dream

Sollicitatiegesprekken zijn vreselijk vermoeiend. En dan bedoel ik niet de gesprekken waarbij ik aan het solliciteren ben naar mijn droombaan. Maar de gesprekken waarbij mensen bij mij komen solliciteren naar een baan als webredacteur (bij ons op de afdeling ook wel bekend als contentspecialist). Of het iemands droombaan is kan alleen de persoon in kwestie bepalen, maar het bedrijf waar ik werk is een goede werkgever en het team waarmee we de site bouwen en onderhouden is gezellig en professioneel. En juist op het gebied van internet is er bij ons bijzonder veel ruimte. Als dat alles geen droombaanelementen bevat weet ik het ook niet meer.

De sollicitanten die hier binnenwandelen komen meestal via een werving- en selectiebureau. Aan het bureau vertel ik wat ik zoek en zij doen het zware cv-selectiewerk. Een prima verdeling wat mij betreft. Het werpt een gezonde eerste drempel op zodat ik niet voor zomaar iedereen die zich verveelt een uur uit hoef te trekken. En toch…toch krijg ik zo af en toe mensen over de vloer waarvan ik niet snap wat ze komen doen.

Om mezelf te beschermen tegen tijdverspilling en teleurstelling (van beide kanten overigens) leek het me een goed idee om een wensenlijst samen te stellen: waar zoek ik naar in een webredacteur/contentspecialist?

Google
Het eerste wat ik doe wanneer ik een CV vind in mijn mailbox is de naam van de kandidaat Googelen. Wie heb ik hier voor me en zijn ze terug te vinden via internet? Ik doe dit overigens niet om genante feestfoto’s op te sporen of zelfs maar om politiek incorrecte uitspraken te traceren. Als je komt te werken op de internetafdeling verwacht ik je terug te vinden op internet. Overigens vind ik die andere zaken ook. Wel zo handig om daar rekening mee te houden. Als ik niks vind over de kandidaat vraag ik me af hoe je van internet je werk maakt zonder werk te maken van internet. Je bent nog niet afgewezen, maar scoort geen punten.

Wat doe je zelf
Ik heb je niet kunnen Googelen, maar geef je toch een kans. In het eerste gesprek komt áltijd de vraag terug: wat doe je zelf met internet? Naast je werk dus. Het verbaast me elke keer weer dat mensen zonder enige gêne toegeven het internet alleen te gebruiken om mail binnen te halen.  Of zonder zorgen toegeven buiten kantoortijd niet achter de pc te zitten. Of erger nog, melden dat ze nog nooit iets hebben gekocht via het net omdat ze dat niet vertrouwen. Hoe kun je dan je werk maken van verkopen via internet. Want dat is wat onze afdeling doet.

Buzz Bzzz bZzzz
Het andere uiterste zijn mensen waarbij ik bij elke zin die ze uitspreken de neiging heb om heel hard BINGO te noemen omdat ze de bullshit bingo kaart vol weten te krijgen. De hele tijd conversie, web 2.0, copywriting (in plaats van schrijven), seo/sea/sem, online brand etc. etc. roepen heeft meestal als functie het verbloemen van een gebrek aan kennis van de online wereld. Na even doorvragen blijkt vaak dat de persoon in kwestie de bel wel heeft horen luiden, maar de klepel al een tijdje kwijt is. Ik háát buzzwords. Vooral uit de mond van dit soort lui. Het zijn dezelfde lui die een stukje commitment vragen, een win-win situatie willen creëren en hun koffie implementeren. Ze zijn vermoeiend en als het even kan wil ik ze liever niet als collega’s. Tel daarbij op dat het meestal samengaat met beperkte kennis van de inhoud en het is einde oefening.

Maar wat dan wel?
Je hebt een eigen site – hoeft geen blog te zijn, maar op z’n minst een online visitekaartje. Je bent aanwezig op LinkedIn, Twitter, Last.fm, Flickr en Hyves. Je onderkent het belang van Google, maar ook het belang van kwaliteit van teksten voor mensen en niet voor machines. Je snap dat je niet alleen schrijver kan zijn, maar dat je ook usability, interactieontwerp, accessibility en zelfs visual design basaal moet begrijpen. Als ik je een nerd noem glim je van trots. Je kijkt de afleveringen van nieuwe series voordat iemand ervan heeft gehoord. En je vriend of vriendin moet je af en toe tot de orde roepen anders kom je nooit achter je pc of laptop vandaan. Daarnaast kun je goed, duidelijk en beknopt schrijven over ingewikkelde onderwerpen. Maar ja, anders was je vast geen webredacteur.

Of…?
Ik ben erg benieuwd waar jij naar zoekt of zou zoeken in een webredacteur?

0 Shares:
16 comments
  1. Ook altijd erg nuttig om te lezen in een vacature is dat je 'communicatief vaardig' moet zijn. Kun je lezen, schrijven en praten? En soms hebben ze het zelfs over een 'sociaal dier', terwijl je dacht dat ze een mens zochten voor die functie. Met zulke vage vacatures weet je nog niet of je met die job (ik bedoel 'nieuwe uitdaging') de expertise kan doorontwikkelen om conversiebelemmerende content binnen de e-commerce strategisch te ventileren.

  2. Xaviera, Wat als je kandidaat voornamelijk onder een nickname op internet te vinden is en niet zozeer onder haar (zijn) eigen naam?

  3. Dan kan dat terugkomen in het gesprek.

    Maar ik moet zeggen dat de meeste mensen die veel met internet werken in mijn ervaring ook onder hun echte naam te vinden zijn. Al is het alleen maar op LinkedIn.

  4. LinkedIn is idd wel een must. Wellicht een leuk item voor een toekomstige blog: hoe claim je je eigen domeinnaam?

  5. Hoe maak jij onderscheid tussen mijn identiteit en, in mijn geval minimaal vijf, naamgenoten, die zich ook online manifesteren?

    onderscheid tussen:

    een naamgenoot die zich racistisch uitlaat?

    Een naamgenoot die als fictief persoon opgevoerd wordt voor een examenoefening?

    mijn naam wordt gebruikt als hoofdpersoon in een fictieboek

    Een naam is geen merk, geen brand, dat je auteursrechtelijk kunt beschermen. kortom hoe verweer je tegen slordige hrm-personen?

    Als er niet uiterst zorgvuldig wordt gegoogeld wordt dit alles tegen mij gebruikt en wordt ik standrechtelijk afgewezen zonder enige kans van verweer of beroep.

    Hoe denk je hier mee om te gaan? Wat raad je mij aan?

  6. komtt in orde ik ben student en heb inderdaad nog veel te leren. maar nu graag een inhoudelijke reactie

  7. @Karel: Ok̩, als je een naam hebt die redelijk veel voorkomt, is het voor ons (als we er even vanuit gaan dat wij een vacature te bieden hebben) misschien iets lastiger om de juiste Karel te Googlen. Maar we hebben al een cv, dus meer informatie dan alleen je naam. We weten ook je leeftijd, opleiding, woonplaats, etc. Het lijkt me niet zo'n probleem om dan uit alle resultaten de goeie kandidaat te filteren. En bovendien Рen dat is volgens mij ook een punt van Xaviera Рis het ook je eigen verantwoordelijkheid om jezelf vindbaar en representatief op internet te presenteren. Als je een veelvoorkomende naam hebt is dat een extra uitdaging!

  8. Zoals ook vóórdat er internet bestond, kunnen mensen jou nog steeds zwart maken zonder dat je je kunt verweren en/of zonder dat de aantijgingen terecht zijn.

    Het is nu wel makkelijker om via internet informatie in te winnen over een persoon. En aangezien ik geen privé detective ben is er een risico dat ik de verkeerde voor me heb.

    Maar mijn verhaal gaat niet over je online identiteit en risico's die daarbij een rol spelen.

    Mijn verhaal gaat over mensen die – juist doór hun online activiteiten – gemakkelijk herkenbaar zijn. Mensen zoals Marco Derksen van Marketingfacts, Ton Wesseling van Webanalisten.nl, Charlotte Snel van Charlottes web en Merelroze van Merelroze.com. Die mensen met een hele duidelijke online identiteit (en mindere goden) zijn bijna niet te verwarren met anderen. En gezien hun activiteiten zeer geschikt om te werken op een internetafdeling.

    Maar for the record: als ik over iemand negatieve info tegenkom en ik kan niet verifiëren of deze info klopt, dan zal ik in het gesprek proberen om hierachter te komen. Net zoals je dat pre-internet deed. Maar een persoon door en door leren kennen en volledig fair en genuanceerd beoordelen is onmogelijk. Dat geldt niet alleen voor sollicitaties, maar voor elke ontmoeting van een uur tussen meerdere personen.

    Verder kan nik je niet adviseren mbt een specifiek HR persoon. Dat moet je met die persoon oppakken of dat bedrijf.

    Wat je natuurlijk wel kunt doen is je online identiteit managen door ervoor te zorgen dat de zaken die jou juist in een positief daglicht zetten eerder en meer komen bovendrijven dan zaken die anderen over jou hebben bedacht of doen om je zwart te maken.

    Start wél een eigen blog, wees actief op social media. Zorg ervoor dat jouw naam in Google wordt geassocieerd met de zaken waarmee je wél geassocieerd wilt worden.

  9. Xaviera, ik ben benieuwd hoe jij aankijkt tegen startende webredacteuren. Moet iemand die bij jou solliciteert alles al 'in huis hebben' of geef je ook kansen aan mensen met minder ervaring? Ben je bereid om iemand te laten leren of ga je dat risico niet aan?

  10. Wat ik hierboven beschrijf is voor zowel senioren als junioren haalbaar. Het gaat namelijk om hoe je met het medium omgaat en minder om hoeveel schrijfuren je erop hebt zitten. Ik heb mensen over de vloer gehad die al jaaaaaren schrijven, ook als webredacteur – maar toch weinig van de online wereld begrijpen.

  11. Als je mensen van het werving-en selectiebureau krijgt, die niet online te vinden zijn, doen zij hun werk ook niet goed dunkt me… Een beetje webredacteur, contentspecialist of hoe je het ook noemt, ís toch aanwezig op internet? Ik kan me niet voorstellen van niet. Of je internet snapt, is een vrij subjectieve constatering, zoals wel meer dingen in een sollicitatie. Als er één manier was om internet te snappen, zou het niet zo dynamisch zijn.

  12. Het is inderdaad slim om juist via het medium 'web' je eigen USP's te etaleren, maar soms kies je er bewust voor om dat niet te doen. Als contentmanager bij de blauwe arm zorg ik er bijvoorbeeld voor zo min mogelijk vindbaar te zijn op het web. In de eerste plaats om te voorkomen dat 'pottenkijkers' de relatie tussen mij en mijn werkgever leggen. Anders verwoord: Ik wil niet dat anderen mijn priveuitingen en uitingen van derden verbinden aan mijn baan bij de pliesie. 'Burgers' zien namelijk geen verschil tussen kantoorklerkjes zoals ik en de dienders op straat. Ook ik ben in hun ogen 'blauw' en daarom waak ik voor openbare uitspraken van mezelf en 'bekenden' op bv. hyves of via een eigen blog. Kies je voor een baan bij deze werkgever dan dien je hier naar mijn mening rekening mee te houden. Mocht ik gaan solliciteren naar een andere functie in dezelfde branche dan ben ik dus slecht vindbaar. Deze werkgever in mijn cv verklaart echter het ontbreken van mijn sporen op het web.

  13. @M. Dat laatste is belangrijk: je hebt er een goed verhaal bij. Wat dat betreft is het niet allemaal zo kort door de bocht natuurlijk. Ik schets slechts datgene waarvan ik denk dat het de ideale situatie is.

  14. Waar je tijdens het bladeren door de site al niet op uitkomt, loop net tegen deze blog aan, leuk!

    Ik krijg altijd jeuk van 'webredacteuren' die constant woorden als insiprerend, prikkelend, spannend, pittig, -dier en passie door teksten weven.

    Dat zijn, wat mij betreft, loze woorden en om het hard te zeggen een teken van onkunde.

    Natuurlijk moet je een toon of sfeer neerzetten, maar als je het hebt over een 'prikkelende workshop voor pittige communicatiedieren met een passie voor internet', waar heb je het dan over??

    En ja, die zin ben ik echt tegengekomen. :)

    Levert bij mij een hoog -brrr- gehalte op.

    Wat -wel- aanspreekt is iemand die duidelijk weet waar hij/zij het over heeft. Iemand die dus een gesprek kan aangaan over het medium waar contentspecialisten zich mee bezig houden, en daar zelf denkbeelden bij heeft. In feite een persoon die jou ook uitdaagt, waar jij ook iets van kunt leren of waar je in ieder geval mee kunt 'sparren'.

Comments are closed.

Dit artikel is 5.126 keer gelezen