Er is al eerder geschreven over social media en de leerlingen en social media in het onderwijs. Ik kijk of je dat als docent ook effectief kan inzetten. Als docent zet ik social media in in mijn lessen maar dan wel optioneel. Want geloof het of niet, nog niet iedereen zit op social media. Grootste angst? Gebrek aan privacy.
Vrienden worden met je leerlingen?
Dat is vaak de vraag. Als ik die vraag omkeer en mezelf vraag of ik vijanden wil worden met mijn leerlingen, zeg ik: absoluut niet. Maar leerlingen toestaan binnen mijn persoonlijke sociale netwerk? Dat is een afweging die een ieder voor zich moet maken.
Ik kan natuurlijk voor de klas een Facebook groep (of community) aanmaken. Ik vind dat maar gedoe. Ik kan ook al mijn vrienden in bepaalde lijstjes zetten en zo ervoor zorgen dat bepaalde foto’s of statusupdates afgeschermd worden. Veiligfacebook.nl heeft hiervoor een goede handleiding geschreven. Maar ook dat vind ik te veel gedoe. Ik kan ook nadenken voordat ik iets online zet. Ook al is het zichtbaar voor alleen mijn eigen ‘geselecteerde’ sociale netwerk, als er iets is wat ik écht onder vrienden of familie wil houden, dan zal ik dat nergens online plaatsen. Ik heb dus besloten een open boek te zijn en met iedereen alles te delen. Familie, vrienden, leerlingen, iedereen mag mij lezen.
Vrienden worden met je leraar?
Ja, en dan is er die andere vraag: willen leerlingen wel gezien worden door de leraar? Tot op bepaalde hoogte wel. Ik nodig daarbij geen leerlingen uit. Ik laat ze wel weten dat ik op social media zit en waar ik te vinden ben, maar het moet een beslissing van de leerling zijn me toe te voegen.
Een reële angst is dat deze leraar ziet wanneer je op social media zit terwijl je eigenlijk je aandacht bij de les had moeten hebben of aan de slag moest met een opdracht. Voor mij is dat juist het teken dat het lesmateriaal ook op social media had moeten staan, omdat dáár de leerlingen actief bezig zijn.
Een voorbeeld van hoe ik social media toepas, is het delen van visuele (eind)presentaties via social media. Zo gaf ik in een workshop over normen en waarden de opdracht een tegelspreuk te maken, digitaal of getekend. Deze spreuk moest gaan over een wijsheid, norm of waarde die je van huis uit had meegekregen. In plaats van deze tegeltjes alleen in de les of met mij te delen, gaf ik mijn leerlingen de vrijblijvende optie ze online te zetten in hun socialmediaprofiel. Ze kregen positieve reacties uit hun eigen sociale netwerk.
En zo pas ik dat steeds vaker toe bij diverse opdrachten. Ik merk dat er zodoende ook meer moeite gedaan wordt om een eindproduct te maken dat veel waardering zal krijgen. Niet alleen van mij, maar vanuit hun eigen sociale netwerk. Op de facebook pagina Social Media in het MBO zijn ook nog hele leuke socialmediawerkvormen te vinden!
Socialmediaschuw?
En dan is er een percentage leerlingen die niet op social media zitten. Vanwege verschillende redenen. Een opvallende reden is het gewoon écht niet willen, meestal vanuit een eigen overtuiging of opvatting. Niet voor iedereen is het normaal of geaccepteerd zomaar alles te delen met anderen. En niet iedereen wil online gezien worden.
Ik respecteer deze overtuiging en ga geen leerlingen ompraten om het toch te doen. Ik geef ook nooit de opdracht iets te delen via social media; ik geef de optie. Een resultaat alleen delen met mij of met de klas; dat is ook prima.
Harlem Shake
Ik geef ook muziekles. En je voelt het vast wel aankomen, leerlingen vroegen me of ze de Harlem Shake in de klas konden doen en op YouTube zetten. Leerlingen gaan graag mee in hypes en virals. Pas daarmee op, want al deze trends zijn niet zonder gevaren. Ik wil niet dat er in de les zonder toestemming gefilmd wordt en al zeker niet online wordt gezet. Ik vond het prima de Harlem Shake te doen, maar we gaan hem niet opnemen. Voor de klas was de lol er dan ook weer gauw vanaf.
Een paar maanden later gaf ik een workshop in het maken van handpoppen, die ingezet worden bij de Vroeg en Voorschoolse Educatie (VVE). Misschien kennen sommige ouders ze wel; Puk en Ko zijn wel de bekendste. Met deze poppen worden kinderen gestimuleerd te praten en wordt er ook aandacht besteed aan de sociaal-emotionele ontwikkeling.
Ook hier gaf ik de optie de poppen te delen via social media. En sterker nog, ik stelde voor de poppen hun eigen Facebookpagina’s te laten maken. Enkele poppen ‘verenigden’ zich en er ontstonden Facebookpagina’s van onder andere het duo “Appel en Moes” en “Ollie en Ellie”. Via Facebook waren hun avonturen te volgen en raakten leerlingen (en hun sociale netwerk) extra betrokken bij de workshop.
In de één-na-laatste les waren leerlingen een filmpje aan het maken waar de poppen aan het zingen waren, dat ze wilden delen via Facebook. Pas na drie takes was het eindelijk gelukt, vanwege de slappe lach. “En volgende week de Harlem Shake!” grapten ze. En ik vond dat daarna niet eens zo’n verkeerd idee. Ik ging de klas rond met de suggestie en vond zelfs de socialmediaschuwe doelgroep bereid mee te doen. Het was immers alleen hun pop die in beeld zou komen.
En zie hier het resultaat. Ik zeg: geef jullie commentaar en deel deze video! Maak deze leerlingen (en docent) trots!
4 comments
Ik heb ooit een semester lang mogen vervangen op een hogeschool en maakte vooral gebruik van Twitter om achtergrondmateriaal te delen voor de lessen, en vragen van studenten te beantwoorden. Studenten vonden het erg fijn om snel een vraag te kunnen stellen, wanneer zij bezig waren met een project of met leren voor een toets!
helemaal mee eens, wanneer ik een heel ander persoon zou zijn in de klas dan dat ik in real life ben hou ik het denk ik niet lang vol in de klas. De dingen die ik deel in social media mogen altijd door iedereen gezien worden.
Hoi Martine; als docent ben je dan ook een rolmodel op social media!
Hoi Danny, Twitter is daar superhandig voor! Ook tijdens de les voor vragen of commentaar. Ideaal om als docent zo inzicht te krijgen in het proces.
Comments are closed.