Cyberpesten, loverboys, pedofielen die zich voordoen als kinderen, identiteitsfraude, tieners die naaktfoto’s van zichzelf posten of domme uitspraken posten; iedere dag valt wel te lezen over jongeren en kinderen die slachtoffer zijn van de gevaren van de digitale snelweg. Met het gratis softwareprogramma Ghostbuster kunnen ouders hun kroost op een eenvoudige manier behoeden voor de minder leuke kanten van social media.
Eerste hulp bij moderation
Niet iedereen met een social media profiel heeft goede bedoelingen en kinderen zijn daarbij een makkelijk slachtoffer. Kinderen en tieners zijn zich niet altijd bewust van de gevaren van social media. En een domme tekst of een erotisch getinte foto die in een baldadige bui is gepost, is niet zomaar van internet verwijderd. Het softwareprogramma Ghostbuster koppelt verschillende social media profielen binnen een gezin aan een administrator account, dat in handen is van moeder of vader. Denk hierbij aan facebookpagina’s en twitteraccounts. Ghostbuster geeft aan hoe profielen van verschillende social media gebruikers binnen een gezin beter beveiligd kunnen worden.
Daarbij geeft het programma ook aan als een van de kinderen de beveiliging zelf weer verwijdert, contact heeft met een verdacht persoon of foto’s op internet plaatst. Het programma is vanaf 15 januari 2013 gratis te downloaden via www.ghostbuster.org.
Misbruikbutton voor scholen
Ook scholen kunnen gebruik maken van het Ghostbuster systeem. Met de software kunnen ze onder andere controleren of profielen van echte, bestaande kinderen zijn (en geen volwassenen die zich voordoen als tienjarigen). Daarnaast verschijnt ook een misbruikbutton in het scherm. Als een kind bijvoorbeeld gepest wordt, kan het hier met één druk op de knop melding van maken. Die melding wordt dan direct naar ouders en naar de school gestuurd. Een profiel waarop misbruik is aangegeven, blijft altijd als verdacht aangemerkt. Scholen kunnen via de website een demonstratie aanvragen.
Veiliger de digitale snelweg op
Erik Backer ontwikkelde het programma in samenwerking met zijn compagnons. Hij gaf al workshops op scholen over de gevaren van social media, echter zijn compagnon Kornel Kathi merkte op dat de workshops kinderen weliswaar alerter maakten, maar het probleem niet werd opgelost. Programma’s om computers te beveiligen tegen de gevaren van social media, waren er nog niet, en dus ontwierp Erik Backer het zelf.
Backer: “een foto of een twitterbericht kan nog zeven tot tien jaar in zoekmachines opduiken, zelfs als het origineel is verwijderd. Een pubermeisje dat de klas uit is gestuurd en haar leraar iets vreselijks toewenst op Twitter, kan zo nog jarenlang achtervolgd worden door haar uitspraak. Wij hopen met Ghostbuster een beetje bewustwording te kweken bij zowel kinderen als ouders. Veel ouders hebben zelf niets eens Twitter of Facebook en staan niet stil bij dit soort risico’s. Maar net zoals je je kind leert wat de gevaren op de weg zijn voor je ze alleen naar school laat fietsen, is het belangrijk dat ze bekend zijn met de gevaren van social media, voor ze zich zonder enig toezicht op de digitale snelweg kunnen begeven.”
Meer Mediawijsheid
Ghostbuster klinkt als een goed hulpmiddel om je kinderen bewust te maken van de digitale wereld.
Wil je meer weten over wat je kunt doen om je kinderen mediawijs te maken? Lees dan ook deze artikelen:
7 comments
Een initiatief wat zeker kan helpen! :-)
Nu nog het genoemde uitgangspunt: een administrator account wat in beheer is van de ouders. Zouden ouders weten wat hiermee bedoeld wordt? En voor zover ze dat inderdaad weten – weten ze dan ook wat er van hun verwacht wordt?
Wat als de kinderen ieder een eigen computer hebben? Met een administrator account? Moet dan per computer alles handmatig geïnstalleerd en geconfigureerd worden?
Komt er ook een versie voor mobieltjes (smartphones, tablets e.d.)?
Zoals het nu in de persberichten en op de site Ghostbuster.org staat wordt de verwachting gewekt dat het een kwestie is van het programma downloaden en installeren. En je bent als ouder weer (grotendeels?) in control!
Wellicht teveel gehinderd door ter zake doende kennis: ik heb de afgelopen jaren op dit vlak het nodige voorbij zien komen. Maar tot nog toe niets gevonden die ook een invulling heeft waar de ouders mee uit de voeten kunnen. Zeker op het moment dat er in een gezin meerdere computers in gebruik zijn. Laat staan meerdere smartphones, tablets e.d.
Goed punt. Hoe doe jij dat nu in jouw gezin dan? Praat je er over met je kinderen, wat wel wijs is en wat niet?
Ik doe verschillende dingen.
Het streven is om ze zelf tot die conclusie te laten komen. Bijvoorbeeld door vanuit een bepaalde online actie een vertaling te maken naar een offline situatie – zeg maar een soort van paradigma shift.
Even met Haren als voorbeeld: ik zou ze de vraag stellen of ze op school in een volle aula op het podium zouden gaan staan. Om vervolgens met een microfoon in handen de namen op te noemen van degene die ze zouden willen uitnodigingen voor een feestje. Over het algemeen is er wel een dergelijke vertaling mogelijk.
Een andere invalshoek: na een paar uur Internet en social media stel ik ze wel eens de vraag wat voor spannende dingen ze allemaal meegemaakt hebben de afgelopen uren.
Vaak is het antwoord dan: niks – is maar saai. Waarop ik ze dan vraag wat dan maakt dat ze toch doorgaan. Want er zijn genoeg andere dingen te doen die misschien ook saai zijn. Maar die veel 'handiger' zijn om te doen. Zoals bijvoorbeeld huiswerk maken. Of een boek lezen van de literatuurlijst. Of gaan sporten… Om op die manier te proberen de aandacht te krijgen voor een vorm van actief tijdverdrijf.
Een ander aspect is enigszins volgen waar ze op internet uithangen. In overleg met de kinderen is een modus gezocht (en gevonden) om hun acties op Internet te volgen vanaf elk device wat ze gebruiken. Zo is wel inzichtelijk op welke website ze uithangen (als voorbeeld). Maar niet wat ze daar doen. Als er dan een site is die veel of regelmatig gebruikt wordt, dan stel ik ze de vraag wat er voor spannends te beleven is op die site. Misschien zit er wel iets tussen waar ik zelf ook voordeel van kan hebben.
Wat me brengt bij zelf mee doen. Accounts aanmaken en zelf ervaren. De accounts wijzen in eerste instantie naar één en hetzelfde mail adres waar alle spam terecht komt zodat er eenvoudig gescreened kan worden. Dan een paar dagen of weken kijken hoe 'het' werkt. Is het bruikbaar, dan verander ik het mail adres naar een 'echt'. En anders blijft het staan of zeg ik het op.
Kortom – het streven is niet zozeer om in een gesprek voorbeelden en argumenten aan te halen van wat wel/niet handig is. Maar meer om een 'omgeving' te creëren waarin ruimte is voor het laten ervaren en het zelf laten afwegen/oordelen. Waarbij ik me realiseer dat sommige dingen toch wel suggestief zijn (open deur en zo).
Maar het helpt wel om de zaak hanteerbaar te maken en te houden.
Beantwoord dit je vraag?
Ja, zeker. Goede tips, die ga ik onthouden!
Overigens heeft Erik Backer – de man achter Ghostbusters in Nederland – inhoudelijk niet gereageerd. Ook is hij tot nu niet ingegaan op uitnodigingen om meer inhoudelijk informatie te delen.
Comments are closed.