In den beginne, toen we met een groepje nog een beetje aan het pionieren waren met Twitter, Tweetdeck, Hootsuite en alles wat erbij kwam kijken (bit.ly, tiny url, RT’s, DM’s en mentions, foto’s en ‘hoe krijg ik dat in vredesnaam in 140 tekens?!’ ) hoe we het makkelijkst konden zoeken, sorteren en allerlei andere handigheidjes aan het uitvinden waren, kwam ook de hashtag voorbij. Want ‘dáár kon je goed mee zoeken én gevonden wórden’.
Dat was even zo, of althans, het leek even zo te zijn, maar al snel ging de hashtag een eigen leven leiden. Want om te zoeken en om gevonden te worden, heb je hem al heel lang niet meer nodig en nu kom je hem vooral nog tegen als een ‘state of mind’. Een gedachte, een stelling die je kwijt wilt. Wat wel is blijven bestaan, zijn hashtags als #fail en #dtv en natuurlijk de beroemde / beruchte (doorhalen wat je niet van toepassing vindt) hashtags voor gruwelijke programma’s als #bzv (sorry, ik weiger het voluit te schrijven, straks word ik erop getagd;) )
Nu ik Facebook en Twitter steeds meer door elkaar gebruik,gebruik ik ook in mijn posts op FB hashtags, en in mijn gewone mail ook. Eigenlijk ‘hastag’ ik me een ongeluk want ook in mn smsjes komen ze terug. Met als gevolg dat sommige mensen tegen me zeggen ‘hé jôh, je zit hier niet op twitter’… ik zie die scheiding niet zo. Het kan alleen wel lastig zijn voor mensen die écht niet zoveel (lees: bijna niets tot helemaal niets) hebben met Social Media. Dan laat ik het achterwege.
Trouwens nog wel een tip: wees voorzichtig met het gebruik van hashtags. Zelf schrijf ik ze altijd met een hoofdletter voor elk woord, dus: #WeesVoorzichtig. Waarom? Heel simpel: veel op Twitter gebeurt in het Engels. Denk eens aan de verwarring die kan ontstaan als je #therapist tikt…dat kan ook #TheRapist zijn of, nog een fijne #leukevent, is dat een Leuke Vent? Of een Leuk Event? Enzo.
Hoe gebruik jij hashtags? Áls je ze al gebruikt natuurlijk ;) Ik ben benieuwd!
3 comments
'Ja, en wat dacht je van een #hashtaglist? "#twitterlist nodig bij events" zeggen @loesvandokkum @fatimadevos' > tweette ik vanmiddag rond half twee toevallig – of niet toevallig.
Ik gebruik het idd vaak als een state of mind – hoewel ik dingen dan ook tussen sterretjes zet *wat leuk, herken ik* #hashtag de #hashtag.
Een handige conventie (bestaat vast al ergens, wie weet waar?) lijkt mij de #hashtaglist voor #eventLadieda in combi met een URL'tje. Weet iedereen waar we het over hebben waarom met wie en hoe we daaraan refereren.
Ben énorm met je eens de hekel aan het gratuite "Twitter Mee!" bij allerlei TV shows vette #Twittiquette #fail wat mij betreft. Jumping on the bandwagon without any idea as to why. Twitter overbelasting veroorzaken en random tweets. Doe dan "volg @singoff voor de inside scoop", ofzo. "de zoveelste volger wint een iPad", zou ook leuk zijn. En op die dedicated account tweet je dan op gezette tijden de … ja hoor, daar istieweer: #hashtaglist.
Dit lijkt mij allemaal zo logisch dat ik me niet kan voorstellen dat niemand dit nog bedacht. Dóe dat dan?! Thank you @redactieRTL, @SBS, @Fons, enzo.
Als laatste kleine opmerking: je kan de hashtag wel leuk onderscheidend voorzien van hoofdletters, maar als je hem klikt, i.e. de zoekopdracht' uit laat voeren, krijg je toch alles. Dus of dat nou werkt? Heb ik vanmorgen – toevallig? – met #RvV aka @RoosvanVugt gemerkt.
De hashtag blijf ik gebruiken. Binnen twitter, maar inmiddels ook in smsjes en mailtjes waar een hashtag niet nodig zou zijn. De hashtags worden ook steeds langer en krijgt een vergelijkbare rol als de 'smiley'. De hashtag gebruik ik als grap en wordt niet altijd gebruikt als een mogelijkheid om een bericht een 'tag' mee te geven.
Hashtags krijgen ook offline een grotere rol; kijk maar eens in De Pers. Offline volgt online?
Natuurlijk gebruik ik de #, maar eigenlijk alleen op Twitter. Facebookers schijnen er een hekel aan te hebben, net zoals Tweeps een hekel schijnen te hebben aan Foursquare-checkins in hun tijdlijn (ik kan de blogbron waar ik dit uit haal, even niet zo snel terugvinden). Ook op Google+ of Pinterest zul je geen # van me zien.
Maar er is één uitzondering: #TeachMeSo, de naam van mijn bedrijf. Een naam met een verhaal, omdat de Kamer van Koophandel in de zomer van 2011 in eerste instantie geen bedrijfsnaam met een # wilde accepteren. Uiteindelijk gaf de KvK toe, maar bij de bank (die eerst helemaal niet moeilijk deden) en bij de belastingdienst ontbreekt de # nog steeds in de naam. En natuurlijk in de URL van de website. Want daar mag geen # in.
Comments are closed.