Als online communicatie professional vind ik het mijn heilige plicht elke nieuwe online tool of platform uit te proberen. Want hoe kan ik anders bepalen of het waardevolle toevoeging is aan de communicatiemiddelenmix?
Dus zit ik op twitter, Facebook, Hyves, heb ik profielen bij verschillende communities, heb ik een Tumblr, een Posterous, vind je me op Google+, blog ik af en toe bij WordPress, gooi ik soms een filmpje op Youtube, Spotify ik dat het een lieve lust is, en heb ik, zucht, ook maar een account genomen bij Path en de hype van het moment Pinterest (en er zijn zelfs al Pinterest goeroes gesignaleerd op de twitters!).
Stamkroeg
Zucht? Ja, zucht. Omdat ik er eigenlijk een beetje klaar mee ben. Met elke keer weer hijgerig achter de next best thing aan te lopen. Waar je dan weer dezelfde hipsters tegenkomt, maar vooral veel mensen ook gewoon niet. Want de meeste van je vrienden zijn ‘doorsnee’ gebruikers en hebben er doorgaans geen enkele behoefte aan om telkens van hotspot naar hotspot te hoppen. Hebben ze, net zoals offline, eenmaal een fijne kroeg gevonden, blijven ze daar wel lekker zitten. En volgen ze je niet zomaar naar je nieuwe hangplek omdat jij zo nodig nieuwe dingen wilt uitproberen. Zit je daar, tussen de usual suspects, die net als jij ogenschijnlijk gretig de nieuwe hip and happening club aan het uitchecken zijn. Terwijl je diep van binnen net zo lief in je oude stamkroeg had willen blijven zitten, comfy met je vrienden. Waar men weet wat jouw favoriete drankje is.
Niet je ding
En terwijl je dapper je draai probeert te vinden, zijn de waarlijk echte hipsters al lang weg, iets anders aan het uitproberen. En, nog sneuer voor je, blijkt de nieuwe hang out eigenlijk helemaal niet je ding te zijn. Zo heb ik na 2 weken, ik geef het toe, een beetje lafjes Path en Pinterest uitproberen, bedacht dat ik daar niet vaak ga hangen.
Path biedt mij, naar mijn gevoel, namelijk niets wezenlijk meer dan dat ik al op Facebook/Google+ en Twitter kan vinden. En Pinterest, tja, Pinterest is dus blijkbaar voor vrouwen die graag moodboards maken. Nu ben ik vrouw, maar heb ik hoegenaamd niks met plaatjes verzamelen. Even dacht ik, tijdens de voorbereidingen van een zondagmiddagborrel met prosecco:
Ik geloof dat ik toch nog een use voor dat pinterest gefröbel heb gevonden… #proseccomoodboard
— Gisèle Mambre (@Gismis) February 23, 2012
Echter, na het vervaardigen van dat board heb ik me niet toe kunnen zetten weer in te checken bij Pinterest. Gewoon. Geen zin.
Durf op te ruimen/durf om niet overal binnen te stappen
Ik hou me voor nu bij mijn oude vertrouwde stekkies. Maar wat nu te doen met al die nieuwe accounts? Laat ik die slapend of durf ik die op te ruimen? En -hier was het me per slot van rekening om te doen- ben ik nu een mindere online professional als ik sommige toekomstige hypes gewoon links laat liggen?
Wat vind jij?
(Ondertussen heb ik de nieuwste rage toch weer gedownload, de app Draw Something. Onverbeterlijk en ruggengraatloos. Ik weet.)
4 comments
Gisèle,
Wat heerlijk herkenbaar. Ik wil ook altijd alles eerst zelf uitproberen. Ik merk de laatste tijd dat ik me er niet meer toe kan zetten. Pinterest heb ik nog wel geprobeerd, maar vond ik net als jij helemaal niets.
Toch ben ik van mening dat ik het wel behoor te weten. Ik lees er veel blogs en informatie over om toch de kennis tot me te nemen. Ik wil tenslotte als zelfstandige communicatieprofessional wel de klant een advies kunnen geven. Als ik na alle informatie toch meer wil weten, meld ik aan. Het is niet anders, het hoort bij mijn vakgebied.
Alle communicatiemensen doen het. Zou het geen goed idee zijn om hierin samen te werken en kennis te delen. Zo hoef je niet zelf alles uit te proberen en kun je het werk verdelen.
Groetjes,
Yvonne
Ha Yvonne,
helemaal geen slecht idee. Is ook wel waar Contentgirls.nl op draait: gedeelde kennis en samenwerking. Van de bloggers maar ook van onze lezers die weer reageren met nieuwe inzichten en kennis.
Dus stick with us ;)
Groetjes,
Gisèle
Herkenbaar! Ik heb ook wel wat Pinterest-acties uitgevoerd, vooral omdat ik misschien ga verhuizen en ideetjes bij elkaar wil brengen. Maar als die specifieke reden er niet meer is, lijkt het toch vooral op een soort gemeenschappelijke Libelle… ik word er niet zo blij van.
Comments are closed.