Nemen de smartphones ons sociale leven echt over of overdrijven we gewoon niet een beetje met zijn allen? Je hebt dit YouTube filmpje de afgelopen dagen vast een paar keer zien langskomen op Twitter, Facebook of elders:

httpv://youtu.be/OINa46HeWg8 Tot vervelens toe.

Ik reageerde nog lollig met een dikke like (met mijn iPhone) en ging over tot orde van de dag. Ik had hierover verder geen mening, behalve dat Charlene DeGuzman wel wat sneu is omdat ze geen smartphone heeft, maar dat ze wel een erg leuk doodskoppenjurkje aanhad.

Altijd alles delen

iforgotmyphone300x300

Maar ik dwaal af. Natuurlijk vind ik er wel iets van, ik ben namelijk schuldig aan alles wat in dat, inmiddels al meer dan 9 miljoen keer bekeken, filmpje wordt belicht. Ik maak foto’s tijdens een concert, zet ze direct online en ik moet, al zittende op het terras, toch altijd even een borrelfoto delen op Facebook “want ik heb het zo gezellig”. Tijdens dat hele leuke feestje wil ik graag alle zielige afwezigen laten weten wat ze missen en dus, hoppa, kiekje is zo op de Twitter gezwierd. Even het moment vangen. Voor anderen. Voor later. Voor het herbeleven.

Asociale media

Charlenes vingertje wijst naar mij. Gasp. Ik moest me schamen. Charlene heeft natuurlijk een punt. Het is ook te irritant als je een kleine opdonder bent en mensen bij een concert de hele tijd een lichtgevend scherm voor je in de lucht houden zodat je niks ziet van wat er op het podium gebeurt. Ik weet daar alles van, maar laten we niet overdrijven. Ik hoorde zelfs iemand roepen: dit is een aanklacht tegen het asociale karakter van smartphones en sociale media. Pretentious much?

Schermpje staren

En hoe erg is het echt? Ik moet het nog meemaken dat het er zo aan toegaat als in Charlenes filmpje; dat echt iedereen in gezelschap de hele tijd op een schermpje zit te staren. Het wordt pas een probleem als je een fijn samenzijn van begin tot eind vastlegt om te laten zien hoe leuk je het hebt in plaats van er gewoon van te genieten. Zo’n vaart loopt het nog niet. Of ben ik nu naïef? Vertel het me maar.

0 Shares:
5 comments
  1. Wat mij betreft is het geen overdrijving. Ik heb zelf niet zo'n 'hippe' telefoon en vermoed dat de wereld er voor mij dan ook anders uitziet dan voor wel-hippe-telefoon-bezitters. Ik zie het overal, altijd.. In elk 'loos' momentje (en niet-loos ook!) wordt het ding tevoorschijn gehaald. Ik zie niemand meer gewoon zitten wachten/peinzen/nadenken/ een moment niets zonder telefoon te checken.

    1. Tja, ik zie genoeg mensen het wel doen. Genieten van momenten zonder op hun telefoon te staren. Dan vul ik nu trouwens in dat ze aan het genieten zijn, want weet dat uiteraard niet.
      Daarnaast is het altijd een momentopname: je hebt geen idee of ze voor of na het moment dat jij ze zag niet wel juist aan het peinzen, nadenken etc waren. Wie weet zijn ze het peinzen/nadenken etc wel even zat en zoeken ze weer contact met anderen en gebruiken ze hun mobieltje daarvoor.En wat als ze wel een boek aan het lezen waren (mss wel vanaf een e-reader) op dat moment dat ze aan het wachten zijn? Is dat wel geoorloofd? Want dat is tenminste nuttig? En kijken op een scherm niet?
      Verder vind ik peinzen en genieten van momenten zeer overschatte waardes. (Grapje. Maar serieus)
      Ik las vanochtend dit artikel http://www.huffingtonpost.com/2013/08/29/how-one-… en moest me weer verbazen over het gemak waarmee de schrijfster van het artikel met een momentopname een hele theorie probeerde te bekrachtigen. Wellicht waren de kinderen waar ze over schreef wel even klaar met het genieten van hun omgeving/ravotten in de natuur en wilden ze gewoon even lekker angry birds spelen. Of zaten ze gewoon te lezen. Vroeger als kind zat ik ook op de berg/het strand/wherever te lezen en moest ik van mijn moeder ook van de omgeving genieten. Had ik heus wel gedaan, ik ging ook gewoon verder met lezen. Het kan heus hand in hand gaan. Op een schermpje kijken en af en toe om je heen kijken. Of andersom. Maak me niet minder bewust van mijn omgeving.

  2. imho zijn smartphones net als alcohol in je vrije tijd. "Geniet met mate". En ik probeer het niet als puur tijdverdrijf te gebruiken. Mijn note heeft de functie van notitieblok, agenda, muziekspeler, radio, etc etc al lang overgenomen. Maar ik leg het ding ook regelmatig weg er is namelijk meer dan alleen wat er op dat ding gebeurd.

    1. Wij snappen elkaar, Hervé! (zie je reactie nu pas, had geen melding gekregen, vandaar zo'n late reactie van mij terug)

Comments are closed.

Dit artikel is 7.700 keer gelezen