Sinds ik in 2007 startte als zelfstandig professional binnen de werving & selectiebranche is er op het gebied van online recruitment al veel veranderd. De sociale netwerken zijn explosief gegroeid, denk aan LinkedIn, Xing, Hyves, Twitter en Facebook, en daarnaast zijn er natuurlijk enorm veel vacaturebanken bijgekomen.
Waar ik me in mijn beginjaren mateloos aan kon irriteren (en nu nog hoor, al hoop ik van harte dat het niet meer gebeurt) is CV schuiven. Met de komst van de CV databases als Monsterboard en de Nationale Vacaturebank (en nu natuurlijk Jobbird), was de weg vrij voor werving & selectie consultants en intercedentes van uitzendorganisaties om klakkeloos CV’s van het net te halen. Om later maar te kijken wat ze ermee gingen doen.
CV schuiven
Mijn allereerste klant was een verzekeringsadviesbureau die op dat moment erg veel adviseurs zocht. In mijn beginners enthousiasme (en misschien ook een beetje beginners naïviteit) ging ik fanatiek op zoek naar geschikte kandidaten. En sprak ik vervolgens een erg leuke dame die geknipt leek voor de functie. Laten we haar voor het gemak Annie noemen. Ik sprak Annie eerst uitgebreid telefonisch en daarna nog eens persoonlijk en vertelde haar enthousiast alles over de organisatie. De functie sprak haar erg aan, dus ik stel haar vervolgens voor bij de organisatie.
Haar CV komt door de eerste selectie, ze mag op gesprek en wordt aangenomen! Fantastisch voor haar natuurlijk, maar ook voor mij, ik zou mijn eerste geld als zelfstandig ondernemer gaan verdienen.
CV schuiver of Werving & Selectiebureau?
Ik had mijn factuur nog net niet gemaakt toen ik een telefoontje kreeg van mijn contacpersoon binnen de organisatie. Annie was al voorgesteld door een ander werving & selectiebureau, en dit bureau had haar CV eerder gestuurd, dus de fee was voor hun. Het is dat ik nooit klompen draag, anders waren ze op dat moment gebroken.
Allereerst was ik erg teleurgesteld in Annie, ze had me immers niet verteld dat ze ook met een ander bureau in gesprek was geweest. Maar toen ik haar erop aansprak, bleek dat ze nog nooit van het bureau had gehoord – het bureau dat haar CV had neergelegd bij deze klant.
Achteraf bleek dat het bureau gewoon CV’s van Monsterboard haalde, CV’s van kandidaten voorlegde bij wervende organisaties en op de gok maar keek wie er wel en niet op gesprek mocht en op basis van de uitkomst de kandidaten nog eens een keer ging bellen.
Drie keer is scheepsrecht
- Het maakte Annie achteraf niet uit wie het geld ontving – zij had de baan immers;
- Het bureau kreeg gewoon de fee betaald, want zo waren nou eenmaal de regels, wie het eerst komt….
- Mijn klant vond het blijkbaar prima dat er zo met de privacy van kandidaten werd omgegaan…
Ik heb de samenwerking met de klant direct na dit incident beëindigd – en mijn eerste aversie tegen werving en selectiebureaus was geboren. Inmiddels zijn we vier jaar verder en ben ik erg benieuwd hoe de ‘huidige’ werving & selectieconsultants hiermee omgaan. Reacties zijn welkom!
