Inmiddels is het nieuwe er vanaf. Sociale media zijn er, je organisatie heeft ingezien dat ze er ‘iets mee moet’ en dus kun je van start. De strategie is er, je weet wie je doelgroep is, je plaatst content en je reageert op tweets en Facebookberichten. Hoe komt het dan toch dat jouw social media campagne maar geen zichtbaar succes wordt?

       Je weet niet wat jouw doelgroep wil

Oké, je hebt uitgevonden dat je doelgroep uit jongeren bestaat. Vervolgens ga je content plaatsen waarvan jij denkt dat zij het interessant vinden. En daar ga je de fout in: jij dénkt dat jongeren op jouw content zitten te wachten, maar is dat wel zo? Heb je het onderzocht? Heb je het ze persoonlijk gevraagd? Zo niet, dan is het de hoogste tijd om daar wat energie in te stoppen. Een argument als ‘ik ben ooit ook jong geweest en ik zou zo’n berichtje leuk hebben gevonden’ is in deze snel veranderende tijd echt niet goed genoeg meer.

Jouw zogenaamde engagement voegt niets toe

Gehoord in de wandelgangen: “Geen idee waarom het niet loopt. We reageren altijd met ‘leuk!’ of ‘bedankt!’ als we positieve berichten over ons bedrijf lezen,  en ‘welkom!’ als we nieuwe volgers op Twitter hebben. Maar er ontstaan gewoon geen gesprekken!” Als dit punt nog verdere toelichting behoeft, kijk dan eens onder de definitie van ‘dialoog’. En vraag je af: ontstaat er in het echte leven spontaan een gesprek als iemand in een winkel/restaurant/treincoupé ‘hallo’ tegen je zegt? Nee? Precies…

Je helpt je doelgroep niet echt

Weet jij het verschil tussen doorverwijzen en helpen? Een potentieel nieuw lid vraagt via de Facebookpagina van je sportschool of er nog plaats is in de cursus ZomerZumba op de woensdagavond. Jouw antwoord: “Om direct online te kunnen zien of er nog plaats is in één van onze cursussen kun je een account aanmaken op onze website.” Gevolgd door een link naar je (niet zo overzichtelijke) site. Doorverwezen. Met evenveel energie had je de vraagsteller ook gewoon concreet kunnen helpen.

 Je doet het ‘erbij’

Community management: toen je de term voor het eerst hoorde moest je een beetje lachen. Al die anglicismen tegenwoordig ook. Is het niet gewoon een interessant klinkend woord voor het online verbinden van een specifieke groep mensen? Ja, dat is het. Alleen kost het managen van die community tijd. Veel tijd. En omdat het best even duurt voordat jouw organisatie inspeelt op veranderingen, krijg jij social media ‘erbij’. Met als gevolg dat je óf tot over je oren in het werk zit, óf gewoon niet voldoende tijd hebt om het echt goed te doen.

 Je hebt pieken en dalen

Die hebben we natuurlijk allemaal, maar het is wel erg doorzichtig als je alleen kort vóór en direct ná een – voor jouw organisatie – belangrijk moment als een gek gaat twitteren en Facebooken (‘Meld je nu aan, het kan nog tot 1 september!’ ‘Ben jij op onze open dag geweest? Laat ons weten wat je ervan vond!’). Waarna de stroom van berichten weer inzakt als een plumpudding. De uitdaging is juist om de dialoog en het contact met je potentiële volgers ook gaande te houden als je níet direct iets van ze wilt.

Je tone of voice klopt niet

Yep, weer zo’n Engelse term. Je zou  hem kunnen vertalen met ‘intonatie’ of ‘spreekstijl’ en het is belangrijk dat die is afgestemd op je online gesprekspartner. Natuurlijk ben je als medewerker van een bank al jaren gewend om je klanten aan te spreken met ‘u’. En daar is op zich ook niks mis mee. Maar als de 16-jarige JordiB. via Twitter vraagt hoe hij zijn Kinderspaarrekening kan omzetten naar een Jongerenrekening, dan toon je niet veel inlevingsvermogen als je je antwoord begint met ‘Geachte heer Bakker…’. En kun je het Jordi dus ook niet kwalijk nemen als hij zich afvraagt of hij wel bij de juiste bank zit.

Ligt het aan jou?

Een social media campagne opzetten, uitvoeren en onderhouden is dus niet zo eenvoudig als het misschien lijkt. Of toch wel? Persoonlijk stel ik mezelf altijd één belangrijke vraag: “Hoe zou ik hier in real life mee omgaan?” Voor mij is het verschil tussen een online of offline dienstverlenende houding niet zo groot. Maar zeg ik daarmee niet dat je als social media manager per definitie een dienstverlenende en sociaal persoon moet zijn? Dat je, als je het in het echte leven moeilijk vindt om discussies te leiden, ook niet zo’n beste community manager zult zijn? Je neemt nu eenmaal een groot gedeelte van je persoonlijkheid mee naar je werk.

Kortom: staat of valt een goede social media campagne met de persoonlijkheid van degene die hem uitvoert? Ik ben benieuwd hoe jullie daarover denken.

0 Shares:
5 comments
  1. Mee eens. Net als in het dagelijks leven, is de één sterk in communiceren (en een praatje) aangaan dan de ander. Maar het lijkt alsof we daar bij de social media activiteiten anders over denken.

  2. Social Media = Laten Zien dat je er bent en vooral Niet Vertellen hoe goed je wel niet bent. Een inspirerend boek is The Conversaton Manager van Steven van Belleghem.

Comments are closed.

Dit artikel is 4.896 keer gelezen