Daten in de Cloud IV

Vanaf het moment van inschrijving op de e-datingsite tot nu, heb ik met drie mannen gedate, met één man bijna, en ben daardoor inmiddels wat bijzondere ervaringen rijker. Deze ervaringen laten zich als volgt vastleggen:

Met mes en vork

De eerste man liep tijdens ons best gezellige drankje op het terras van een Amsterdamse wijnbar nogal warm voor de bestekwinkel op de hoek.

Dol- en dolgraag wilde hij daar – tijdens onze eerste date dus – naartoe, want hij was gek op bestek en alle winkels die dat verkochten. Hij had zelfs een met vilt ingelegde bestekla waar zijn wekelijks gepoetste en bijkans gepolijste bestek lekker in lag te glimmen.

Maar niet de juiste thee

Natuurlijk gun ik ieder zijn of haar ding en zou het doorgaans niet direct iets zijn waar ik op afknap (hoewel..), als de man in kwestie voor het overige maar voldoet aan de eisen die ik aan mijn a.s. Marlboroman stel. Echter, om de nek van de bestekla man hing een ketting waar een gemiddeld koraalrif niet voor onder zou doen. Als klap op de vuurpijl reed hij in een piepklein vrouwenautootje, terwijl hij zelf bijna 2.00 meter lang was. Kortom: het was gewoon niet my cup of tea deze man.

Van korte duur
De tweede man was op het eerste gezicht erg leuk en voldeed wel aan het beeld dat ik van hem had, namelijk vrij normaal, gezellig en leuk om te zien. Hij had leuke teksten, kon echt met hem lachen en alles leek tijdens de eerste date in kannen en kruiken. Tot date twee, want daar ging het mis.

Kommer en kwel

Op de dateplaats van bestemming aangekomen stond hij me op te wachten in de parkeergarage en zag ik meteen dat het bij deze tweede date zou blijven. Hij zag er erg gaar uit, maar oke, dat was ik ook dus natuurlijk geen probleem. Naarmate de date vorderde, gooide hij het ene nare verhaal na het andere op tafel, wat naar mijn mening telkens afknapmomenten waren.

Je zou kunnen zeggen dat hij – hoewel vrij nietsvermoedend – een soort clusterbommen de ruimte in wierp. Ik heb in het buitenland gewerkt waar ik ben ontslagen: BAM! Ik ben lange tijd enorm depressief geweest: BAM! Ik heb op straat geleefd: BAM! Maar de klap op de vuurpijl was toch wel dat hij een hangoorkonijn heeft gehad, een zgn. bunnyrabbit. Daar lag hij mee in bed (?) en was hij enorm aan gehecht: ÜBERBAM.

Marloboro-konijn?

Het beestje was inmiddels overleden. Mijn – kennelijk misplaatste – grap over hoe het beestje gesmaakt heeft met het kerstdiner werd ook niet op waarde geschat. Raar…. Toen hij mij na het gooien van al die clusterbommen ook wat ruimte gaf om te praten, gaf ik aan dat ik het nogal bijzonder vond dat hangoorkonijn. In de zin van welke volwassen man die al tig jaar op zichzelf woont, heeft nou een hangoorkonijn? Hij vond mijn vraag juist raar, wat ik dan weer raar vond. Bovendien vind ik een hangoorkonijn ook niet bepaald bij mijn Marlboroman passen. Afijn, dat liep dus af en was verder niet voor herhaling vatbaar.

Kiss

De derde man deed tijdens een drankje in een leuk café in de Pijp uit de doeken dat hij tijdens zijn studietijd met meer dan twintig mannen had gezoend. Laat ik voorop stellen dat er geen chemie was tussen ons. Met dat uitgangspunt in mijn achterhoofd vond ik het nodig om nog wat vragen te stellen over zijn geaardheid.

Ik: “Ben je bi?”, hij: “neeeejj”, ik: “waarom heb je dan gezoend met twintig mannen?”, hij: “omdat het kon. We waren student en dat doe je dan”, ik: “ik ben ook student geweest maar dat deed ik niet hoor”.

Afijn zo ging dat door, ik voelde me steeds meer narrow-minded worden en hij voelde zichzelf bijkans steeds bi-er worden, probeerde vervolgens zijn hetero-geaardheid aan mij te tonen wat vrij genant werd in dat cafe et cetera. Uiteindelijk besloten we maar dat het niets zou worden tussen ons. Aardige vent, maar gewoon wederom niet my cup of tea. Heeft uiteraard ook te maken met het feit dat er geen chemie was, anders zou je zoiets ook door de vingers kunnen zien als zijnde iets dat tijdens je studietijd (en dus voortdurende dronkenschap) is gebeurd.

Waar zouden we zijn zonder het Leidscheplein?

De bijna-date ging als volgt. Met hem zou ik om half negen ergens hebben afgesproken. Hij had al eerder voorgesteld om op vrijdagavond half tien af te spreken op het Leidseplein, maar dat wilde ik niet. Ik heb even niet de tijd om aan te geven waarom allemaal niet, maar half tien en Leidseplein waren 2 elementen die mij totaal niet aanspraken. Dus half negen.

Op de dag van de date liet hij mij weten dat hij toch om half tien wilde afspreken, omdat hij uit Maastricht moest komen (woont in Amsterdam). Ik smste terug dat ik dat wat laat vond en dan liever op zondagmiddag wilde afspreken. Hij liet mij vervolgens per sms weten dat hij speciaal voor mij uit Maastricht kwam en er vanuit ging dat de date gewoon door zou gaan.

Direct erna belde hij. Ik nam niet op want zat op mijn werk en had bovendien nog niet zo’n zin in zo’n telefoongesprek. Op mijn voicemail sprak hij vrij arrogant in dat hij DUS voor mij eerder was weggegaan uit Maastricht (moest ik hem daar dankbaar voor zijn? Hij had nota bene die date zelf voorgesteld op die dag met uiteindelijk dat tijdstip! Hoezo speciaal voor mij?? Hij woont toch ook gewoon in Amsterdam, dus moest toch ook gewoon naar huis?) en er nogmaals echt vanuit ging dat het door zou gaan om half tien.

Ik smste terug dat ik gaar was vanwege een evenement waar ik voor mijn werk twee dagen had gestaan, nogmaals half tien te laat vond en het naar zondagmiddag wilde verplaatsen. De bijna-date smste heel volwassen de volgende tekst terug: “Naah! Dat meen je niet! Je dondert maar op!”.

Seriously….. hopelijk is nummer vier iets minder freak-ish ;-)