Zit ik het ene moment nog dagelijks tot diep in de nacht over de kredietcrisis te pennen, een week later sta ik precies daar waar alle ellende begonnen is: op Wall Street. Gewapend met iPhone en MacBook ging ik ging een weekje naar New York. Wat doet een Contentgirl daar precies? Een verslag van gadgets en shoppen.
T-Mobile (sucks)
Speciaal voor de iPhone stapte ik een paar maanden geleden over op T-Mobile. Het spijtige aan T-Mobile is natuurlijk dat je bijna nergens bereik hebt, in elk geval niet in op Fifth Avenue. Zo stond ik tijden te vernikkelen voor de Trump World Tower waar we hadden afgesproken (hoogste toren ter wereld, dus best een handig meeting point), omdat mijn vriend besloten had alvast naar het appartement te gaan. ‘Ik heb je nog gebeld, maar je nam niet op,’ zei hij. Pas terug in Nederland kon ik de voicemail beluisteren.
Ringtones
Ook jammer omdat ik van tevoren mijn iPhone helemaal NYC had gemaakt, niet alleen met plaatselijke tijd en het weer en natuurlijk een wallpaper van Times Square, maar ook met een ringtone van New York. Het liedje dus, maar dan in de versie van Cat Power en niet Frank Sinatra. Helaas ik heb ik dus die ringtone in de stad zelf niet een keer gehoord. (Een handig progje om zonder tussenkomst van Apple ringtones voor je iPhone te maken is iPhoneRingtoneMaker. Kost 7,50 dollar.)
Wifi
Wel leuk aan New York en een iPhone is gratis WiFi. Dat heb je natuurlijk in iedere Starbucks (en die vind je weer op iedere straathoek), maar ook op heel veel andere plekken. En als je in het Museum of Modern Art verbinding maakt met het MoMA-netwerk, kun je gratis gebruikmaken van het gesproken gids-systeem, waarvoor je anders zo’n telefoontje moet huren (dat ook nog eens heel lelijk staat aan je oor).
Hulu
Als je altijd heel vroeg wakker bent (zoals ik) én je bent verslaafd aan vrijwel elke Amerikaanse serie (zoals ik), dan is het ook leuk om eens een weekje met een Amerikaans IP-adres te surfen. Op Hulu of op de sites van de netwerken zelf zijn namelijk bijna alle afleveringen van bijna alle series te bekijken, maar dat is alleen voor Amerikanen.
Hotspot Shield
Zo zag ik in de vroege uurtjes heel wat oude afleveringen van Gossip Girl en dat was natuurlijk vooral leuk vanwege de typische straatbeelden van de Upper East Side, waar we met ons appartement middenin zaten. Overigens kun je als meisjesgeek die series natuurlijk ook heus wel in Nederland bekijken. Kwestie van Hotspot Shield installeren. Daarmee kun je anoniem surfen en word je niet gediscrimineerd vanwege je Hollandse IP-adres.
Apple Store
Ik had me op twee winkels heel erg verheugd en een daarvan was de Apple Store op Fifth Avenue. Maar viel die even tegen zeg! Oké, die glazen box is van een staaltje gedurfde architectuur, maar de winkel valt eigenlijk gewoon in het niet naast al die gigantische gebouwen en torens waarmee heel Manhattan is volgeplempt. En voor gedurfde architectuur ging ik toch liever naar het Guggenheim. Daar is binnen tenminste ook nog wat te zien.
Hoesje
Binnen in de Apple Store was het vooral heel vol. Met Nederlanders op herfstvakantie die voor een paar dollar voordeel een iPhone of een MacBook wilden kopen. Niks nieuws onder de zon, dus. Als er niet overal een Apple-logo op had gestaan, had ik mezelf evengoed in de MediaMarkt op Hoog Catharijne kunnen bevinden. Natuurlijk heb ik wel wat gekocht, maar alleen een roze hoesje voor m’n iPhone, waarmee je hem op z’n kant kunt zetten. Handig om series te kijken in het vliegtuig.
Tiffany & Co
Mijn andere missie in Manhattan (toevallig zo ongeveer naast de Apple Store) was Tiffany & Co. Ik heb al talloze keren het hele internet afgesurfd op zoek naar plekken waar ik online iets uit de Return to Tiffany-collectie kon bestellen, maar dat bleek onmogelijk. Die trip naar NYC kwam mij dus heel goed uit. Maar mensen, wat is dat Tiffany’s een enorme schatkamer, of liever gezegd: een schatcomplex. Zeven verdiepingen met goud, edelstenen en diamanten, dat kan een mens niet aan. Ik viel gewoon bijna flauw. Het was zoveel dat ik niet eens zin meer had om iets te kopen en dat heb ik dus bijna nooit. Uiteindelijk kocht ik wel een mooi hangertje, maar niet uit de collectie waarop ik mijn zinnen had gezet. Heel raar. Misschien moet ik toch nog maar eens terug.
Free People
Shoppen in New York is leuk, maar duur. Ik wilde eigenlijk alleen dingen kopen die je in Nederland niet kunt krijgen. En daar vond ik niet zoveel van. Ik zag kleding van Diesel, Replay en Save the Queen, maar dat kan ik hier ook allemaal kopen. En van Prada, Gucci en Chanel, maar dat kan ik sowieso niet betalen. In Bloomingdales vond ik precies één heel leuk merk dat ik niet kende: Free People. Het blijkt inderdaad alleen vestigingen in Amerika te hebben. Online bestellen kan niet via de website van Free People (dat verscheept alleen binnen de VS en Canada), maar wel via het Engelse Urban Outfitters.
Abercrombie & Fitch
Wat je in Nederland ook niet hebt is Abercrombie & Fitch. Wat betreft shopbelevenissen in New York was dit toch wel de meest indrukwekkende. En niet omdat het mannelijke fotomodel dat ook op de tasjes staat je in het echt én in z’n blootje bij de ingang staat op te wachten. (Oké, wel.) Abercrombie heeft qua licht (weinig) en qua muziek (hard) meer weg van een discotheek dan van een kledingzaak en zoals alles in New York is het gróót. De winkelmeisjes en jongens gaan letterlijk uit hun dak op de muziek en mensen staan in de rij om alleen maar naar binnen te mogen. Ik kocht een fleece, meer om het logo dan om de fleece zelf, maar hij blijkt wel superlekker te zitten.
Fashion Capital of the World
Naarmate de week vorderde kreeg ik een steeds sterkere behoefte aan goede schoenen of laarzen. Ik had sneakers bij me waar ik blaren van kreeg en verder alleen maar dingen met hakken. Na een paar dagen door New York slenteren maakten mijn voeten me dood, echt. Maar voor schoenen hoef je niet naar New York, ook al noemt de stad zichzelf Fashion Capital of the World. Alles is lelijk en saai en kost 475 dollar. (Dat is echt hun lievelingsprijs.) Volgens mij heb ik iedere schoenenzaak in Manhattan van binnen gezien, maar ik vond helemaal niks.
Nachtegaalstraat
Toen ik thuiskwam liep uit macht der gewoonte op weg naar de supermarkt een schoenenzaak binnen. Eentje waar ze tot mijn verbazing (want dat was ik niet meer gewend) heel veel leuke schoenen en laarzen hadden. Ik kocht er meteen twee paar. Gewoon in Nachtegaalstraat, bij mij om de hoek. Mijn eigen Madison Avenue.
4 comments
Ik vond Abercrombie & Fitch zwaar overschat. Wat een teringherrie, slechte kwaliteit shirtjes, topmodelletjes, iegh. Maar bij mij stond er dan ook geen blote man. Wel een HEEL LANGE rij voor je uberhaupt naar binnen kon. De Dwaze Dagen waren een rustoord vergeleken bij deze mayhem.
Ik heb zelf een ipod touch dat is een zelfde gadget maar je kan er niet mee bellen. Zeg maar de iphone in new york :). Ik was van de week in Schotland Glasgow im precies te zijn en het is inderdaad wel leuk om lekker te internetten in starbucks of mac donnalds :).
Ik denk dat je beter af was geweest met de 1e generatie iphones dan had je hem geunlocked en vodafone kunnen kiezen.
@merel: eerlijk gezegd vond ik heel veel in new york overschat, maar toch vind ik het een geweldige stad. ze zijn gewoon heel goed in mystificatie en zelfverheerlijking. als je maar hard genoeg roept dat alles fantastic en amazing en best of the world is, dan wordt het op een gegeven moment waar.
@johnny: klopt ja, mijn vriend heeft ook een ipod touch. ik was nog even bang dat ik me steeds zou vergissen met die van hem toen ik mijn iphone kreeg, maar ze zien er toch heel anders uit. en ik wilde geen gehackte iphone omdat ik heel braaf ben, maar soms vraag ik me inderdaad af of het wel zo leuk is om je allerlei dingen door apple op te laten leggen (zoals providerkeuze).
Comments are closed.