De Plus van Google

Google. Wie kent het niet. Als het al niet door de wereldberoemde zoekmachine is, dan toch zeker door de ontelbare Google-ads die op onnoemelijk veel sites staan. Of door YouTube, onderdeel van Google. Of Gmail, Google Maps, Android, Google Docs, enzovoorts etcetera.

Google dus. Internetgigant. Die het terrein van social media in 2011 wederom betrad met de lancering van Google+. Na eerdere mislukkingen met Buzz en Wave lijkt het bedrijf uit Mountain View nu wél beet te hebben, want er zit leven in G+.

Sociaal smeermiddel

Achter het relatief nieuwe socialmedia-platform zit dan ook een hele filosofie. Google-topman Larry Page zei bijvoorbeeld dat G+ eigenlijk Google zelf is. Dat het de olie tussen al die verschillende producten is, het sociale smeermiddel. Dat het uiteindelijk voor een logische samenhang zal zorgen, dat het internetgebruik er makkelijker, overzichtelijker, eenvoudiger, leuker en socialer door zal worden. En natuurlijk is het zo dat hoe meer mensen echt aan Google+ gaan doen, hoe meer data Google kan verzamelen om er technisch hoogwaardige zoek- en analyse-algoritmes op los te laten. Om daar dan weer hun voordeel mee te doen. Want uiteindelijk moet de schoorsteen ook in Mountain View wel blijven roken.

Overal aanwezig

Volgens het toonaangevende webmagazine Mashable is Google in 2011 prima bezig geweest. Zo zijn zowel de +1-knop als Google+ uitgerold, is er een nieuwe Android-versie gelanceerd, zijn er aardig wat acquisities gedaan, deed webbrowser Chrome het prima, net als de Chromebooks (ook al door de geniale spotjes) en nog veel meer. Vaak rondgalmende uitspraken als ‘Google is het internet’, ‘het internet is Google’ bevatten dan ook een kern van waarheid. Maar wat maakt nou eigenlijk dat dat door velen zo ervaren wordt? En moeten we het erg vinden dat één partij nogal dominant aanwezig is op de internets?

Googler-gevoel

Op Google+ was er een buitengewoon interessant statement van een Google-werknemer, of Googler, zoals ze zichzelf graag noemen. Deze +Peter Kasting, die werkt aan webbrowser Chrome, vond het nodig van zich te laten horen naar aanleiding van wat artikelen over de financiële injectie in browser-concullega Mozilla, de bouwers van Firefox. Kasting wilde duidelijk maken dat bij Google niet het financiële gewin voorop staat, maar het ‘maken’ van een beter internet, en daarmee indirect ook een betere wereld. Zelf omschreef hij het ‘Googler-gevoel’ als ‘idealisme om de wereld te willen verbeteren en er ook nog in geloven dat dat daadwerkelijk kan’. Idealisme dat er toe leidt dat het bedrijfsmotto is “Don’t be evil”.

Storm

Toen stak er even een storm op. Kasting kreeg de wind van voren, van achteren, van opzij en valle andere kanten. Degene die zichzelf realist noemen varieerden in reacties van ‘Hahaha, maar dat kán helemaal niet. Idealisme is zooo jaren 60. Alles gaat tegenwoordig om geld!’ tot ‘Peter, je bent gehersenspoeld door het Google-management’. Mozilla-concullega +Al Billings vond dat zijn idealisme véél beter was dan dat van die naïeve Googlers (zie de comments onder de post van Billings). Veel bijval uiteraard vanuit de Googlers-hoek, en het instemmende geloei van hen die Google een warm hart toedragen mocht er ook zijn.

Maar wat is het?

Maar wat is nou de waarheid? Zijn het bij Google allemaal bijzonder slimme lieverds die eigenlijk per ongeluk ook nog wat geld binnenharken? Is men in Mountain View niet alleen briljant qua zoektechnologie, maar ook in imagebuilding?
Feit is hoe dan ook dat ze hun best doen om het op de internets ook een beetje luchtig te houden, zo nu en dan. Zo is er de Google-doodle, die vaak op een ludieke wijze probeert in te spelen op bijzondere historische feiten. Zo zijn er de zogenaamde easter-eggs die regelmatig opduiken op de beroemdste zoekmachine van de planeet. Zo zijn er de geinige dingetjes op Google Maps. Dat alles onder het motto: Wij zijn best leuk en origineel, dus het is helemaal niet erg dat wij overal en alom aanwezig zijn en al jullie data kunnen bekijken. En dát is dan weer op zijn minst slim te noemen.

Vliegtuigjes

De bedragen die omgaan in de internet-advertentie-business zijn duizelingwekkend. De toppers in Mountain View hoeven de eerstkomende honderd levens geen klap meer uit te voeren, als ze dat zouden willen tenminste. Maar omdat ze natuurlijk toch wat te doen moeten hebben gaan ze gewoon nog even door, en kopen ze ondertussen ook nog wat vliegtuigjes.
Hm. Is dat nou nodig?! Tsja. Waarom ook niet!?
Als de hele wereld al gek is geworden, dan kan je net zo goed af en toe een beetje meedoen. Al is het alleen maar om te laten zien dat zelfs Googlers gewone mensen zijn. En bovendien zijn vliegtuigjes best handig als je over de hele wereldbol je kantoren hebt staan. Zo is het dan ook wel weer.

Geld, geld, geld

Zij die denken te weten zien de nabije toekomst van de Googles niet zo heel idealistisch in. Men verwacht meer van meer, want de winstgroei moet tenslotte groeien, nietwaar!? Alles voor de aandeelhouders. Dat de ‘voting power’ van de Google-aandelen in handen is van de Google-top zelf wordt gemakshalve vaak maar even vergeten. Natuurlijk kan het zo zijn dat Page, Schmidt, Brin en consorten alleen maar bezig zijn met het opbouwen van een leuk pensioen en zo. Maar het zou ook zomaar kunnen dat ze daadwerkelijk een idealistische visie hebben. En daar nog wat van in de praktijk willen brengen ook.

Wie heeft gelijk?

Van mij mogen ze in Mountain View hun gang gaan. En er zijn er meer die er zo tegenaan kijken. Een grote groep andersdenkenden vindt van niet. Als er al een waarheid bestaat, dan zweeft deze ergens tussen twee uitersten. Óf mensen zoals ik zien het goed en Google probeert daadwerkelijk het web inzichtelijk en handelbaar te maken voor de gehele mensheid, zodat we makkelijker onze informatie kunnen vinden en simpeler met elkaar kunnen communiceren, zodat we met zijn allen een betere, prettiger internetervaring hebben en het daardoor ook meer als een toegevoegde waarde in ons leven zien, met als bijkomend voordeel dat de advertentiemachines op nog vollere toeren kunnen draaien.
Óf de ‘realisten’ hebben gelijk, en de Google-top bedenkt eerst en vooral hoe er het meeste geld uit de internets te slepen is en past daarop zijn tactieken aan. En tracht middels allerlei leukigheid zand in naïeve goedgelovige ogen te strooien.

Wat vind jij?