Ouwetjes laten graag alles bij het oude. Verandering is per definitie slecht en de jeugd van tegenwoordig, tsk, tsk. Bij mijn observeren en vervolgens daarover schrijven moet ik daar goed rekening mee houden. Ik begin namelijk te merken dat de flexibiliteit wat begint af te nemen. Gelukkig snijdt het mes aan twee kanten: het schrijven dwingt mij om mijn overwegingen te heroverwegen. En dan merk je soms dat je overweging nuance mist.
lange lappen
Wij leven in een wereld van korte berichten. Informatie wordt in kleine brokjes verspreid. Zelfs als een informatie netwerk niet intrinsiek beperkt is zoals Twitter, waarbij het hek onherroepelijk dicht gaat na 140 karakters, blijkt dat er gewoon teveel informatie langs onze ogen stroomt om lang onze aandacht bij één onderdeel daarvan te houden. Lange lappen tekst zijn steeds moeilijker aan de mens te brengen.
sound bites
Als oudere jongere vind ik dat wel eens moeilijk te slikken. Ik lees graag en doe gerust enige maanden over een boek. Ik ben ook niet bang voor dikke pillen van boeken. Als je dat vergelijkt met de gefragmenteerde communicatie op sociale netwerken dan is de verleiding groot om te zeggen dat de jeugd van tegenwoordig alleen nog maar in sound bites leeft.
hoezo aftiteling
Maar dan ga je iets beter kijken en dan blijkt dat dikke boeken nog steeds worden verkocht. Dat J.K. Rowling het klaar speelt om vele miljoenen jonge (en stiekem ook oude) lezers 7 boeken lang aan het lezen te houden waarbij de dikte van de boeken groeide met ieder deel. Dan kijk je naar een oude zwart wit film en dan denk je na nog geen anderhalf uur ‘hoezo aftiteling?’ In onze moderne bioscoop houden we het gerust 2 uur uit en regelmatig nog een half uurtje langer. En de jeugd heeft daar geen enkel probleem mee. Mijn neefje heeft de ‘Lord of the Rings’ films van Peter Jackson verslonden en die zijn toch 3 uur per stuk en op DVD komt daar nog een half uurtje bij.
niks op TV
Ik hoor wel eens zeggen dat er niks meer op TV is. Daarin ga ik heel ver mee want onze kabelaansluiting behoort met reden aan een grijs verleden. Bij navraag blijkt het dan vooral te gaan om het gemis van programma’s die uitgebreid ingaan op intellectualiteit die vervangen zijn door programma’s die kortstondig ingaan op actualiteit. Programma’s als ‘Hier is… Adriaan van Dis’ of ‘Zomergasten’. Inderdaad dat soort TV programma’s zijn zo langzamerhand zo ver ondergesneeuwd door de snelle visuele hap dat ze alleen nog met een lawine hond te vinden zijn.
de nuance
Maar betekent dit dat het genot wat die programma’s verschafte niet meer wordt aangeboden? Nee! Mijn iPod staat vol met podcasts, zowel uit onafhankelijke bron als uit meer traditionele bron zoals de BBC. Deze podcasts bieden een schat aan informatie, discussie, nuance, intellect en inspiratie. En vaak duurt zo’n podcast een uur of meer. Zeker de onafhankelijken zijn nauwelijks gebonden aan een klok. En heel langzaam zie je dat ook de video podcasts langer gaan worden en dieper op de zaken in durven gaan. Zoals de lezingen van TED bewijzen. Dit komt omdat bandbreedte en opslag van digitaal materiaal steeds goedkoper wordt. Waar het vroeger als onafhankelijk programma aanbieder al een hele prestatie was om een video van een paar minuten in de huiskamers te krijgen, is dat nu nauwelijks een probleem meer.
verschoven informatiestroom
De jeugd van tegenwoordig communiceert dan misschien meer in korte zinnen, ze communiceert wel heel veel met heel veel mensen en grensoverschrijdend. Dat is iets wat wij ouwetjes niet hadden in onze jeugd. Daarbij heeft iedereen met een Internet verbinding tegenwoordig de beschikking over meer informatie dan ooit in de menselijke geschiedenis. De intellectuele content die vroeger via een antenne of kabel op gezette tijden op je TV verscheen moet nu iets actiever gezocht worden maar is er nog steeds. De informatiestroom is verschoven. TV is altijd aanwezig vermaak, intellect moet je zoeken. En dat heeft een zeker poëtische rechtvaardigheid vind ik.
ouwe honden
Dat ouwe honden het konijn soms niet onder de struik zien schieten wil niet zeggen dat het konijn er niet meer is. Soms moeten we even de blik van jonge honden volgen om te weten onder welk struikje het konijn zit.
Comments are closed.