Vorige week was ik samen met een paar bloggers op de pizza bij Xaviera (je kent haar), in het kader van 42bis Internet. Ik liet een kort stukje zien van mijn training over digitale communicatie. En wij waren het oneens.
Kort samengevat, ging het uitgelichte stukje training over welke (zakelijke) rollen je op het internet aan kunt nemen, hoe je binnen die rol moet communiceren en waar je dan rekening mee moet houden. Dat je niet zomaar van alles op het web kunt smijten. Omdat zoiets je relatie met klanten, collega’s of je Chief Officer kan beschadigen.
Voorbeelden zijn er genoeg van mensen en bedrijven die in hun jonge-honden-enthousiasme lelijk op hun bek gaan en worden teruggefloten, aangelijnd of platgespoten door gehooivorkte menigten. Dus ik predik gepaste passie. Let op wat je zegt en hoe. Zorg voor relevantie, voorkom misverstanden.
Ervaring leert
Tot op zekere hoogte was ze het natuurlijk helemaal met me eens. Denk ik…. Dat ze, net als elke ervaren webkletser, weet dat je bepaalde dingen beter niet kunt zeggen op het interwebs. Maar zij is daarin wel iets minder behouden dan ik. Of in ieder geval; minder behouden dan ik mensen train te willen zijn.
En ik ben zelf ook niet zo’n behouden persoon, hoor. Online slik ik misschien wel eens een tweet of comment weg, maar alleen omdat de ervaring mij geleerd heeft dat slikken soms beter is dan bijten.
Ik bedoel, voorkomen is beter dan genezen. Je laat een kind toch niet een kwal pakken om ‘m te leren dat de pijn weggaat als je over je hand piest? Je weet dat het pijn doet, dus vertel je dat. Pas op voor kwallen. En als je gebeten wordt (wat doet een kwal eigenlijk? Bijten, steken…?), dan moet je de brand blussen.
Jij en ik, wij zijn niet dezelfde
Xaviera heeft een paar jaar meer webgeschiedenis dan ik, maar is dat de reden dat zij minder behouden is en zo’n grote schare volgers op Twitter heeft? Welnee! Dan zat een jongen als Nalden nog niet eens op de 200. Zoveel jonger is hij. Ik vind de blog- en schrijftips van Brian Clark een beetje 13 in het dozijn, maar hij verkoopt ze al jaren als zoete broodjes.
Het verschil tussen slim zijn op het web en geweldig zijn op het web, zit in het poppetje zelf.
Net als Apple nooit zo groot was geweest zonder Steve (en zonder Steve wordt Apple vanzelf alweer minder groot). Zonder dr. King had Django Unchained zich niet in het Wilde Westen afgespeeld, maar in hedendaags New York. Zonder Tarantino Django Unchained een heel racistische film was geweest.
Zonder Xaviera is Twitter (en Koffietijd) veel minder gezellig. En zonder mij waren er in ieder geval zo’n 100 mensen minder slim bezig op het web.
You can copy and paste someone else's technique, but not their execution.
— Michelle Belcic (@MichelleBelcic) February 5, 2013
5 comments
Hij doet het wel leuk. Ik had het filmpje al gezien…maar echt – hij doet het érg leuk! :)
Ja, hij had dus eigenlijk geen training nodig, omdat ie 'dat ding' heeft… zo zie je maar ;)
Maar dan nog even een meer serieuze reactie >
We waren het – zo halverwege de pizza – op een aantal punten wel eens. Maar waar ik eigenlijk vooral een probleem mee heb, is dat veel trainingen – ik zeg niet die van jou…houd je paarden vast – uitgaan van de verdediging. Van: "je bent niet leuk, dus houd je maar aan de regels" En dat geloof ik niet zo. Ik heb liever een training die je helpt om te vinden wat wél leuk/bijzonder/interessant/geinig is aan jou. Een training die je helpt om dat te cultiveren en te benadrukken. En die dan secundair zegt: maar dit zijn handige richtlijnen om in het achterhoofd te houden, voor als je even de weg kwijt bent, voor als je even gewoon niks leuk/bijzonder/interessant/geinig te melden hebt.
Dat is meer waar ik tegen ageer. Dat je om goed piano te leren spelen éérst gewoon de basistheorie moet kennen is waar. Heb je die onder de knie dan kun je los. En dat sommige mensen geen noot kunnen lezen en toch goed kunnen spelen is ook waar. Maar dat iedereen wel een te verdragen geluid en misschien zelfs een mooi geluid uit een piano kan halen, dat is óók al waar!
Na de verplichte blokfluitles in groep 5, bleek drummen voor mij het maximaal haalbare op muzikaal gebied. Of eigenlijk trommelen. Want drummen, Dave Grohl-drummen, dat zat er ook niet in.
Trust me, er is niets aan als iemand dag-in-dag-uit in je timeline zit te trommelen. Vindt die iemand zelf waarschijnlijk ook.
In mijn training zeg ik eigenlijk: goed zakelijk (online) communiceren = vinden wat jou & je werk bindt. Dat schrijft beter, enthousiasmeert makkelijker en is binnenkort beschikbaar voor 42bis!
Comments are closed.