Over een bibliotheek, een fauteuil en een iPad

Bij het ontbijt viel mijn oog op de krant met daarin een groot artikel over The Fantastic Flying Books of Mr. Morris Lessmore. Ik had geen tijd om het stuk over dat boek te lezen, maar het prikkelde wel mijn nieuwsgierigheid genoeg om die Fantastische Vliegende Boeken van Meneer Mindermeer meteen te downloaden om mee te nemen in de trein. Voor de duidelijkheid, de app is Engelstalig, die Nederlandse naam schrijf ik hier alleen op voor mijn eigen plezier.

Animated

Een boek of een app, wat is het eigenlijk? Het ding zegt zelf dat het een animated story is. Dat begrip is bij mijn weten niet strikt gedefinieerd, maar ik denk daarbij aan een verhaal waarin beelden en beweging een belangrijke rol spelen en dat ook interactief is. Wat inhoudt dat je als lezer zelf invloed kunt uitoefenen op wat je ziet, hoort of leest. Niet lineair maar al surfend van het ene naar het andere verhaalonderdeel. Dat is allemaal niet nieuw natuurlijk, er bestaan meer van die interactieve boeken en/of game-achtige verhalen en/of verhaalachtige games.

Net een boek

Als je het boek opent, zie je in gouden letters op een leren achtergrond, als bij een oud boek, de titel. Toch vreemd. Waarom zou je je bij een interactief digitaal boek nog houden aan de conventies van het traditionele papieren boek? Je gaat verder, tikt op het scherm, het beeld zoomt uit en inderdaad, het ziet eruit als een boek. Het opent zich en je ziet de eerste bladzijde opengeslagen worden waarna een tekst en een afbeelding verschijnen. Net een boek dus: bladzijdes, een tekst om te lezen, en daarboven een afbeelding. Hm. Het viel me een beetje tegen. Door de kop in de krant dacht ik met het summum van digitale, interactieve, geanimeerde boeken te maken te hebben, maar in deze app was van spetterende animaties of van verschillende, door mij te bepalen verhaallijnen eigenlijk geen sprake.

Inmiddels was wel  – dat moest ik toegeven – een prachtige mannenstem begonnen met het voorlezen van de tekst. Op de afbeelding was een kereltje afgebeeld, lezend op een veranda te midden van grote stapels boeken. Toen die stem, met wat rustige strijkers op de achtergrond, klaar was met voorlezen, verscheen er een pijl in beeld die van links naar rechts wees alsof hij wilde zeggen: sleep je vinger naar rechts voor de tweede bladzijde. Leek me een beetje simpel. Ik schoof mijn vinger over het scherm, maar er kwam geen tweede pagina. De muziek veranderde, er kwam tromgeroffel bij en de violen gingen met snelle loopjes de hoogte in. Een wind leek op te steken die wat boeken voorbij liet waaien. Weer kwam de pijl in beeld en na nog een keer slepen, blies de wind de bovenste boeken van de stapels af.  Een derde keer mocht ik slepen. Trompetten voegden zich onheilspellend bij de violen en nog meer boeken vlogen weg, het lezende mannetje verbaasd achterlatend. Nu wilde ik toch wel weten wat er verder met het mannetje, Morris waarschijnlijk, zou gebeuren en ik ging naar de tweede bladzij. Of scène, dat is misschien een beter woord.

Gevoel

Ik zal bekennen, met die in de eerste scène opstekende storm waren ook de reserves die ik nog bij deze app had, volledig weggewaaid. Ik kan het verhaal natuurlijk niet gaan verklappen, maar wel dat The Fantastic Flying Books of Mr. Morris Lessmore een prachtig boek bleek te zijn. Met een goede tekst, mooie afbeeldingen, animaties die het verhaal levend maakten en voor humor zorgen. Het hele verhaal draait om het plezier van lezen. Helemaal niet gek dus dat de app kiest voor de vorm van een traditioneel boek. Heb je het boek uit dan wil je eigenlijk nog maar een ding: jezelf opsluiten in een grote bibliotheek, plaatsnemen in de leren fauteuil die daar staat en alles lezen. Boeken uit de kast halen, bladzijdes openslaan, lekker lineair alles lezen. Als het even kan zonder animaties en interactiviteit. Dat The Fantastic Flying Books of Mr. Morris Lessmore dat gevoel oproept, dat is nog wel het meest humoristische van het ding.