Thuis op Facebook

Waar bekenden mij nogal eens voorbij lopen in de supermarkt, is Christian een waar rustpunt van verzekerde aandacht. Een ruw getekend gezicht, maar toch met iets moois en zachts erin. Frans is geloof ik zijn moedertaal, maar hij dwingt respect af door de vaart waarmee hij het Nederlands zich eigen maakte.

Als geen ander kan hij oprecht informeren naar mijn dochter van wie hij precies lijkt te snappen en volgen wat er zoal speelt. Al staat haar zeer lichte lichamelijke beperking in geen verhouding tot de validiteit die hij moet missen. Als mijn kinderen hem het geld voor het krantje overhandigen –terwijl ik op m’n hurken even bij hem zit te praten – deelt hij vaak de chocolaatjes en koekjes aan ze uit, die hij, vast lief bedoeld, van de mensen kreeg.

Ik weet aardig wat van hem af,vooral zijn verleden, maar over zijn heden blijft hij op bepaalde punten wat vager. Toen ik een tijdje geleden aan kwam lopen zat hij te sms-en. Zijn mobiel was een vrij oud en simpel model. Ik moest even glimlachen…ja een ‘dakloze’ met een mobieltje waarom eigenlijk niet ? Misschien zit hij ook wel op sociale media sites?

Als ik hem op mijn iPhone van alles laat zien, blijkt dat niet het geval. Wel vindt hij het leuk om erover te horen en dan heeft ie aan mij een goede. Op weg naar huis denk ik er verder over na. Christian op Linkedin…? Mmm ik zie het niet direct voor me, al zou het prima kunnen. Gezellig op twitter dan? Waarom eigenlijk niet?  In Amerika hebben ze relatief minder smartphones maar zitten veel daklozen in de bibliotheken om daar online te gaan en aldaar dan ook naar een baan te zoeken. Nou is de Amerikaanse situatie niet geheel te vergelijken met de Nederlandse, maar toch.

En dan kom ik op Internet ineens dit plaatje tegen van de studenten  Zorica Micic en Ana Hansel van de Miami Ad School in Berlijn . Het gaat om een idee om dak- en thuislozen middels een QR code (zo’n vierkante barcode) toe te voegen als vriend aan je facebook. Ik twijfel eerst nog of het een grap is, maar het lijkt serieus bedoeld. Dak- en thuislozen hebben dan een QRcode bij zich, die ze je makkelijk in kunnen laten scannen met je telefoon. Je hebt dan gelijk hun facebook-account te pakken en je kunt direct op toevoegen drukken. Volgens mij kan je ook gewoon  hun accountnaam vragen, maar misschien is dat ouderwets…

Mensen die om welke reden dan ook buiten de maatschappij zijn geraakt, via sociale media weghalen uit hun isolement. Terug de samenleving in. Al is het maar de virtuele samenleving. Een goed begin is het halve werk. En zeker ook voor mensen die wat contactschuw zijn, is het online contacten leggen een laagdrempelig en veilig begin.

Als Christian een QR code bij zich had zou ik hem zeker vragen of ik mocht scannen en dan toevoegen. Er is hier in het dorp een bibliotheek waar hij zo terecht kan, al zou het nog mooier zijn als bijvoorbeeld Samsung of Apple middels een actie hem en anderen van smartphones zouden voorzien. Wat een nieuwe mogelijkheden zouden er voor hem opengaan.

Vanmorgen liep ik de supermarkt in maar Christian was er niet. Jammer, want ik had hem graag even gesproken en anders op zijn minst een berichtje op zijn facebook wall achtergelaten…