Social media verslaafd? 10 signalen waarover je je zorgen moet maken

Social media verslaving. Als dokter Phil het er nog niet over heeft gehad, dan zal dat niet lang meer duren. Want laten we eerlijk zijn: het is een groot maatschappelijk probleem.

Al die miljoenen mensen die niet weg kunnen blijven van hun Facebook-accounts en Twitterpagina’s, van hun Hyves-gadgets en LinkedIn-groepen. Die kinderen alleen laten en mannen/vrouwen met lege magen. Die werkgevers miljoenen kosten en hun vrienden niet meer zien. Herkenbaar? Dan ben jij misschien ook verslaafd.

Speciaal voor jou heb ik een lijstje gemaakt met signalen waarop je moet letten. Signalen die erop kunnen wijzen dat je direct je internet provider moet bellen en je contract op moet zeggen. Herken je jezelf in meer dan 5 van deze punten, dan is het tijd voor Social Media Addicts Anonymous (SMAA). Sterkte in dat geval.

In willekeurige volgorde dan de 10 signalen waarover je je zorgen moet maken:

Kwijlen met Pavlov

Je kent Pavlov vast wel. Het was die Rus die proeven deed met honden (sommige erg onaardig overigens). Hij kwam erachter dat wanneer je elke keer dat je een hond een biefstuk gaf, je een bel liet luiden, je de hond op termijn aan het kwijlen kreeg door alleen de bel te luiden. Dit heet ook wel de klassieke conditionering. Maar wat heeft dat met social media verslaving te maken? Stel je voor dat jij de hond bent. En stel je dan voor dat een Tweet, een por, een krabbel of een email een biefstuk is. Het geluidje dat je computer of telefoon maakt wanneer zo’n bericht binnenkomt is de bel. Ga jij al kwijlen wanneer je het berichtengeluidje hoort? Zelfs als je zelf best weet dat de kans dat het spam is, relatief groot is? Oef..oppassen geblazen dan.

Hier ben ik, hier ben ik, hier ben ik!

Je hebt een fantastisch en glamoureus leven, dat spreekt voor zich. En op het social web wil je dat spannende bestaan natuurlijk delen met al je 7000 beste online vrienden. Dus gebruik je FourSquare of Gowalla, Feestje of Facebook places. Niks mis mee. Maar check jij ook in bij de Albert Hein en “de gokautomaat linksachter bij de patatzaak” (ja die heb ik echt gezien). Heb je van je oma’s huis een venue gemaakt en gaat er bij elke halte in de trein een checkin voorbij? Misschien is het dan tijd om professionele hulp te zoeken.

Enge ververser

Fris zijn is fijn. Verfrissen is in het verlengde daarvan ook fijn. Maar de behoefte om continu te verversen is dan weer een beetje eng. Kun jij de F5-toets (CTRL-R, appeltje R?)  gewoon niet loslaten? Ben je bang dat als je de pagina niet elke 5 seconden ververst, dat je dan iets onwijs belangrijks mist? Gebruik je de browser Opera omdat die automatisch kan refreshen? Dan ben jij verantwoordelijk voor al die pageviews, maar ook niet helemaal gezond meer. Laat het los…die knop dus!

Spelende vrouw (man)

Er zijn van die stadskinderen (ik ben er een van), die stiekem graag op het platteland zouden willen wonen. Er zijn webnerds (ik ben er een van) die best een restaurant zouden willen runnen. En er zijn zelfs vrouwen (ik ben er een van) die het Wilde Westen mee zouden willen maken. Voor deze mensen is Facebook uitgevonden. Zodat ze daar hun eigen boerderij kunnen runnen (Farmville), een eigen restaurant kunnen draaien (Café World) en het Wilde Westen kunnen meemaken (Frontierville). Begin jij je dag met virtueel oogsten en ben je tijdens de lunch virtueel aan het koken, zet je je wekker om midden in de nacht een beer weg te jagen? Wie weet zijn daar pillen voor!

Anekdoteritis

Na een fantastisch spannend weekend kom je maandag op kantoor. Je bent de eerste en wacht enthousiast af tot je collega’s binnen komen druppelen zodat je in geuren en kleuren over je weekend kunt vertellen. Maar elke anekdote wordt begroet met een “Ja, dat las ik al op Facebook/Twitter/Hyves etc.” Grrrrr, daar gaat je goeie verhaal. Eigen schuld dikke bult kind. Je hebt zelf alles al verteld op het social web en je collega’s lezen mee, dat zit er dik in. Maar ook je familie en je vrienden. Feitelijk heb je dus niks nieuws meer aan niemand te vertellen. Schiet dat op? Nee, dus doe er wat aan.

Feauteau

Daar sta je dan in de file. Misschien heb je al ingecheckt met Foursquare (zie een eerder signaal), misschien ook niet. Maar wat je in elk geval direct doet is je telefoon tevoorschijn trekken en een foto schieten van de file op de A2. De rest van de tijd gebruik je om een strakke tekst erbij te bedenken. Eentje die actueel is, laat zien dat je álles weet van trends en ook nog eens grappig is: “Bin Laden deed al aan het nieuwe werken. Als ik deze file zie, ben ik ook van het nut overtuigd #HNW”

#######

Geen idee waar ik het nu over ga hebben? Dan valt je verslaving nog best mee. Weet je meteen dat het over de hashtag gaat? Oh oh oh. Niks mis met de hashtag op zich. Op een medium waarbij je beperkte ruimte hebt, kan de hashtag soms een heleboel zeggen. Maar merk je dat je ook in emails en sms’jes hastags inzet. Of érger nog, wanneer je in gesprek bent met iemand en “hashtag wtf” zegt (real life story). Oh en een hashtag denken bij een gesprek is overigens ook foute boel. Begin je pyjama en tandenborstel maar in te pakken…jij bent rijp!

Relatieve tijd

Het is laat op de avond en je zegt tegen je vriend/vriendin: “ik moet nog heel even de route opzoeken voor morgen (omdat je ergens heen moet). Ga jij maar alvast naar bed. Ik zie je over 5 minuten. ” 4 uur later sluip je met vierkante ogen je bed in. Je hebt niet alleen de route opgezocht, maar ook de oorsprong van de stelling van Pythagoras, het verloop van het veiligheidsgevoel in Nederland, twee Beta-invites geregeld voor diensten waarvan je geen idee hebt wat ze doen en je hebt nog even geprobeerd om je record te verbreken bij je favoriete spelletje van het moment. Wanneer de wekker de volgende dag (of eigenlijk een paar uur later) gaat, sla je er keihard met je vuist op. Waarom heeft de wereld zo weinig begrip voor je nachtelijke surfgedrag? Als je jezelf die vraag stelt, moet je Google misschien gebruiken om een hulpverlener te zoeken, want dit gaat niet goed.

Kweetniet

Maar Twitter/Facebook/Hyves/etc. weet dat wel! Wat ben jij dáár blij mee, want je vermogen om zelf problemen op te lossen is sinds je op het social web zit, geminimaliseerd. Vragen zoals: “wat moet ik eten vandaag?” of “welke film is leuk?” maar ook “hoe zal ik mijn dochter noemen?” leg je voor aan 7000 van je beste online vrienden. Beslissingen nemen is voor watjes, crowdsourcen is hoe je dat tegenwoordig doet.

Verdriet

Daar zit je dan met al je volgers, vrienden, collega’s en friends te chillen. Elke dag zie je je aanhang groeien en je hebt het een partij gezellig. Maar dan verlies je opeens een paar van die (compleet onbekende) digitale vrienden. “Wat heb ik verkeerd gedaan?” vraag je je (bijna in tranen) af. Als een gek ga je door je statussen op de verschillende netwerken heen. Welke tweet, status update of krabbel was het? Hoe heb je die persoon beledigd. Was je te saai? Te leuk? Was je te druk? Te stil? Als het verliezen van zo’n online “vriend” je meer dan 45 seconden bezighoudt, heb je een plekje gereserveerd op de bank bij dr. Phil. Sterkte!

Heb jij meer signalen die op een onwijze social media verslaving wijzen? En herken jij jezelf in 1 van de 10 signalen? Laat het dan weten in de comments! Of via Twitter met hashtag #SMAA