Van nature ben ik niet zo’n kletser. Ik ben meer een ‘kat-uit-de-boom-kijkend’ type. Mijn jongere broertje schreef op 8-jarige leeftijd al eens op een zorgvuldig bewaard briefje “Lidi is wel liev maar ze zegt niet feel”. Dat klopte toen en nu nog steeds.

Deze karaktertrek verhoudt zich niet al te best tot mijn bewering dat ik als internetprofessional veel weet van social media en wat je daar zoal mee kunt bereiken. Ik voel aan alles dat het me niet natuurlijk afgaat: de hele dag twitteren, facebooken en linken. Ik weet natuurlijk niet hoe jullie dat zelf ervaren, maar ik ben gewoon niet zo extravert dat ik voortdurend de behoefte voel om iets aan de rest van de wereld te melden. Gelukkig is er goed nieuws voor social-media-onbekwamen als ik. Onlangs las ik op de website van de Volkskrant dat zwijgen op social media helemaal hip is!

Zwijgen is sjiek

Man met tape over mond waarop 'tweet' is te lezenIn haar artikel ‘Zwijgen op social media wordt ‘sjiek’’, signaleerde Aleid Truijens begin januari een nieuwe trend: het is salonfähig terughoudend te zijn op social media als Twitter en Facebook. Volgens haar zijn de mensen die er echt toe doen, het gedrag van de grote massa op social media meer dan beu. Trendy mensen zijn veel te druk met ‘echt’ belangrijke dingen, terwijl het plebs zijn tijd verdoet met gekeuvel op Facebook en Twitter. Zij betoogt verder dat bedrijven helemaal een grote bron van ergernis zijn in hun pogingen hun merk gunstig voor het voetlicht te brengen. In deze tijden van economische achteruitgang heeft dat volgens haar toch ook helemaal geen zin: de massa koopt toch alles bij de Aldi. Zij verwijst naar een boek van  Evert Hatzmann, Droombaan of brood op de plank. Truijens is het met hem eens dat zoeken naar een uitdagende functie op LinkedIn hopeloos is: de tijd van de ideale baan is voorbij. Kortom: als je op Facebook zit of je Twittert vaak dan ben je net zo achterhaald als de buurvrouw die iedere dag naar de zonnebank gaat. Think again: social media zijn ordinair. Nee, het is veel geheimzinniger en voornaam om er het zwijgen toe te doen: ‘Make yourself scarce’ krijgt weer waarde en inhoud gaat boven eindeloos gepraat.

BN’ers spreken zich uit tegen social media

Cijfers waarop Aleid Truijens haar betoog baseert, noemt zij niet. Wellicht werd zij geïnspireerd door cabaretier Theo Maassen. Maassen bekende eind vorig jaar in een gesprek met Nu.nl dat hij niets met social media heeft. Sterker nog, hij heeft zelfs geen computer in huis! Hij heeft dus ook geen e-mailadres en een oeroude telefoon die alleen maar kan bellen. Voor hem geen moderne communicatiemiddelen. Hij vindt het heerlijk om zo te leven en kan het iedereen aanraden.
Een tweede BN’er die zich in december 2011 vrij negatief uitliet over social media was Youp van ’t Hek (bijna 180,000 volgers op Twitter). In zijn oudejaarsconference maakte hij veelvuldig het social media gedrag van mensen (inclusief zichzelf) belachelijk. Zo ergert hij zich behoorlijk aan mensen die, in gezelschap, hun smartphone niet met rust kunnen laten en het telkens hebben over hun apps.

Lijstjes met ergernissen

Ook op Internet lijkt social media ‘bashing’ helemaal hot. Zo tegen het eind van 2011 verschenen er steeds meer lijstjes met zaken waar mensen zich aan ergeren op social media als Twitter en Facebook. Zo vond ik ondermeer deze blogs over ‘de 10 meest irritante soort tweets’, en ‘irritante facebook vrienden’. Behalve het feit dat al deze opsommingen bijna allemaal dezelfde zijn (!), zijn ze zo allesomvattend dat het moeilijk is iemand te vinden die social media op de ‘juiste’, niet irritante manier gebruikt! Lees ze maar eens en vraag je af hoe je in vredesnaam iets kunt twitteren of posten zonder een bron van ergernis te zijn voor je medemens.

Want waar ergeren mensen zich dan allemaal aan? Op nummer 1 staan tweets of berichten van ‘vrienden’ die zo aardig zijn om iedereen elke dag goedemorgen wensen (ik ken ze ook). Maar ook mensen die zich interessanter voordoen dan ze zijn, wekken veel irritatie. Verder vond ik nog: teveel hashtags in een tweet, belabberde spelling, chagrijnige mensen, teveel ‘tinyurls’, teveel direct messages en het bedelen om volgers.

Sociale organisatie

Klok met de wijzer op het woord change

In de overheidsorganisatie waar ik werk, heb ik mij tot doel gesteld het gebruik van social media onder mijn collega’s te bevorderen en hun meer ‘sociaal’ te laten worden in hun manier van werken. Om dit te bereiken, geef ik regelmatig workshops over het gebruik van Twitter, Facebook, Yammer en LinkedIn. Mijn publiek is meestal niet internetvaardig, maar wel zo nieuwsgierig dat ze in ieder geval de moeite nemen om mijn verhaal aan te horen.

Geen tijd!

Helaas weten de meesten de potentie van social media voor hun manier van werken niet op waarde te schatten. Een van de argumenten die ze hierbij gebruiken, klinkt Aleid Truijens waarschijnlijk als muziek in de oren. Ze vertellen mij namelijk dat ze helemaal geen tijd hebben om op social media actief te zijn, omdat ze aan het werk zijn! Laatst beweerde een toehoorder zelfs dat wat ik allemaal vertelde over social media in flagrante tegenspraak was met de cursus ‘time management’, die hij tien jaar daarvoor gevolgd had! Doorgaans oordeelt mijn publiek vanuit dezelfde invalshoek als de columniste van de Volkskrant. Ze vinden het een hoop geblabla over van alles en nog wat, zonder veel inhoud.

Social media meer dan alleen gebabbel

Telkens weer probeer ik mijn collega’s ervan te doordringen dat het aanwezig zijn op social media veel voordelen biedt. Ze hebben een toegevoegde waarde die het de moeite waard maakt over hun ergernissen heen te stappen.  Zo houd ik ze voor dat onderzoek aantoont dat mensen die actief zijn op social media, juist aantoonbaar productiever zijn. Door vakkennis en nieuws te delen met anderen doe je veel inspiratie op. Verder leg ik ze uit dat social media een geweldige manier zijn om de dialoog aan te gaan met de doelgroep van onze organisatie (de gewone mensen). Door te luisteren naar wat mensen schrijven over zaken en adequaat te reageren, bieden social media een geweldige kans om aan geloofwaardigheid te winnen

Achterliggende reden

Op een enkele enthousiasteling na, merk ik dat mijn steekhoudende argumenten meestal weinig gehoor vinden bij mijn toehoorders. Ik vermoed dan ook dat het veelgebruikte excuus ‘tijd’ niet de ware reden is dat zij zich verzetten tegen social media. Hun weerstand wordt ingegeven door angst voor het onbekende. Mensen zijn nu eenmaal gewoontedieren. Ze gaan vaak slecht met veranderingen om. Technologie boezemt ze angst in. Velen hebben de eerste hobbel (web 1.0) nauwelijks genomen en nu moeten ze alweer aan de gang met Twitter, Facebook, LinkedIn, Yammer! Woorden als ‘hashtag’, ‘wachtwoord’, ‘tweet’, ‘profiel’, ‘inloggen’, ‘liken’ doen hun hoofd duizelen. Als ik de ene term heb uitgelegd, zijn er weer tien andere begrippen die ze niet kennen. Het is dan ook logisch dat hun machteloosheid zich vertaalt naar een houding van ‘het zal allemaal wel’. Ze gebruiken het argument ‘tijdgebrek’ om hun angst en onbegrip te verhullen.

Doe mee!

De column van Aleid Truijens werd door velen enthousiast ontvangen. Op Twitter omhelsden mensen haar conclusie dat je moet zwijgen als je niets te zeggen hebt; Alleen inhoudelijk belangrijke boodschappen doen er toe. Ik ben het hier niet mee eens. Ik vind het zelfs een heel elitair standpunt. Wie bepaalt wat inhoudelijk van belang is? En belangrijk voor wie?
Op dit punt in de ontwikkeling van social media zijn we als samenleving nog volop bezig te ontdekken waar het naar toe gaat. Er staan nog veel sceptici en bangerikken aan de zijlijn. Laten we ze vooral niet sterken in hun vooroordelen en angsten. Ik wil ze juist zeggen dat het niet uitmaakt hoe je meedoet aan social media, als je maar meedoet. Zwijg niet maar probeer vooral van alles!  Alleen door te experimenteren kun je begrijpen waar de samenleving naar toegaat en deze mede vormgeven. Dus laten we volop doorgaan met liken, posten, tweeten, linken, yammeren, en bloggen!

0 Shares:
3 comments
  1. Pas als je het gebruikt, snap je meer van wat het is en wat het met mensen doet. Dat is wat jij zegt en dat is ook de insteek van de cursus 23 Dingen (23dingen.nl). Bewustwording van de digitale wereld is de eerste stap die mensen moeten zetten. Misschien is die cursus iets voor jouw overheidsorganisatie? Zelf heb ik er een eigen versie van gemaakt voor mijn organisatie (23politiedingen.nl) en de behoefte aan deze cursus blijkt groot!

    1. Ik ken de cursus 23dingen. Bij een van mijn eerdere werkgever werd de cursus ook gegeven en dat heeft daar het web2.0 gevoel gestimuleerd. Ik zal er weer eens naar kijken maar ben geneigd te denken dat ik beter van binnen uit met hulp van ambassadeurs het meest kan bereiken. Zo'n cursus wordt toch snel ervaren als 'moeten', en ik wil juist dat mensen social media gaan gebruiken omdat ze het als meerwaarde en leuk ervaren.

Comments are closed.

Dit artikel is 4.356 keer gelezen