaardeerd en ik kreeg toegang tot het ‘viersterrengedeelte’. Drie keer raden hoeveel opdrachten daar stonden. Juist, geen enkele. Ik besloot toch ook nog maar even de toelatingstest voor eindredacteur te doen. Een lijstje met taalvragen waar geen enkele redacteur moeite mee zou mogen hebben. Na toelating bleek ook de lijst met eindredactie-opdrachten leeg. En ja, ik heb in de weken daarna regelmatig op de site gekeken. En nee, er verschenen geen opdrachten. Er zijn momenten dat je je zo dom voelt dat je wel kunt janken. Dit was zo’n moment.
Waardeloze tekstschrijvers, waardeloze teksten, waardeloze tarieven
Zo gaat het dus. De waardeloze tekstschrijvers blijven voor waardeloze tarieven hun waardeloze tekstjes inleveren, in de hoop ooit nog in het magische, niet-bestaande viersterrenland te worden toegelaten. De goede maken na de eerste kennismaking dat ze wegkomen. De huidige content farms zijn het online equivalent van een megastal vol plofkippen en ze vervuilen het web met hun ziekmakende plofcontent.
Het kan (en moet) beter
Het principe van een content farm is solide. Je gebruikt het web om vraag en aanbod op een efficiënte manier bij elkaar te brengen en daar ben ik helemaal voor. Het gaat mis bij het vaststellen van de prioriteiten en dus de tarieven. Het lijkt erop dat de mensen die met/voor/bij deze bedrijven werken het idee aanhangen dat content niet koning, maar bijzaak is. Ze vullen voor een prikkie hun websites met prut en half-malafide SEO-praktijken doen de rest. Ze maken, kortom, precies het soort sites waar iedereen een hekel aan heeft. En ook de sites die Google bij iedere update verder teruggooit in de zoekresultaten.
Kwaliteit
Wie zichzelf dus, als website-eigenaar of als contentmaker, enigszins serieus wil blijven nemen, mijdt deze bedrijven als de pest. Maar, als ik even mag dromen, het moet toch ook gewoon wel goed kunnen? Doe de tarieven een factor twintig omhoog en je kunt wel echte tekstschrijvers binnenhouden, kwaliteit leveren en stoppen met onze online wereld te vervuilen met crap. Zie het als een biologische contentboerderij waar blije contentmakers zich inspannen om continu hoge kwaliteit te leveren, voor klanten die die kwaliteit weten te waarderen. Geen SEO-spammers, maar ondernemers die snappen dat goede content van levensbelang is.
Abonnementssysteem
Bij het model van tekst-op-bestelling heb ik zo mijn bedenkingen. Het bestellen van, zeg, 100 teksten in één keer veronderstelt namelijk dat je precies weet met welke content je je doelgroep en dus je doelen gaat bereiken. En wie weet dat nou? Online marketing is nog steeds voornamelijk een kwestie van proberen, meten en bijsturen. Ook voor je Google-resultaten en voor je zichtbaarheid op social media is een site die regelmatig wordt aangevuld van groot belang. Een abonnementssysteem waarbij wekelijks of zelfs dagelijks nieuwe content wordt geleverd, eventueel gecombineerd met analytics en strategisch advies, ligt dus veel meer voor de hand.
Contentmix
Het gaat bij content natuurlijk al lang niet meer alleen over tekst. Een contentstrategie bevat altijd ook andere contentvormen zoals fotografie, (info)graphics en video. De biologische contentboerderij zal dus niet alleen betere kwaliteit, maar ook meer diversiteit leveren.
Wie gaat het doen?
Ik weet dat er voldoende getalenteerde contentmakers zijn die blij zullen zijn met zo’n dienst. Zij zullen met plezier wat op hun uurtarief inleveren, omdat ze veel tijd besparen op hun acquisitie. En steeds meer opdrachtgevers beginnen ook te zien dat ze om online te overleven betere content moeten hebben dan de buurman. Voor hen zou de biologische contentboerderij een goed compromis zijn tussen zelf aanmodderen en het inhuren van een marketingbureau. Er zit dus ruimte in de markt en die ruimte is aan het groeien. De vraag is nu alleen wie er als eerste in die ruimte springt.
23 comments
Ik sta alweer jaren ingeschreven bij 0 freelance-opdrachtentoko's. Een verademing! :)
Trouwens, volgens mij biedt http://www.contentchefs.nl goede content voor een eerlijke prijs?
Ik heb net de laatste opgezegd. Waaaay more trouble than they're worth.
Het idee voor ContentChefs borrelde tegelijk met dit artikel omhoog. Kwestie van l*llen en poetsen tegelijk, zeg maar.
Hi Bouke,
Goed verhaal, blijft bij mij de vraag: heb je zelf geen zin een biologische contentboederij te starten?
Hi Bouke,
Goed verhaal, blijft bij mij de vraag: heb je zelf geen zin een biologische contentboederij te starten? Je geeft aan dat er ruimte voor is?
Ja. Zie hier: http://contentchefs.nl/contentkitchen-het-menu/
Strak verhaal Bouke! Een variatie op het aloude "when you pay peanuts, you get monkeys"
Het probleem is een beetje dat hoewel Content King is, het door veel bedrijven nog niet écht op waarde wordt geschat. Voor een deel komt dat omdat ze onvoldoende inzicht hebben wat goede content kan bijdragen aan de strategische bedrijfsdoelstellingen, waardoor het deze investering rechtvaardigt.
Vanuit Contentchefs helpen we bedrijven deze verbinding te leggen en zoals @tasmijn al terecht opmerkt wij bieden ook de mogelijkheid om eco-dynamische, bio-diverse scharrelcontent bij ons af te nemen op http://contentchefs.nl/contentkitchen-altijd-vers…
Complimenten Bouke, hoewel ik van het woord content uitslag krijg.
hoe zou jij het noemen?
Dank.
We hebben het over content omdat het, zoals ik in het artikel ook schrijf, al lang niet meer alleen over tekst gaat. Ik probeer wel eens het Nederlandse equivalent '(site)inhoud' te gebruiken, maar dan word ik in marketingland schaapachtig aangekeken ;-)
Wat je beschrijft is een totaal onbekend wereld voor mij. Het begrip ‘content’ blijft me überhaupt vreemd.
Ik zou liever van een duurzame contentboederij dan een biologische contentboerderij spreken. Biologisch is niet per definitie duurzaam (zei de boerin). Verder een prima verhaal, trouwens.
Je heb een punt, Annemarie. Noem het dichterlijke vrijheid.
Waardeloze tekstschrijvers die voor waardeloze tarieven waardeloze teksten maken en daarmee van het hele internet één grote vuilnisbelt van ziekmakende content maken. En de bedrijven die dat allemaal faciliteren, boeren nog goed ook. Ja, het is werkelijk bar en boos.
Maar hé, er bestaat kennelijk een markt voor. Er bestaan blijkbaar meer dan genoeg van die gewetenloze contentmanagers die het geen reet interesseert dat de content op hun sites aan alle kanten rammelt. Als het maar goedkoop is en de juiste keywords erin staan.
Dus, Bouke, droom lekker door over het vertwintigvoudigen van de tarieven. Dat gaan die barbaarse contentmanagers echt niet betalen. Tenzij… tenzij je weet aan te tonen dat het écht de moeite waard is om een professionele tekstschrijver voor fatsoenlijke tarieven aan het werk te zetten. En met 'aantonen' heb ik het niet over een eenvoudig verkooppraatje. Neee, ik heb het dan over hard bewijs, over onderzoek met keiharde conclusies.
Ik hoop dat dat lukt, want dan zouden we het web kunnen redden. Natuurlijk wil niemand sites waar iedereen een hekel aan heeft. Maar zolang de contentinkopende klant in de illusie blijft leven dat het allemaal niet zoveel uitmaakt met die teksten zolang de juiste keywords en zo er maar in staan, zullen de plofcontentboeren content goed blijven boeren.
Volgens mij gaat dit stuk niet alleen over vertwintigvoudigen van prijzen voor tekst. Bouke heeft goed inzicht in de markt en voorziet dat je met alleen seo-teksten niet mee zult scoren. Ik vind haar idee van de contentmix, abonnement en advies een schot in de roos.
En o, ja: ik ben een hij. Zie foto ;-)
Het bewijs dat goede content loont is inmiddels overweldigend. Steeds meer bedrijven snappen dat ook. Maar er zullen altijd bedrijven zijn die goedkoop willen scoren met troep en die zullen ook altijd mensen vinden die daarbij willen helpen. Daar heb ik geen illusies over. Mijn punt is alleen dat er een efficiënte manier zou moeten zijn om bedrijven die content serieus nemen te koppelen aan makers die mooie dingen willen maken.
Bouke, heb je een paar voorbeelden van dat overweldigende bewijs? Ik ben dat nog niet tegengekomen, maar jij wel, dus je zou me een plezier doen met een paar linkjes.
"Serieus: taalfouten op de homepage – wie gaat daar content bestellen?"
Dat schijnt zo te horen. In SEO-cursussen wordt erop gehamerd: het gaat erom wat je doelgroep zoekt, niet of het correct geschreven is. Dus als – bijvoorbeeld – uit een kort onderzoekje blijkt dat je doelgroep eerder op je website terechtkomt als je je tekst voorziet van enkele compleet ten onrechte geplaatste spaties, dan doe je dat.
Ik moest ervan huilen.
Dat klopt, Mirjam. Uit de eerste hand: ik heb eens gesolliciteerd als webredacteur bij een grote vergelijkingssite voor energiebedrijven, en daar werd mij desgevraagd verteld dat men op de site opzettelijk 'energie bedrijf' spelde omdat de mensen daar nou eenmaal op zoeken.
En wat heb je toen gedaan?
Haha! Het kwam aan de orde doordat ik voor mijn sollicitatiegesprek de website had bekeken en het mij was opgevallen dat die samenstelling niet als één woord was geschreven. Toen ik dus vroeg of dit nou opzet was of niet, was het antwoord dat de SEO-specialisten het graag zo wilden, en dat men na enige interne discussie erover besloot het dan ook maar zo te doen.
Aangezien het zo dus een bedrijfsstandaard was geworden, zou ik in mijn teksten dergelijke woorden ook zo moeten spellen. Terwijl ik juist een broertje dood heb aan spatiefouten. Maar goed, om daar nou een leuke baan voor te laten schieten, dat ging me nou ook weer te ver. Overigens, ik kreeg de baan niet.
Toen ik vroeg of dit nou opzet was of niet, was het antwoord dat de SEO-specialisten het graag zo wilden, en dat men na enige interne discussie erover besloot het dan ook maar zo te doen. De baan heb ik niet gekregen, overigens.
Ja, de SEO-spaties zijn een bekend fenomeen. Wat men vergeet is dat Google al lang slim genoeg is om door die spelfouten heen te lezen. Er is dus geen noodzaak meer om de spelfouten van je doelgroep op je site over te nemen.
Comments are closed.