Ik word een beetje moe van generalisaties over generaties. Hokjes als Baby Boomers, Generation X, Y, Z, Generatie Nix, de Millennials. Vooral als daaruit geconcludeerd wordt dat het nu dus YOLO op de werkvloer wordt.
Een paar maanden terug zat ik in een panel discussie van een of andere CIO bijeenkomst over ‘Enterprise 2.0’ (die term is trouwens heel erg 1.0 aan het worden). Iemand van Google vertelde daar over ‘disruption’ en ‘social’ en ‘collaboration’ en hoe iedereen bang moest zijn, want als je niet snel met de tijd mee gaat, ben je verloren als bedrijf. En iemand uit het publiek voegde daar aan toe, “ja, want we hebben nu al die Millennials op de werkvloer, en die gebruiken Facebook, en Twitter en zo, en dan moeten ze met die archaïsche bedrijfsapplicaties werken, en dat gaan ze niet accepteren! Want waarom moet het allemaal zo moeilijk zijn?”. Kortom, wij ‘ouderen’ begrijpen dat allemaal niet, maar deze generatie zijn ‘digital natives’, opgegroeid in het digitale tijdperk.
You Only Live Once
Nou doe ik af en toe doe eens zo’n testje. Bijvoorbeeld, how millennial are you? Daar scoorde ik 97 op, uit 100. Ik ben kennelijk enorm Millennial. Dus ik vind dat ik volledig gerechtvaardigd ben voor deze generatie te spreken. Of in ieder geval over deze generatie.
Toegegeven, er is heel wat te verbeteren aan de gebruikersvriendelijkheid van het gemiddelde systeem (ik heb daar in het verleden redelijk wat over gesproken en geschreven). Maar moeten we daar dan echt een soort ‘You Only Live Once’ mentaliteit op toe gaan passen? Moeten alle interfaces maar zo makkelijk worden als Facebook, of er uit zien als Candy Crush, en moeten muizen vervangen worden door Nintendo controllers?
De aangepaste werkomgeving
Misschien moeten we dan consequent zijn en gewoon werk in het algemeen meer inrichten op wat ‘de jongeren’ nu eenmaal gewend zijn. Exit bureaus, kantoortuinen, vergaderkamers. De Millennials zijn gewend aan comfortabel op de bank liggen met een zak chips en een fles cola. En eigenlijk is het belachelijk om op zo’n 22-inch schermpje te moeten werken, als je thuis altijd een minstens 46-inch groot flatscreen gebruikte. En die targets kunnen ook wel wat gamification gebruiken (een badge voor elke vijf taken die je via Whatsapp afhandelt).
Ophouden met huilen
Nou ontmasker ik mezelf misschien als stoffiger dan de uitkomst van mijn Millennial-test doet denken, maar werk is toch gewoon werk? Natuurlijk, graag in een leuke werkomgeving. Natuurlijk, met een stuk meer aandacht voor de gebruikersvriendelijkheid van dat CMS, CRM, ERP, of andere drieletterige draak van een interface. Maar misschien kunnen we ophouden met te huilen dat het allemaal zo moeilijk is om te gebruiken? Je wordt er voor betaald om er mee te werken, tenslotte. Ga niet je eigen frustraties zitten projecteren op ‘de Millennials’. En als je dat niet kunt accepteren, kom met suggesties en doe er wat aan. Ik heb weinig geduld meer voor een passieve vage klaagzang. Because YOLO, toch?
